Ποια είναι η σχέση της σπιρουλίνας, της άσκησης και του στρες; Την απάντηση δίνει έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που έδειξε ότι η σπιρουλίνα είναι ικανή να αυξήσει την απόδοση, περιορίζοντας ταυτόχρονα το ασκησιογενές οξειδωτικό στρες.
Η έρευνα έγινε στο Εργαστήριο Βιοχημείας της ‘Ασκησης του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο Ινστιτούτο Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης του ΚΕΤΕΑΘ, σε συνεργασία με το Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, από ομάδα επιστημόνων, που εξέτασαν την επίδραση που έχει η συμπληρωματική λήψη σπιρουλίνας στην εμφάνιση οξειδωτικού στρες, στην ηρεμία και κατά την άσκηση, στην απόδοση κατά την άσκηση και στο μεταβολισμό των θρεπτικών στοιχείων.
Οι συμμετέχοντες ήταν εννέα νεαροί άντρες με καλή φυσική κατάσταση (προπονούνταν τρεις φορές την εβδομάδα), οι οποίοι πήραν είτε σπιρουλίνα είτε εικονικό συμπλήρωμα (placebo) για τέσσερις εβδομάδες (σ.σ. οι κάψουλες παίρνονταν τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα, ενώ η συνολική ημερήσια δόση της σπιρουλίνας ήταν 6 γραμμάρια την ημέρα).
Τα αποτελέσματα έδειξαν, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο κ. Αθανάσιος Τζιαμούρτας, επίκουρος καθηγητής βιοχημείας της άσκησης στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και υπεύθυνος για το εργαστήριο βιοχημείας της άσκησης στο Ινστιτούτο Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης, πως η απόδοση (time to fatigue) ήταν πολύ καλύτερη μετά τη λήψη σπιρουλίνας (οι συμμετέχοντες έτρεξαν 40 δευτερόλεπτα περισσότερο μετά τη λήψη σπιρουλίνας).
Κάψιμο λίπους
Επίσης, οι νεαροί άνδρες έκαψαν περισσότερο λίπος (11%) και λιγότερους υδατάνθρακες (10%) κατά τη διάρκεια των δύο ωρών τρεξίματος, γεγονός που εξηγεί, όπως επισημαίνει ο ίδιος, την καλύτερη απόδοση που είχαν οι συμμετέχοντες όταν πήραν τη σπιρουλίνα.
“Τα αποτελέσματα αυτά είναι τα πρώτα τα οποία παρουσιάζουν ότι η συμπληρωματική λήψη σπιρουλίνας μπορεί να αυξήσει την απόδοση και την οξείδωση των λιπών κατά την άσκηση, ενώ αυξάνει τη γλουταθειόνη και περιορίζει το ασκησιογενές οξειδωτικό στρες“, σημείωσε ο κ. Τζιαμούρτας, εκτιμώντας, ωστόσο, ότι χρειάζεται περισσότερο διερεύνηση ορισμένων παραμέτρων του θέματος.
Επιπρόσθετα, η συμπληρωματική λήψη σπιρουλίνας αύξησε τα επίπεδα μιας ενδογενούς αντιοξειδωτικής ουσίας (γλουταθειόνη) τόσο πριν, αλλά και 24 ώρες μετά το τέλος της άσκησης, ενώ τα επίπεδα της λιπιδικής υπεροξείδωσης (ενός δείκτη οξειδωτικού στρες) δεν αυξήθηκαν μετά τη λήψη αυτής, υποδεικνύοντας ότι η σπιρουλίνα μπορεί να προλάβει ένα κομμάτι του ασκησιογενούς οξειδωτικού στρες.
Τι είναι όμως η σπιρουλίνα;
Ο κ. Τζιαμούρτας εξήγησε ότι η σπιρουλίνα είναι ένα κυανοπράσινο φύκι το οποίο παρουσιάζει βιολογικές ιδιότητες και καλλιεργείται για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί σαν διατροφικό συμπλήρωμα. Ανάλυση των συστατικών της έχει δείξει πως είναι πλούσια σε απαραίτητα αμινοξέα και λιπαρά οξέα (παλμιτικό, λινολεϊκό, και γ-λινολενικό οξύ), βιταμίνη C, βιταμίνη Ε και σελήνιο.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι η σπιρουλίνα περιέχει πολλές χημικές ουσίες, οι οποίες παρουσιάζουν αντιοξειδωτική δράση, αρκετοί ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν την επίδραση που έχει στο οξειδωτικό στρες, που είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός ξεφεύγει από την ομοιοστασία και η παραγωγή ελευθέρων ριζών είναι μεγαλύτερη από την αντιοξειδωτική του δράση.
“Η άσκηση έχει βρεθεί ότι προάγει την παραγωγή ελευθέρων ριζών (δραστικά είδη οξυγόνου και αζώτου) και πως αυτά είναι υπεύθυνα για τη μυική κόπωση. Για να μπορέσει να προστατευτεί ο οργανισμός από το οξειδωτικό στρες αντιπαραθέτει ένα σύστημα με αντιοξειδωτικές ουσίες, που είτε παράγονται στο σώμα του (π.χ. γλουταθειόνη) ή τις παίρνει διαμέσου της διατροφής (π.χ. βιταμίνη C, βιταμίνη Ε)”, διευκρίνισε ο κ. Τζιαμούρτας.
