Καρκίνος του μαστού: Συμπτώματα, αιτίες, πρόληψη και θεραπεία

Στις γυναίκες ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο συνηθισμένη διάγνωση καρκίνου απειλητικού για τη ζωή και η δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο μετά τον καρκίνο των πνευμόνων. Η ηλικία είναι σημαντικός παράγοντας. Περίπου 78% των καρκίνων του μαστού ανακαλύπτονται σε γυναίκες μεγαλύτερες των 50 ετών.

Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να σκοτώσει, αν εξαπλωθεί και κάνει μεταστάσεις μέσα από το λεμφικό σύστημα και το αίμα σε άλλα σημεία του σώματος. Αν ο καρκίνος ανιχνευτεί και αντιμετωπιστεί νωρίς, όταν βρίσκεται περιορισμένος στους πόρους του μαστού, όταν ο όγκος είναι μικρός και πριν τα κακοήθη κύτταρα εξαπλωθούν στους γειτονικούς λεμφαδένες, υπάρχει 90 με 95% πιθανότητα επιτυχούς θεραπείας.

Με την αύξηση των μαστογραφιών και άλλων μεθόδων εξέτασης οι γιατροί μπορούν να εντοπίσουν τον καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο. Σήμερα το 75% των γυναικών με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο αναρρώνουν πλήρως.

Σημεία και συμπτώματα

•  Ένα εξόγκωμα ή διόγκωση των μαστών, που μπορεί και να μην πονάει (δείτε εδώ για τα μη καρκινικά εξογκώματα).
•  Διάφανη ή έκκριση με ίχνη αίματος από μία θηλή.
•  Εισολκή της θηλής – αν δεν υπήρχε εξαρχής.
•  Αλλαγή στο περίγραμμα των μαστών.
•  Οποιοδήποτε λακκάκι ή πτυχή στους μαστούς.
•  Ερυθρότητα του δέρματος των μαστών.

Περίπου 175.000 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού εμφανίζονται κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ενήλικες γυναίκες που θα φτάσουν τα 85 χρόνια έχουν μία στις 8-10 πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Στάδια του καρκίνου του μαστού

Τα στάδια αναφέρονται στο πόσο πολύ έχει προχωρήσει ο καρκίνος. Το στάδιο, που καθορίζεται από εξετάσεις και διαγνωστικά τεστ, όπως εξετάσεις αίματος, εξετάσεις των οστών, αξονικές τομογραφίες και ακτινογραφίες, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στο σχεδιασμό της βέλτιστης θεραπείας και ο πιο σημαντικός παράγοντας για την εκτίμηση της πρόγνωσης και της έκβασης.

Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε πέντε στάδια:

• Στάδιο 0 (μη επιθετικός). Αυτός είναι ένας πολύ πρώιμος καρκίνος του μαστού που δεν έχει εξαπλωθεί μέσα στο μαστό. Αυτό περιλαμβάνει το καρκίνωμα του λοβίου in situ (LCIS), κατά το οποίο ο καρκίνος περιορίζεται στο λόβιο, και το καρκίνωμα σε πόρο in situ (DCIS), κατά το οποίο τα μη φυσιολογικά κύτταρα παραμένουν μέσα στον πόρο.
• Στάδιο I. Η διάμετρος του όγκου είναι μικρότερη από 2 εκατοστά και ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί πέρα από το μαστό.
• Στάδιο II. Αυτό το στάδιο διαιρείται σε δύο υποομάδες. Στο στάδιο ΙΙΑ ο όγκος είναι μικρότερος από 2 εκ., αλλά ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της μασχάλης, ή ο όγκος είναι 2 με 5 εκατοστά, αλλά δεν έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της μασχάλης.
• Στο στάδιο ΙΙΒ ο όγκος είναι 2 με 5 εκατοστά και ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της μασχάλης, ή ο όγκος είναι μεγαλύτερος από 5 εκ., αλλά ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της μασχάλης.
• Στάδιο III. Αυτό το στάδιο επίσης διαιρείται σε δύο υποομάδες. Στο στάδιο ΠΙΑ ο όγκος είναι μικρότερος από 5 εκ. και ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της μασχάλης με τέτοιο τρόπο, ώστε οι λεμφαδένες να ενώνονται, ή ο όγκος είναι μεγαλύτερος από 5 εκατοστά και ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί απλά στους λεμφαδένες της μασχάλης. Στο στάδιο ΙΠΒ ο όγκος είναι οποιουδήποτε μεγέθους και ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους ιστούς κοντά στο μαστό – δέρμα, θώρακα, μυς ή πλευρά – ή έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες μέσα στο θώρακα κατά μήκος του στέρνου.
• Στάδιο IV. Ο καρκινος του μαστου, ανεξαρτήτου μεγέθους, έχει εξαπλωθεί (έχει κάνει μεταστάσεις) σε μακρινές περιοχές, όπως οστά, πνεύμονες ή λεμφαδένες μακριά από το μαστό.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Οι επιστήμονες δε γνωρίζουν τι προκαλεί τον καρκίνο του μαστού. Ωστόσο, οι έρευνες έχουν εντοπίσει ορισμένους παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της πάθησης.

Διατρέχετε σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο από τις άλλες γυναίκες, αν η μητέρα σας ή η αδερφή σας είχε καρκίνο του μαστού, ιδιαίτερα πριν τα 50 ή είχε και στους δύο μαστούς. Ο κίνδυνος αυξάνετε ελαφρώς, αν δεν κάνατε παιδιά ή κάνατε το πρώτο σας παιδί σε ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών. Αν έχετε καρκίνο στο ένα στήθος, αυξάνονται οι πιθανότητες να παρουσιάσετε και στο άλλο.

Κληρονομικότητα. Περίπου 10 με 15% των περιπτώσεων του καρκίνου του μαστού είναι κληρονομικές. Μερικοί κληρονομικοί καρκίνοι του μαστού συνδέονται με τα καρκινικά γονίδια του μαστού 1 και 2 (BRCA1 και BRCA2). Μία εξέταση αίματος μπορεί να βοηθήσει να εκτιμήσετε το πόσο κινδυνεύετε, αν έχετε σοβαρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνων του μαστού, που σημαίνει αν έχετε 2 ή περισσότερους κοντινούς συγγενείς με την ασθένεια και ιδιαίτερα αν ο καρκίνος τους εμφανίστηκε πριν την ηλικία των 50 ετών.

Αν έχετε κάποια αλλοίωση σε ένα από τα δύο γονίδια, δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα παρουσιάσετε καρκίνο, αλλά διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο. Γίνονται έρευνες που εξετάζουν διαφορετικές θεραπείες για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού που προκαλείται από γονιδιακή ανωμαλία. Εντωμεταξύ, αν έχετε κάποια αλλοίωση, τότε θα πρέπει να είστε πιο σχολαστικές στην παρακολούθηση των σημείων του καρκίνου του μαστού. Κάνετε κάθε μήνα την αυτοεξέταση των μαστών και συζητήστε με το γιατρό σας το πόσο συχνά θα πρέπει να κάνετε κλινικές εξετάσεις των μαστών και μαστογραφίες.

Μερικές γυναίκες με υψηλά ποσοστά κινδύνου επιλέγουν να αφαιρέσουν το μαστό τους (ριζική μαστεκτομή). Αυτή η επέμβαση πρόληψης λέγεται προφυλακτική εγχείρηση. Μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού, αλλά δεν τον εξαλείφει τελείως, γιατί παραμένει κάποιος ιστός του μαστού.

Πρόληψη

Για να αυξήσετε τις πιθανότητες σας να ανιχνεύσετε τον καρκινο του μαστου σε πρώιμο στάδιο, όπου οι πιθανότητες αποτελεσματικής θεραπείας είναι πιο μεγάλες, είναι σημαντικό να κάνετε προληπτικές εξετάσεις. Η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού, όταν ο όγκος είναι μικρός και δεν έχει εξαπλωθεί, είναι το κλειδί της επιβίωσης. Οι προληπτικές εξετάσεις είναι:

Κλινική εξέταση στήθους. Αν είστε μεταξύ 20 και 40 ετών, πρέπει να εξετάζει ο γιατρός το στήθος σας τουλάχιστον μία φορά κάθε 3 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης ο γιατρός εξετάζει τους μαστούς για εξογκώματα ή σκληρά σημεία.

Αυτοεξέταση των μαστών. Εξετάζοντας μόνη σας τους μαστούς σας, αυξάνετε τις πιθανότητες να εντοπίσετε τις αλλαγές που μπορεί να προκύψουν ανάμεσα από τις ιατρικές εξετάσεις. Πρέπει να κάνετε μία αυτοεξέταση μία φορά το μήνα σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας. Ο καρκίνος αναπτύσσεται πιο συχνά σε κάποιες συγκεκριμένες περιοχές των μαστών.

Μαστογραφία. Η μαστογραφία, μία ακτινογραφία των μαστών που χρησιμοποιεί χαμηλή ακτινοβολία, μπορεί να εντοπίσει όγκους, ακόμα και πριν μπορέσετε εσείς ή ο γιατρός σας να τους αισθανθείτε. Η μαστογραφία σώζει ζωές ανιχνεύοντας τον καρκίνο του μαστού, όταν είναι περισσότερο ιάσιμος. Ωστόσο, αυτή η εξέταση δεν είναι αλάθητη. Κάποιες φορές αδυνατεί να δείξει τον όγκο και κάποιες άλλες ανιχνεύει κάποιο πρόβλημα, χωρίς αυτό να υφίσταται. Είναι καλύτερο να συνδυάζετε τη μαστογραφία με τακτικές κλινικές εξετάσεις και αυτοεξετάσεις των μαστών.

Η μαστογραφία που είναι σχεδιασμένη για τις γυναίκες που δεν έχουν νέες υποψίες ή εξογκώματα αποτελείται από δύο όψεις. Κάποια υποψία ή εξόγκωμα που πρέπει να εκτιμηθεί πιο προσεκτικά απαιτεί συνήθως επιπλέον όψεις, που ονομάζονται μεγεθύνσεις, για να εξεταστεί καλύτερα το εξόγκωμα.

Κατά τη διάρκεια της μαστογραφίας είναι απαραίτητο να συμπιεστεί το στήθος ανάμεσα στις δυο πλάκες του μηχανήματος των ακτινογραφιών. Αυτή η συμπίεση μπορεί να σας προκαλέσει πόνο, αλλά εξομαλύνει τον ιστό του μαστού διευκολύνοντας έτσι τον εντοπισμό ανωμαλιών από τον ακτινολόγο.

Επιπλέον, το συμπιεσμένο στήθος δέχεται λιγότερη ακτινοβολία και η συμπίεση μειώνει την κίνηση που μπορεί να δημιουργήσει μια θολή εικόνα. Αν ο μαστός δε συμπιεστεί σωστά, οι υπερκαλύψεις του φυσιολογικού ιστού του μαστού μπορεί να δημιουργήσουν την εικόνα μιας ανωμαλίας, ενώ αυτή δεν υφίσταται.

Υπάρχει διαφωνία μεταξύ των γιατρών για την ηλικία κατά την οποία μία γυναίκα πρέπει να κάνει τακτικές μαστογραφίες. Οι νεαρές γυναίκες αναπτύσσουν πολύ σπάνια καρκίνο του μαστού και το στήθος τους είναι συνήθως τόσο πυκνό, που δε βγαίνουν καλές ακτινογραφίες. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι οι γυναίκες μικρότερες των 35 ετών που δε βρίσκονται σε κατηγορία υψηλού κινδύνου δε χρειάζεται να κάνουν μαστογραφίες και ότι οι γυναίκες πάνω από τα 50 θα πρέπει να κάνουν κάθε χρόνο.

Υπάρχει διαφωνία για το αν είναι απαραίτητη η εξέταση για γυναίκες στα σαράντα τους και για το αν μία γυναίκα θα πρέπει να κάνει μία μαστογραφία στα 35 της χρόνια που θα χρησιμοποιείται ως μέτρο σύγκρισης. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι τακτικές μαστογραφίες σώζουν ζωές σε γυναίκες στα σαράντα τους, αλλά η αξία μίας πρότερης μαστογραφίας ως μέτρο σύγκρισης αμφισβητείται.

Αυτή τη στιγμή η καλύτερη συμβουλή είναι:

•  Αν είστε κάτω των 40 ετών, συνήθως δε χρειάζεστε μαστογραφία, εκτός και αν αποκτήσετε κάποιο πρόβλημα των μαστών ή ανήκετε στις ομάδες υψηλού κινδύνου.Οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού θα πρέπει να ξεκινήσουν να κάνουν τακτικά μαστογραφία 5 με 10 χρόνια πριν από την ηλικία που βρέθηκε ο καρκίνος στη νεαρότερη συγγενή της.
•  Αν είστε από 40 έως 49 ετών, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με το κάθε πότε θα πρέπει να κάνετε μαστογραφία ανάλογα με τους κινδύνους και τις προτιμήσεις σας.
•  Αν είστε 50 ετών ή μεγαλύτερη πρέπει να κάνετε κάθε χρόνο μαστογραφία.

Να σημειωθεί ότι ορισμένοι ερευνητές έχουν αμφισβητήσει τη γενική χρησιμότητα των μαστογραφιών και ότι σώζουν ζωές.

Διάγνωση

Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού ξεκινάει συνήθως με μία εξέταση των μαστών. Ο γιατρός μπορεί επίσης να πιέσει απαλά τη θηλαία άλω σας, για να δει αν βγαίνουν εκκρίσεις από τους πόρους που οδηγούν στη θηλή, και να ψηλαφίσει τις μασχάλες σας για σημεία που μπορεί να αφορούν τους λεμφαδένες. Ο καρκίνος του μαστού εξαπλώνεται συνήθως από τα λεμφικά κανάλια.

Μία μαστογραφία είναι συνήθως το επόμενο βήμα. Μία ύποπτη εκδορά μπορεί να συνδέεται με κάποιο εξόγκωμα που αισθάνεται ο γιατρός σας (ψηλαφητό εξόγκωμα). Η μαστογραφία μπορεί να εμφανίσει και μία ύποπτη περιοχή που δε συνδέεται με κάποιο ψηλαφητό εξόγκωμα. Οι μαστογραφίες δεν μπορούν να ανιχνεύσουν όλους τους καρκίνους του μαστού.

Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει επίσης ένα υπερηχογράφημα, για να εξακριβώσει αν μια εκδορά μπορεί να είναι κύστη (γεμάτη υγρό). Αν η εκδορά δε φαίνεται να είναι μία απλή καλοήθης κύστη, μπορεί να χρησιμοποιήσει μία λεπτή βελόνα για να προσπαθήσει να τραβήξει (αναρροφήσει) υγρό από αυτή. Αυτό το υγρό θα αναλυθεί για καρκινικά (κακοήθη) κύτταρα.

Αν το εξόγκωμα εξαφανιστεί μετά την αναρρόφηση του υγρού, οι πιθανότητες είναι ότι ήταν απλά μία κύστη. Ωστόσο, ακόμα και αν το υγρό που αναρροφήθηκε δε δείξει ίχνη καρκίνου, θα χρειαστεί να κάνετε μία επανεξέταση συνήθως σε έξι μήνες, για να βεβαιωθείτε ότι η κύστη δε συνεχίζει να μεγαλώνει.

Αν το εξόγκωμα δεν μπορεί να αναρροφηθεί, μπορεί να ελεγχθεί με μία βιοψία με βελόνα. Ακόμα και αν το αποτέλεσμα της βιοψίας είναι καλοήθες, μία επανεξέταση σε 6 μήνες είναι σημαντική, για να εξακριβωθεί αν ο όγκος έχει μεγαλώσει. Αν έχει μεγαλώσει, αφαιρείται χειρουργικά εξαιτίας του κινδύνου να μην έχει εκτιμηθεί σωστά το εξόγκωμα στη βιοψία με τη βελόνα.

Σε ένα εξόγκωμα μπορεί επίσης να γίνει χειρουργική βιοψία. Με τη χειρουργική βιοψία γίνεται συνήθως αφαίρεση ολόκληρου του εξογκώματος, για να εξακριβωθεί αν είναι κακόηθες. Ο γιατρός σας θα σας συστήσει αυτή τη βιοψία, αν δεν μπορεί να αναρροφηθεί υγρό, αν το εξόγκωμα δεν εξαφανίζεται μετά την αναρρόφηση υγρού, αν το εξόγκωμα μεγαλώσει ξανά ή αν το υγρό περιέχει αίμα ή κακοήθη κύτταρα.

Η στερεοτακτική βιοψία του μαστού είναι μία μη χειρουργική διαδικασία κατά την οποία ο γιατρός εξετάζει μαστογραφίες από διαφορετικές οπτικές γωνίες, για να εξακριβώσει το ακριβές σημείο της ύποπτης περιοχής. Ένας υπολογιστής ευθυγραμμίζει μία βελόνα με την περιοχή επιτρέποντας έτσι στον ακτινολόγο να αφαιρέσει ένα μικρό μέρος του ιστού. Ο ιστός στέλνεται στο εργαστήριο για μικροσκοπική εξέταση, για να αποκλειστεί ο καρκίνος. Η στερεοτακτική βιοψία παίρνει 30 με 45 λεπτά και γίνεται με τοπική αναισθησία. Αφήνει μόνο μία πολύ μικρή ουλή, κοστίζει περίπου το ένα τρίτο σε σχέση με τη χειρουργική βιοψία και οι έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να είναι εξίσου ακριβής.

Οι διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί επίσης να είναι εξετάσεις υποδοχέων ορμονών, για να εξακριβωθεί αν το οιστρογόνο ή η προγεστερόνη προκαλεί την αύξηση του όγκου, και επίσης μία εξέταση HER-2, για να προβλεφθεί η αντίδραση του όγκου σε συγκεκριμένα φάρμακα.

Θεραπεία

Η θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά συνήθως γίνεται με συνδυασμούς εγχείρησης, ακτινοθεραπείας, ορμονικής θεραπείας ή χημειοθεραπείας.

Εγχείρηση. Οι τακτικές μαστογραφίες και η αυξημένη εγρήγορση γυναικών και γιατρών τους σχετικά με τον καρκίνο του μαστού έχουν αυξήσει τον αριθμό των ανθρώπων που λαμβάνουν νωρίτερα τη διάγνωση της πάθησης.

Όταν εντοπιστεί στο αρχικό του στάδιο, ο καρκινος του μαστου είναι θεραπεύσιμος με εγχείρηση. Και με την ανάπτυξη μίας τεχνικής, που ονομάζεται βιοψία επιχώριου λεμφαδένα, οι χειρουργοί μπορούν να καθορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την ποσότητα του ιστού που πρέπει να αφαιρεθεί.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις για τον καρκίνο του μαστού είναι αφαίρεση του εξογκώματος. Η αφαίρεση του εξογκώματος περιλαμβάνει την αφαίρεση του όγκου και μερικού γειτονικού ιστού. Μέρος των λεμφαδένων στη μασχάλη μπορεί επίσης να αφαιρεθεί. Για ένα μικρό όγκο που ανιχνεύεται νωρίς αυτή η επέμβαση μπορεί να είναι επαρκής. Αν ο όγκος είναι μεγαλύτερος ή έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος, μπορεί να απαιτείται μεγαλύτερη εγχείρηση.

Ριζική μαστεκτομή. Στη ριζική μαστεκτομή, που γίνεται σπάνια στις μέρες μας, αφαιρείται ολόκληρος ο μαστός και ένα μέρος του δέρματος με τη θηλή και τη θηλαία άλω καθώς και οι υποκείμενοι μύες του θώρακα (θωρακικοί μύες). Αυτή η επέμβαση συνήθως περιλάμβανε και την αφαίρεση αρκετών λεμφαδένων κάτω από τη μασχάλη σε μία προσπάθεια να σταματήσει η εξάπλωση του καρκίνου, αλλά η βιοψία επιχώριου λεμφαδένα έχει εξαλείψει αυτή τη διαδικασία.

Η ριζική μαστεκτομή, που γινόταν συνήθως μέχρι πριν από 20 χρόνια, παραμορφώνει την εμφάνιση και μπορεί να προκαλέσει σημαντικό πρήξιμο στο χέρι (λεμφικό οίδημα) καθώς καιμειωμένη κινητικότητα του χεριού.

Σήμερα οι χειρουργοί καταφεύγουν σε αυτή τη μέθοδο μόνο για μεγάλους, τοπικά εξαπλωμένους όγκους, που εισβάλλουν σε μεγάλο μέρος των θωρακικών μυών. Συχνά θα προσπαθήσουν να συρρικνώσουν τους όγκους με προεγχειρητική (neoadjuvant) χημειοθεραπεία. Η μείωση του μεγέθους του όγκου στο μαστό με τη χημειοθεραπεία μπορεί να προσφέρει στη γυναίκα μία διαφορετική επιλογή από τη ριζική μαστεκτομή, μία επιλογή δηλαδή που διασώζει το μαστό της.

Βελτιωμένη ριζική μαστεκτομή. Καθώς οι γιατροί μάθαιναν περισσότερα για τη βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου του μαστού, έγινε εμφανές ότι λιγότερο δραστικές επεμβάσεις από τη ριζική μαστεκτομή είναι εξίσου αποτελεσματικές στη θεραπεία του κυρίως όγκου και είναι λιγότερο εξουθενωτικές και παραμορφωτικές.

Η βελτιωμένη ριζική μαστεκτομή είναι παρόμοια με τη ριζική μαστεκτομή, αλλά διασώζει τους θωρακικούς μυς. Η διατήρηση των θωρακικών μυών διευκολύνει την ανάπλαση του μαστού, αν επιλέξετε κάτι τέτοιο. Η βιοψία επιχώριου λεμφαδένα μπορεί να βοηθήσει να εξακριβώσετε την έκταση των λεμφαδένων που πρέπει να αφαιρεθούν σε μια βελτιωμένη ριζική μαστεκτομή.

Απλή μαστεκτομή. Η απλή μαστεκτομή είναι παρόμοια με τη βελτιωμένη ριζική μαστεκτομή, αλλά χωρίς την αφαίρεση των λεμφαδένων της μασχάλης. Αυτή η εγχείρηση είναι η πιο κατάλληλη, όταν ο καρκίνος βρίσκεται σε πολλά μέρη μέσα στο μαστό, αλλά περιορίζεται στους πόρους (καρκίνωμα in situ). Σε αυτή την περίπτωση ο κίνδυνος εξάπλωσης του καρκίνου στους λεμφαδένες είναι αμελητέος.

Η μαστογραφία δεν είναι απαραίτητη μετά από απλή μαστεκτομή, γιατί δεν απομένει αρκετός ιστός, για να μπορεί να εξεταστεί. Οι αυτοεξετάσεις και οι κλινικές εξετάσεις των μαστών είναι σημαντικές.