Η κατάλληλη θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος εξαρτάται από το μέγεθος, τον τύπο, το βάθος και τη θέση ενός όγκου ή αλλοίωσης. Οι περισσότερες θεραπείες χρησιμοποιούν τοπικό αναισθητικό και μπορεί να γίνουν σε εξωτερικό ιατρείο.
Τυποποιημένες θεραπείες
Μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου είναι:
Κρυοθεραπεία. Προληπτικά ο γιατρός μπορεί να καταστρέψει προκαρκινικές αλλοιώσεις του δέρματος που αυξάνουν τον κίνδυνο να εμφανίσετε καρκίνο του δέρματος, όπως η ακτινική κεράτωση (ή ακτινική υπερκεράτωση), με κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο (κρυοχειρουργική). Η θεραπεία αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μερικούς μικρούς πρώιμους καρκίνους του δέρματος. Ο νεκρός ιστός αργότερα αποκολλάται και πέφτει. Η θεραπεία μπορεί να αφήσει μια μικρή λευκή ουλή. Μπορεί να χρειαστείτε επανάληψη της θεραπείας για να εξαλειφθεί τελείως η βλάβη.
Θεραπεία με λέιζερ. Στη θεραπεία με λέιζερ χρησιμοποιείται μια ακτίνα έντονου φωτός που κατευθύνεται με ακρίβεια και εξατμίζει τις νεοπλασίες προκαλώντας έτσι γενικά μικρή βλάβη στους γύρω ιστούς και ελάχιστη αιμορραγία, οίδημα και ουλή. Ένας γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο για τη θεραπεία των επιφανειακών καρκίνων του δέρματος ή των προκαρκινικών νεοπλασιών στα χείλη.
Χειρουργική εκτομή. Η χειρουργική εκτομή μπορεί να είναι κατάλληλη για οποιοδήποτε τύπο καρκίνου του δέρματος. Ο γιατρός κόβει τον καρκινικό ιστό και ένα τμήμα υγιούς ιστού γύρω του. Στο μελάνωμα είναι καλύτερη η μεγάλη (ευρεία) εκτομή κατά την οποία αφαιρείται αρκετό φυσιολογικό δέρμα γύρω από τον όγκο. Για να ελαχιστοποιηθεί ή να αποφευχθεί ο σχηματισμός ουλής, ειδικά στο πρόσωπο, μπορεί να χρειαστεί αποκατάσταση του δέρματος.
Μικρογραφική χειρουργική Mohs. Η μικρογραφική χειρουργική Mohs είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιείται για πιο μεγάλους, υποτροπιάζοντες ή δύσκολους στη θεραπεία καρκίνους του δέρματος, όπως ο βασικοκυτταρικός και ο καρκίνος από πλακώδη κύτταρα. Ο γιατρός αφαιρεί τη βλάβη του δέρματος στρώμα στρώμα εξετάζοντας με το μικροσκόπιο κάθε στρώμα, μέχρι να μην ανευρίσκονται ανώμαλα κύτταρα. Η χειρουργική Mohs είναι η θεραπεία που προτιμάται για την αφαίρεση καρκίνων του δέρματος, χωρίς να απαιτείται η αφαίρεση υπερβολικής ποσότητας περιβάλλοντος υγιούς ιστού.
Απόξεση και ηλεκτρική ξήρανση. Με την επέμβαση αυτή ο γιατρός αποξέει τα στρώματα των καρκινικών κυττάρων χρησιμοποιώντας κυκλική λεπίδα (ξέστρο). Μια βελόνα με ηλεκτρισμό καταστρέφει τα τυχόν απομένοντα καρκινικά κύτταρα. Αυτή η απλή, γρήγορη επέμβαση είναι συνηθισμένη στη θεραπεία μικρών ή λεπτών βασικοκυτταρικών καρκίνων. Αφήνει μια μικρή επίπεδη, λευκή ουλή.
Ακτινοθεραπεία. Αν η εγχείρηση δεν είναι επιλογή, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ακτινοθεραπείες καθημερινά συνήθως για 1 έως 4 εβδομάδες για την καταστροφή βασικοκυτταρικών καρκίνων και καρκίνων από πλακώδη κύτταρα.
Χημειοθεραπεία. Στη χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται φάρμακα, για να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα. Στους καρκίνους του δέρματος η χημειοθεραπεία μπορεί να γίνει τοπικά βάζοντας στο δέρμα κρέμες ή γαλακτώματα που περιέχουν αντικαρκινικούς παράγοντες. Η θεραπεία είναι χρήσιμη για καρκίνους που περιορίζονται στο επάνω στρώμα του δέρματος. Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορεί να χορηγηθούν από το στόμα ή με ενδοφλέβιο ορό για την αντιμετώπιση του καρκίνου που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.
Πειραματικές θεραπείες
Άλλες θεραπείες του καρκίνου του δέρματος που δοκιμάζονται σήμερα είναι:
Φωτοδυναμική θεραπεία. Η φωτοδυναμική θεραπεία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα του δέρματος με συνδυασμό έντονου φωτός και φαρμάκων που ευαισθητοποιούν τα καρκινικά κύτταρα στο φως.
Βιολογική θεραπεία (ανοσοθεραπεία). Τα φάρμακα ιντερφερόνη και ιντερλευκίνη-2 μελετώνται για τη θεραπεία των μελανωμάτων. Αυτά τα φάρμακα της ανοσοθεραπείας διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ιδίου του σώματος, ώστε να πολεμήσει τον καρκίνο. Αν και αρχικά τα φάρμακα αυτά θεωρήθηκαν πολλά υποσχόμενα, μετέπειτα μελέτες είχαν κάπως απογοητευτικά αποτελέσματα.
Διήθηση άκρου. Η διήθηση άκρου είναι μια πειραματική μέθοδος χορήγησης χημειοθεραπείας. Η μέθοδος μελετάται για τη χρήση της στο μελάνωμα, όταν προσβάλει ένα μόνο βραχίονα ή κνήμη. Κατ’ αυτήν η ροή του αίματος από και προς το άκρο αυτό διακόπτεται προσωρινά με σφιγκτήρα. Μετά χορηγούνται στο άκρο χημειοθεραπευτικά φάρμακα ενδοφλεβίως. Αυτό επιτρέπει την αντιμετώπιση του καρκίνου με μεγαλύτερες δόσεις χημειοθεραπείας.
