Κοινά παυσίπονα όπως η ασπιρίνη και η ιβουπροφένη, όταν λαμβάνονται συχνά, προστατεύουν από την πιο συχνή μορφή καρκίνου του δέρματος, το πλακώδες καρκίνωμα (ακανθοκυτταρικό) του δέρματος.
Αυτό επισημαίνει μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Investigative Dermatology και διεξήχθη από Αυστραλούς και Βρετανούς ερευνητές.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν προγενέστερες μελέτες σχετικά με τη λήψη παυσίπονων φαρμάκων και τη σύνδεσή της με τον καρκίνο του δέρματος και ανακάλυψαν ότι τα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη και η ιβουπροφένη, μειώνουν τον κίνδυνο του πλακώδους καρκινώματος (λέγεται και ακανθοκυτταρικό) κατά 18%.
Τα ΜΣΑΦ έχουν συνδεθεί στο παρελθόν και με μείωση του κινδύνου άλλων μορφών καρκίνου, όπως του καρκίνου του παχέος εντέρου αλλά τα στοιχεία είναι λίγα και ασαφή.
Πιο αποτελεσματική η ασπιρίνη
Οι ειδικοί εξέτασαν 9 μελέτες για τη χρήση παυσίπονων φαρμάκων και τη σύνδεσή της με το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του δέρματος. Και βρήκαν ότι η λήψη των ΜΣΑΦ σχετιζόταν με μείωση του κινδύνου εμφάνισης αυτής της μορφής καρκίνου κατά 18%. Η λήψη ΜΣΑΦ πλην της ασπιρίνης συνδέθηκε με μείωση του κινδύνου κατά 15%.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι πιο πειστικά σε σχέση με το παρελθόν για την προστατευτική δράση των ΜΣΑΦ στον καρκίνο του δέρματος. Ωστόσο οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για τον μηχανισμό της επίδρασης των φαρμάκων. Εκτιμάται ότι προλαμβάνουν τον καρκίνο του δέρματος επειδή αναστέλλουν τη δράση ενός ενζύμου που ονομάζεται COX-2 το οποίο εμπλέκεται στην ανάπτυξη καρκινικών όγκων.
Η λήψη των παυσίπονων χαπιών φάνηκε να μειώνει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος σε άτομα με προκαρκινικές αλλοιώσεις ή ιστορικό καρκίνων του δέρματος. Αυτό υποδηλώνει ότι η ασπιρίνη θα μπορούσε να λαμβάνεται ως προληπτική θεραπεία από ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Σήμερα ορισμένοι ασθενείς λαμβάνουν σε τακτική βάση ΜΣΑΦ για την αντιμετώπιση χρόνιων καταστάσεων όπως η αρθρίτιδα. Ωστόσο η λήψη των συγκεκριμένων φαρμάκων δεν συστήνεται σε υγιή άτομα εξαιτίας παρενεργειών όπως η γαστρορραγία.
Η Ντόροθι Μπένετ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνο, ειδική στην κυτταρική βιολογία, είπε ότι η μελέτη προσφέρει νέα γνώση. Ανέφερε, όμως, ότι οι παρενέργειες των φαρμάκων αυτών δεν επιτρέπουν την τακτική λήψη τους από όλους. «Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα είναι συνήθως ιάσιμο μέσω χειρουργικής επέμβασης, αν διαγνωστεί έγκαιρα, οπότε είναι δύσκολο να προταθεί η λήψη της ασπιρίνης και της ιβουπροφένης από τον πληθυσμό».
Ο Βρετανός καθηγητής Φωτοβιολογίας και Δερματολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Νιουκάσλ Μπράιαν Ντίφι τόνισε ότι η μείωση του κινδύνου για το πλακώδες καρκίνωμα η οποία επέρχεται με τα παυσίπονα χάπια μπορεί να επιτευχθεί αν ο καθένας μειώσει λίγο το διάστημα έκθεσης στον ήλιο. «Η μακροχρόνια θεραπεία με αυτά τα φάρμακα ενέχει κινδύνους και μια πιο ασφαλής επιλογή για όσους θέλουν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος είναι να προστατεύονται περισσότερο από τον ήλιο».
