Οι νεαροί άνδρες στη Βουλγαρία, τη Σλοβενία, την Ελλάδα και τη Σλοβακία είναι αυτοί που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεχίσουν να κατοικούν με τους γονείς τους μετά την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών τους σπουδών.
Το 2008 το 61,8% των ανδρών ηλικίας από 25 έως 34 χρόνων στη Βουλγαρία δεν έχουν απομακρυνθεί από το πατρικό τους σπίτι. Το ίδιο ισχύει και για τους Σλοβένους σε ποσοστό 60,3%, σε 55,7% στην Ελλάδα και σε 55,6% των Σλοβάκων της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Τα ποσοστά είναι επίσης ψηλά στην Ιταλία, όπου το 47,7% των νεαρών ανδρών είναι “τα αγοράκια της μαμάς” καθώς και σε άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως η Μάλτα 48,5%, η Πορτογαλία 47,6% και η Ισπανία 41,1%. Ο μέσος όρος για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 32%. Τα αντίστοιχα στοιχεία για τις γυναίκες είναι κατά πολύ χαμηλότερα με το μέσο όρο της ΕΕ να αγγίζει το 19,6%, το υψηλότερο ποσοστό να βρίσκεται στη Σλοβακία με 41,6%, στη Σλοβενία με 38% και στην Ελλάδα 35,9%.
Ενώ η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο δεν αναφέρει λεπτομέρειες , οι κοινωνιολόγοι συχνά υποστηρίζουν ότι οι νέοι άνθρωποι συνεχίζουν να παραμένουν στο σπίτι των γονιών τους γιατί δυσκολεύονται να βρουν δουλειά ή δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα μιας ανεξάρτητης στέγης.
Οι Σκανδιναβικές χώρες, που είναι γνωστές για το γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και για τους πολύ χαμηλούς δείκτες ανεργίας, κατέγραψαν τα μικρότερα ποσοστά “παραμονής στο πατρικό σπίτι” των νέων ανθρώπων. Τα ποσοστά είναι εξαιρετικά χαμηλά, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, 2,8% και 0,5% αντίστοιχα στη Δανία, ανέρχεται σε 3,9% και 2% στη Σουηδία και σε 8% και 1,9% στη Φινλανδία.
