Ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής, με την υιοθέτηση κακών διατροφικών συνηθειών, την έλλειψη εκγύμνασης και το κάπνισμα αυξάνει τις πιθανότητες εκδήλωσης της καρδιοπάθειας, ενός προβλήματος που επιτείνεται με την υπέρταση, το σακχαρώδη διαβήτη, την καθιστική ζωή, το στρες και την υπερχοληστερολαιμία. Η συστηματική άσκηση, ωστόσο, θα μπορούσε έως ένα βαθμό να αποτελέσει «απάντηση» στα παραπάνω προβλήματα, όπως τονίστηκε από το βήμα συμποσίου που φιλοξενήθηκε πρόσφατα στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο οποίο κύριος ομιλητής ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής του τομέα αγωνιστικών αθλημάτων, Χρήστος Κοτζαμανίδης.
Διευκρινίστηκε, ωστόσο, από τους ομιλητές ότι δεν υπάρχει απόλυτη εγγύηση πως αν ασκούμαστε δεν θα αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα με την καρδιά μας. Το σίγουρο είναι –όπως ειπώθηκε– πως μειώνουμε αισθητά τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιοπαθειών.
Σε έρευνα που έγινε αναλύθηκε η καταγραφή ανοδικού ποσοστού στη βελτίωση της υγείας ατόμων που έβαλαν στη ζωή τους τον αθλητισμό. Από την ανάλυση αυτή προέκυψε πως τα άτομα με καλή φυσική κατάσταση έχουν λιγότερες πιθανότητες καρδιακής πάθησης, ακόμη και αν αντιμετωπίζουν κι άλλα προβλήματα, όπως υψηλή πίεση και υψηλή χοληστερίνη. Ένα από τα πρώτα οφέλη της τακτικής άσκησης είναι η ενίσχυση του καρδιαγγειακού συστήματος, ενώ η άσκηση αυξάνει την καλή χοληστερίνη, μειώνει το σωματικό λίπος και την ένταση του άγχους, δρώντας, παράλληλα, ευνοϊκά στο διαβήτη και την υπέρταση.
«Σημασία δεν έχει το άθλημα με το οποίο θα ασχοληθεί κάποιος. Ούτε και να κάνει πρωταθλητισμό. Σημασία έχει η συμμετοχή. Έτσι, όλα τα άτομα οφείλουν για τον εαυτό τους να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Να τον βάλουν στη ζωή τους και να γίνει τρόπος ζωής, γιατί έτσι θα επιλύσουν πολλά προβλήματά τους. Επίσης, σε μεγάλες ηλικίες καλό θα ήταν να μην υπάρχουν δύσκολα αθλήματα, που να περιέχουν μεγάλη έκρηξη και μεγάλες νευρομυϊκές επιβαρύνσεις. Η συστηματική εκγύμναση των ατόμων ουσιαστικά τα ενδυναμώνει ως προς την εμφάνιση καρδιοπαθειών, ενώ ανεβαίνει κατακόρυφα το επίπεδο διαβίωσης και του τρόπου ζωής», υπογραμμίζει ο κ. Κοτζαμανίδης.
Οδηγίες σωστής εκγύμνασης
Αναφορικά με το θέμα του συμποσίου, το οποίο είχε να κάνει με τους μυς της κνήμης και την εκγύμνασή τους, ειπώθηκε πως για να τρέξει κάποιος γρηγορότερα θα πρέπει να γυμνάσει καλά το γαστροκνήμιό του (κνήμη). Ο τελευταίος είναι ένας επιφανειακός μυς, ο οποίος αποτελείται από δύο κεφαλές, αλλά από ανατομικής και λειτουργικής άποψης πρόκειται για δύο ξεχωριστούς μυς. Ο υποκνημίδιος βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του γαστροκνημίου. Έτσι, όταν κάποιος θέλει να δραστηριοποιήσει σε μέγιστο βαθμό το γαστροκνήμιο, θα πρέπει να έχει το γόνατο τεντωμένο.
Αντίθετα, αν θέλει να δραστηριοποιήσει το υποκνημίδιο θα πρέπει να κάνει τις ανυψώσεις γάμπας με ελαφρώς λυγισμένα τα γόνατά του για να μειώσει τη συμμετοχή του γαστροκνημίου που είναι περισσότερο γυμνασμένος. Ο γαστροκνήμιος αιματώνεται από μία μόνο αρτηρία κι αυτό έχει ως συνέπεια τη σύντομη κόπωσή του. Από την άλλη, ο υποκνημίδιος ξεκινά τη δράση του, όταν σταματά να λειτουργεί ο γαστροκνήμιος. Γι’ αυτό το λόγο, δεν θα πρέπει κάποιος να σταματήσει την άσκηση, όταν κουράζεται ο γαστροκνήμιος (κνήμη), γιατί μ’ αυτό τον τρόπο δεν θα γυμναστεί ο υποκνημίδιος.
«Αυτό που θα πρέπει να επισημάνουμε ως προς τον τρόπο γύμνασης, προπόνησης και άσκησης των μυών είναι ότι πρόκειται για μια πολύπλοκη δραστηριότητα που παίζει σημαντικό ρόλο στην άθληση. Το θεωρητικά νέο στοιχείο της έρευνας είναι ότι οι μύες σε κάθε δραστηριότητα μετέχουν διαφορετικά, ενώ έχουν και διαφορετικές λειτουργίες. Έτσι, σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε το μυ ως μια ολότητα που υποστηρίζαμε πριν από λίγα χρόνια, αλλά ξεχωριστά. Αυτό δίνει νέα διάσταση στη βιοκινητική, η οποία δείχνει πως ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια μηχανή που οι ερευνητές συνεχώς ανακαλύπτουν νέα πράγματα», κατέληξε ο κ. Κοτζαμανίδης.
