Το ποδηλατικό κίνημα βασίζεται στην οικολογία, την άσκηση, την οικονομία χώρου, χρόνου και χρημάτων. Σηματοδοτεί την ελεύθερη, άνετη και γρήγορη μετακίνηση μέσα στην πόλη και πάνω απ΄όλα, προτείνει έναν εναλλακτικό, φυσικό και υγιή τρόπο ζωής. Η αλήθεια όμωςείναι ότι οι δρόμοι της Αθήνας είναι επικίνδυνοι για τους ποδηλάτες. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του 70χρονου Βρετανού, Ίαν Χίμπελ που έκανε επί 40 χρόνια τον γύρο του κόσμου με το ποδήλατό του και βρήκε τον θανάτο στην ελληνική πρωτεύουσα, όταν τον χτύπησε ασυνείδητος οδηγό, που έκανε «κόντρες» στη Βαρυμπόμπη τον Σεπτέμβριο του 2008.
Αυτό που έχουν προτείνει οι ποδηλάτες, σε πρώτη φάση, είναι να επιτραπεί η κίνηση των ποδηλάτων στις λεωφορειολωρίδες. Ο ΟΑΣΑ είναι θετικός, αλλά, όπως λένε, χρειάζεται να αλλάξει ο ΚΟΚ, προκειμένου να τεθεί το νομικό πλαίσιο γι αυτού του είδους την μετακίνηση. Το άλλο βασικό αίτημα των ποδηλατιστών είναι η διευκόλυνση της συνδυασμένης μετακίνησης ποδηλάτου και Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
Με αφορμή το εντυπωσιακό ποσοστό, που συγκέντρωσε στις αυτοδιοικητικές εκλογές ο δημοσιογράφος, μέλος του ποδηλατικού κινήματος, Γιώργος Αμυράς, και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας, ο κ. Σηφάκης, δικηγόρος, λάτρης του ποδηλάτου από το 2001 και μέλος του κινήματος «Ποδηλάτες», σχολιάζει: «Ως ποδηλατικό κίνημα είμαστε ανεξάρτητοι από πολιτικές παρατάξεις. Ασκούμε πίεση και κριτική στον εκάστοτε δήμαρχο. Ασκήσαμε αυστηρή κριτική στην προηγούμενη δημοτική αρχή για την αναποτελεσματικότητά της σε σχέση με την εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής για τα ποδήλατα. Εάν μας διαψεύσει και η καινούρια δημοτική αρχή, είναι αυτονόητο ότι θα ασκήσουμε κριτική και σε αυτήν».
Η πόλη της Αθήνας χρειάζεται να διανύσει αρκετό δρόμο, προκειμένου να συναντήσει τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία και τις ανάγκες του τρόπου ζωής των ποδηλατιστών, ανεξαρτήτου ηλικίας. Απ΄ότι φαίνεται, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της απόστασης είναι διατεθειμένοι να το διανύσουν οι ίδιοι οι ποδηλατιστές με τα ποδήλατα, τις δράσεις, τις προτάσεις και το παράδειγμά τους. Ο κ. Σηφάκης λέει πως «η καθημερινή παρουσία του ποδηλάτη στην πόλη είναι μια πολιτική πράξη. Είναι μια μορφή πίεσης για την δημιουργία υποδομών, προς την βελτίωση των συνθηκών της ποιότητας της ζωής στην πόλη. Όποιος θέλει να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, πρέπει να βάλει το ποδήλατο στην ατζέντα του».
Τα είδη των ποδηλάτων
Τα πιο διαδεδομένα ποδήλατα είναι τα mountain και τα trecking, ενώ υπάρχουν και αυτά που ενδείκνυνται για άλματα και πίστες, τα λεγόμενα dirt. Ο ιδιοκτήτης καταστήματος ποδηλάτων στον Χολαργό, Στέλιος Κεραμυδάς, να προτείνει:
«Τα trecking είναι πιο άνετα και ενδείκνυνται για αποστάσεις και για μετακινήσεις μέσα στην πόλη», λέει και προσθέτει: «Καλό θα ήταν να είναι από αλουμίνιο και τα ανταλλακτικά του να είναι αυθεντικά». Ένα τέτοιο ποδήλατο μπορεί να κοστίζει από 250 ευρώ έως και 500. Αλλά και τα «σπαστά» ποδήλατα είναι μία πρακτική λύση. «Έχουν μεγάλη ζήτηση γιατί βολεύουν πολύ τους χρήστες. Μπορούν να τα μεταφέρουν στα μέσα μεταφοράς, ακόμα και στο γραφείο τους», λέει ο κ. Κεραμύδας και διευκρινίζει: «Για πρώτο ποδήλατο, βέβαια, μπορεί να είναι λίγο δύσκολο, γιατί χρειάζεται να συνηθίσει ο αναβάτης το γεγονός ότι το κέντρο βάρους του είναι χαμηλά». Σ΄αυτό το είδος του ποδηλάτου, υπάρχει βασική διαφορά σε εκείνα που προορίζονται για γυναίκες από τα άλλα, που απευθύνονται στους άνδρες. Στα γυναικεία, ο μπροστά σωλήνας, ή δεν υπάρχει, ή είναι πιο χαμηλά.
«Το σέρβις ενός ποδηλάτου είναι πολύ απλό, φθηνό και εύκολο πλέον», λέει ο ειδικός. «Τα ανταλλακτικά χαλούν πιο δύσκολα, ενώ όσο πιο συχνή χρήση γίνεται, τόσο καλύτερα για το ποδήλατο, γιατί δεν ξεραίνονται τα γράσα και το ποδήλατο κρατιέται ζωντανό. Αναλώσιμα είναι οι σαμπρέλες, τα σύρματα των φρένων, η αλυσίδα, ενώ ενδεχομένως να χρειαστεί κάποιο ρεγουλάρισμα στο μέλλον».
Απαραίτητα μέρη του ποδηλάτου, που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του ποδηλατιστή, είναι επίσης τα φώτα, έτσι ώστε να γίνεται ορατός ο αναβάτης και τη νύχτα. Μία ανατομική σέλα είναι καλή για πιο άνετη και ασφαλή οδήγηση. Και βέβαια το κράνος, το οποίο για πολλούς ποδηλάτες και για τον νόμο είναι προαιρετικό. Ακόμα, ειδικός ρουχισμός για ποδηλασία, μπορεί να προστατέψει αποτελεσματικά τον αναβάτη από τα καιρικά φαινόμενα, όπως ζέστη, κρύο, βροχή.
Ο κ. Κεραμυδάς επισημαίνει και το δυσάρεστο, αλλά πολύ συχνό, φαινόμενο των κλοπών των ποδηλάτων. «Την ημέρα τα παίρνουν από τους δρόμους και τη νύχτα από τις πιλοτές των σπιτιών. Υπάρχει οργανωμένο κύκλωμα. Τα πουλούν στο κέντρο της Αθήνας ή τα κάνουν ανταλλακτικά. Αν δεν έκλεβαν τόσο συχνά, ο αριθμός των ποδηλάτων μπορεί να ήταν τριπλάσιος», λέει και αναφέρει ως ενδεικτική περίπτωση πελάτη του, που τον τελευταίο χρόνο τού έκλεψαν τρία ποδήλατα.
Περισσότερες πληροφορίες
Για τα ποδήλατα, τις εκδηλώσεις, τις ποδηλατοδρομίες και το ποδηλατικό κίνημα, πληροφορίες μπορεί κανείς να αντλήσει από τις ιστοσελίδες των ομάδων: «Ποδηλάτες», «Free day – Ποδηλάτες», «Local Athens», «criticalmass» και «Φίλοι του ποδηλάτου».
Η πιο γνωστή και διαδεδομένη ποδηλατοδρομία στην Αθήνα είναι η Free Day, που ξεκινά κάθε Παρασκευή, περί τις 10 το βράδυ από το Θησείο. Στη διοργάνωση ανταποκρίνονται πολλοί λάτρεις του μέσου, οι οποίοι ποδηλατούν στους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας ως το πρωί.
