Μια μελέτη Βέλγων επιστημόνων του Ερευνητικού Κέντρου για την Άσκηση και την Υγεία του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν έδειξε ότι τρέχοντας, κάνοντας ποδήλατο ή άλλες μορφές αερόβιας άσκησης πριν από το πρώτο γεύμα της ημέρας μπορεί κανείς να μειώσει να κάψει περισσότερο λίπος. Για την διεξαγωγή του πειράματος ο επικεφαλής της μελέτης Πίτερ Χέσπελ επέλεξε 28 υγιείς και δραστήριους νέους άντρες και τους υπέβαλλε σε δίαιτα «πάχυνσης», αποτελούμενη από 30% περισσότερες θερμίδες από ό,τι κατανάλωναν. Ορισμένοι από τους συμμετέχοντας συμφώνησαν να μην γυμνάζονται κατά τις έξι εβδομάδες που θα διαρκούσε το πείραμα, ενώ οι υπόλοιποι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες.
Το πρόγραμμα γυμναστικής και των δύο ομάδων ήταν πανομοιότυπο και ιδιαιτέρως απαιτητικό. Αποτελούνταν από τέσσερις συνεδρίες την εβδομάδα, δύο των 90 και δύο των 60 λεπτών, νωρίς το πρωί, υπό επίβλεψη, με τρέξιμο ή ποδήλατο σε εξαντλητικούς ρυθμούς. Η πρώτη ομάδα έτρωγε ένα «γενναίο» πρωινό, πλούσιο σε υδατάνθρακες πριν την άσκηση και συνέχιζε να καταναλώνει υδατάνθρακες με την μορφή ισοτονικών ποτών. Τα μέλη της δεύτερης ομάδας γυμνάζονταν με άδειο στομάχι και έπιναν μόνον νερό, ενώ μετά την άσκηση έπαιρναν πρωινό εφάμιλλο σε θερμίδες με εκείνο της πρώτης ομάδας.
Στο τέλος του πειράματος, τα μέλη της ομάδας που δεν γυμνάζονταν είχαν πάρει κατά μέσο όρο τρία κιλά, είχαν αναπτύξει ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, πράγμα που σημαίνει ότι οι μύες τους δεν αντλούσαν πλέον αποτελεσματικά γλυκόζη από το αίμα, και είχαν αρχίσει να αποθηκεύουν λίπος μέσα και ανάμεσα στα μυϊκά τους κύτταρα – καταστάσεις που αποτελούν πρόδρομο του διαβήτη. Εκείνοι που γυμνάζονταν μετά το πρωινό επίσης είχαν πάρει βάρος – αν και όχι τόσο όσο η ομάδα ελέγχου. Μόνο η ομάδα που γυμναζόταν πριν το πρωινό κατάφερε να μην πάρει σχεδόν καθόλου βάρος και δεν έδειξε σημάδια ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη. Επίσης, αυτή η ομάδα έκαιγε πιο αποτελεσματικά το λίπος που έπαιρνε μέσω της διατροφής.