Στα 32 του, ο Νιλ Στράους (Neil Strauss) ήταν ένας γνωστός δημοσιογράφος, συνεργάτης της κορυφαίας εφημερίδας New York Times και συγγραφέας δύο μπεστ-σέλλερς. Όμως, παρά τη μεγάλη του επαγγελματική του επιτυχία, ο Νιλ είχε πρόβλημα με τις γυναίκες (δηλαδή και στην έρημο κάπου-κάπου βρέχει, αλλά εδώ υπήρχε απόλυτη ξεραΐλα). Με ύψος 1,68, φαλάκρα, υπερβολικά μεγάλη μύτη που ξεχώριζε για το καρούμπαλό της, και κοκαλιάρης σε βαθμό υποσιτισμoύ, ο Neil δεν αναρωτιόταν γιατί οι γυναίκες απέφευγαν να κοιμηθούν μαζί του. Η τύχη του όμως έμελε να αλλάξει όταν μια μέρα ένας φίλος του επιμελητής βιβλίων βρήκε τυχαία στο Ίντερνετ ένα κείμενο με τίτλο «Σεξοδηγός» το οποίο αναφερόταν στο πώς ένας άνδρας μπορούσε να ξελογιάσει μια γυναίκα, και του πρότεινε να γράψει ένα βιβλίο σχετικά μ’ αυτό το θέμα.
Ερευνώντας τις ιστοσελίδες που πρότεινε ο «Σεξοδηγός», ο Νιλ ανακάλυψε μια μυστική κοινότητα ανδρών που ζούσαν και ανέπνεαν μόνο για να κατακτούν γυναίκες, κάτι που ονόμαζαν “παιχνίδι”. Υπήρχε ο Μυστήριος ο μάγος, ο Ρος Τζέφρις ο υπνωτιστής, ο Ρικ Χ. ο εκατομυριούχος επιχειρηματίας, ο Ντέιβιντ ΝτιΆνζελο ο μεσίτης, ο Ζογκλέρ ο κωμικός και ο Στιβ Π. ένας πραγματικός καλλιτέχνης της σαγήνης που δίδασκε επί πληρωμή τις γυναίκες για το πώς πρέπει να φέρονται στο κρεβάτι. Αυτοί και πολλοί άλλοι αντάλλασαν on line συμβουλές για κάθε πιθανή ή απίθανη περίπτωση σχετικά με τον τρόπο που κατακτούνται οι γυναίκες, και είχαν απλουστεύσει τους κανόνες κατασκευάζοντας μάνιουαλς.
Κάθε μέρα, ο Neil έμπαινε στο Ίντερνετ και έστελνε τις ερωτήσεις του στα μέλη της κοινότητας: «Τι κάνεις όταν την πέφτεις σε μια γυναίκα και σου λέει ότι έχει δεσμό;» ή «Τι σημαίνει όταν μια γυναίκα βάζει κραγιόν μπροστά σου;» Τα μέλη της κοινότητας του απαντούσαν επί τόπου, και ο Νιλ κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν “παιχνίδι” ούτε ιντερνετικό φαινόμενο αλλά τρόπος ζωής. Υπήρχαν σέχτες από επίδοξους εραστές σε δεκάδες αμερικανικές πόλεις που συναντιόντουσαν κάθε εβδομάδα σε μέρη που ονόμαζαν «κρησφύγετα».
Κάποια στιγμή, ο Μυστήριος, ο πιο λατρεμένος καλλιτέχνης της κοινότητας των Βιρτουόζων του Πεσίματος (ΒτΠ) ή αλλιώς Pick up Artists (PUA)– έτσι αποκαλούνταν – λόγω της υψηλής ζήτησης που υπήρχε, αποφάσισε να οργανώσει τετραήμερα μαθήματα για υποψήφιους γυναικοκατακτητές χρεώνοντας 500 δολ. στον καθένα. Τα χρήματα κάλυπταν την είσοδο σε δύο κλαμπ, την ενοικίαση λιμουζίνας, διάλεξη μιας ώρας κάθε μέρα, τρεισήμισι ώρες πρακτική εξάσκηση, και ημίωρη ανάλυση πεπραγμένων στο τέλος της βραδιάς. Καθώς ο Neil χρειαζόταν γενικό ρεκτιφιέ, αποφάσισε να παρακολουθήσει το σεμινάριο του Μυστήριου, αν και κατά βάθος πίστευε ότι επρόκειτο για υποκουλτούρα.
H Μέθοδος των PUA (Μέθοδος του Παγωνιού)
Ο Μυστήριος είχε για Θεό του τον Δαρβίνο και χρησιμοποιούσε τη «Μέθοδο του Παγωνιού». Για όσους δεν γνωρίζουν τα σχετικά με τον Δαρβίνο, ήταν ο πατέρας της θεωρίας της εξέλιξης κι ένας πολύ εύστοχος παρατηρητής της σεξουαλικής συμπεριφοράς των ζώων. Είναι πασίγνωστο ότι σε όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου, τα αρσενικά είναι τα πολύχρωμα, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του παγωνιού. Το περίεργο είναι ότι στο ανθρώπινο είδος, η γυναίκα είναι το πλουμιστό φύλλο, αυτή που αρέσκεται στα στολίδια, που βάφει τα μαλλιά της ή τα νύχια της και ντύνεται με φανταχτερά ρούχα, ενώ ο άνδρας διατηρεί μια πιο σοβαρή εμφάνιση. Γιατί το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε αντίθετα από τα υπόλοιπα ζώα παραμένει ουσιαστικά αναπάντητο, όμως ο Μυστήριος θεωρούσε ότι έπρεπε να διορθώσει αυτήν την εκτροπή με τη μέθοδο του Παγωνιού. Έτσι συμβούλευε τους μαθητές του να αποκτήσουν στολίδια και χρώματα όπως το παγώνι, πιστεύοντας ότι αυτό διευκολύνει αφάνταστα την κατάκτηση του θηλυκού. Ο ίδιος κυκλοφορούσε σαν ροκ σταρ, φορώντας καπέλα με ευάνταστα αξεσουάρ και έβαφε μαύρα τα νύχια των χεριών του για να γίνεται αμέσως αντιληπτός από τα γυναικεία βλέμματα.
Ένα άλλο κεντρικό σημείο για τη «Μέθοδο Μυστήριο» ήταν το «προσβλιμέντο»: μια ατάκα προς τη γυναίκα που είναι κομπλιμέντο και αθώα προσβολή μαζί. Κατά τον Μυστήριο, ένας PUA έπρεπε να διαθέτει εκατοντάδες προκάτ-ατάκες που αρχίζουν ως κομπλιμέντο και τελειώνουν ως προσβολή. Παράδειγμα: «Μ’ αρέσουν πάρα πολύ τα δόντια σου, μου θυμίζουν τον παιδικό μου ήρωα τον Μπαγκς Μπάνυ», ή «έχεις φανταστικά μάτια, ειδικά αυτό που αλληθωρίζει λίγο» ή «πολύ χαριτωμένη η μύτη σου όπως κουνιέται όταν μιλάς» ή «μ’ αρέσει πολύ η φούστα σου, την είδα και πριν από ένα λεπτό που την φόραγε μια άλλη».
Eric von Marcovic (Mυστήριος), o μάγος: Να κάνεις «προσβλιμέντα».
Ο Neil Strauss και οι υπόλοιποι μαθητές του Μυστήριου αγόρασαν αστραφτερά ρούχα και οπλισμένοι με προλόγους-κονσέρβες, και «προσβλιμέντα» μπούκαραν στα κλαμπ υπό την υψηλή επίβλεψη του δασκάλου τους. Αν και ο Neil πίστευε ότι όλα αυτά ήταν μια παιδιάστικη ανοησία, δεν άργησε να διαπιστώσει την αξία που είχε η “μέθοδος Μυστήριο” στο πεδίο της δράσης. Στο πρώτο κλαμπ που πήγαν, κάτω από τη μύτη ενός γνωστού κινηματογραφικού σταρ, ο Μυστήριος έκλεψε το τηλέφωνο της συνοδού του η οποία του το έδωσε σε μια χαρτοπετσέτα. Ο Μυστήριος και οι βοηθοί του είχαν τέτοια αναίδεια που μπορούσαν να ψιθυρίζουν στο αυτί των μαθητών τα λόγια που έπρεπε να λένε έστω κι αν είχαν αρχίσει να μιλάνε με γυναίκες οι οποίες φυσικά έμεναν εμβρόντητες με όσα έβλεπαν και άκουγαν.
Όταν τελείωσε το σεμινάριο, ο Νιλ άρχισε να εξασκεί όσα έμαθε κάνοντας παρέα με έναν από τους βοηθούς του Μυστήριου, τον Δισεξαμαρτείν. Σιγά-σιγά συνάντησε όλη την αφρόκρεμα των γκουρού του Πεσίματος εμπεδώνοντας μυστικές στρατηγικές και κόλπα νευρογλωσσικού προγραμματισμού (το κρυφό νόημα των λέξεων και των χειρονομιών που υποσυνείδητα χειραγωγούν το «στόχο»). Αυτοματοποίησε τις αντιδράσεις του και κατάφερε να έχει έτοιμες απαντήσεις για οτιδήποτε μπορούσε να πει μια γυναίκα. Όταν κάποια έλεγε «καλύτερα να μείνουμε φίλοι», ο Νιλ απαντούσε σαν ρομπότ, «αυτό δεν μπορώ να σου το υποσχεθώ». Όταν τον ακουμπούσε με το χέρι της κατά λάθος έλεγε, «εεε, κάτω τα χέρια από το εμπόρευμα». Κι όταν τον ρωτούσε «τι δουλειά κάνεις» απαντούσε, «έμπορος ναρκωτικών».
Ο Νιλ εφάρμοσε όλες τις συμβουλές των PUA και διαπίστωσε ότι είχαν μεγάλη επιτυχία, ακόμα και οι πιο ανόητες. Έμαθε πολλά από τη «Μέθοδο Αναιδαστείο» του ΝτιΆνζελο ο οποίος δίδασκε ότι ο PUA πρέπει να είναι αναιδής και συγχρόνως αστείος. Δεν άφηνε γυναικεία λέξη να πέσει κάτω και η βασική του αρχή ήταν ποτέ να μη δίνει ξεκάθαρη απάντηση στις γυναικείες ερωτήσεις. Κυκλοφορούσε με σκονάκια όπως οι μαθητές σε εξεταστική περίοδο και άλλαξε την εμφάνισή του ώστε να δείχνει κωλοπαιδαρισμό γιατί «οι γυναίκες θέλουν τον άντρα αλήτη». Συνειδητοποίησε ότι η γυναίκα, ακόμα και η πιο διανοούμενη, ελκύεται από το κιτσαριό, και κυκλοφορούσε τα βράδια με φοσφορίζον κολιέ για να ξεχωρίζει στο σκοτάδι, σύμφωνα με τη μέθοδο του Παγωνιού. Και είχε πάντα πάνω του ένα μικρό φακό black light για να υποδεικνύει την πιτυρίδα στα ρούχα μιας γυναίκας σύμφωνα με την τακτική του προσβλημέντου. Φυσικά έμαθε απέξω ένα σωρό ιστορίες που χρησιμοποιούσε ως «άνοιγμα» όπως αποκαλούν οι σκακιστές τις πρώτες τους κινήσεις στο παιγνίδι. Για παράδειγμα, πλησίαζε μια γυναίκα στο μπαρ και της έλεγε: “Πιστεύεις στα ξόρκια;… Θα σου πω μια ιστοριούλα». Κι αμέσως άρχιζε να διηγείται πως ένας φίλος του κατάφερε να κάνει μάγια σ’ ένα λαγουδάκι του playboy. Τελικά, η ετοιμολογία τον μεταμόρφωσε σε κοινωνική αλογόμυγα και ο νέος εαυτός του έγινε πασίγνωστος στην κοινότητα των PUA με το παρατσούκλι «Στιλάτος».
Μετά από δύο χρόνια εξάσκησης, ο Στιλάτος κέρδισε τον τίτλο του πιο εκρηκτικού, θρυλικού και χαρισματικού PUA. Τα πεσίματά του θύμιζαν μπαλέτο και όταν μιλούσε για γυναίκες στους άλλους PUA έπεφτε νεκρική σιγή. Σχεδόν είχε αποκτήσει υπεράνθρωπες δυνάμεις λες και ζούσε σε παράλληλο σύμπαν. Είχε ξεπεράσει τον Καζανόβα ο οποίος είχε γράψει στα απομνημονεύματά του ότι είχε κοιμηθεί με 102 γυναίκες και τέσσερις άνδρες. Η επίδοση αυτή ήταν πτωχή για τον Στιλάτο, τουλάχιστον όσον αφορά τις γυναίκες.
Το παιχνίδι, η βίβλος της γυναικείας αποπλάνισης
Αλλά μια μέρα, ο Στιλάτος συνειδητοποίησε ότι όλα αυτά είχαν μια σοβαρή παρενέργεια. Εννιά στις δέκα σκέψεις του ήταν πώς να ρίξει την επόμενη γυναίκα που θα εμφανίζονταν μπροστά του, κι αυτό οπωσδήποτε δεν ήταν νορμάλ. Μπορούσε να ξελογιάσει οποιαδήποτε γυναίκα, από χαζή ξανθιά ως αφύσικα έξυπνη σε χρόνο dt, αλλά αυτό λειτουργούσε σαν ναρκωτικό. Ακόμα χειρότερα, η εκτίμησή του για τις γυναίκες είχε πέσει χαμηλά γιατί τα μάτια του είχαν δει πολλά. Έτσι αποφάσισε να απομακρυνθεί από την κοινότητα των PUA, άλλωστε είχε ένα πολύ σοβαρό λόγο για να κάνει κάτι τέτοιο. Είχε συναντήσει τη γυναίκα των ονείρων του η οποία μια μέρα του είπε: «Δε γουστάρω να φοράς ηλίθια κοσμήματα και να ντύνεσαι καρασέξι. Θέλω απλώς να είσαι ο Νeil Strauss, ένας σπασικλάκος με γυαλιά και φαλάκρα». Τελικά, ο Στιλάτος αποφάσισε να ξαναγίνει ο Neil και να ζήσει με μια και μοναδική γυναίκα, μια ασθένεια που οι PUA αποκαλούν «Μοναδικίτιδα». Και βέβαια, έγραψε εκείνο το βιβλίο για το οποίο του είχε μιλήσει ο φίλος του επιμελητής, τον «Σεξοδηγό», αφού τώρα ήξερε πολύ καλά το θέμα. Το βιβλίο είχε τίτλο «To παιχνίδι – Η κρυφή βίβλος της γυναικείας αποπλάνησης» και έκανε πάταγο στην Αμερική (The Game: Penetrating the Secret Society of Pickup Artists).
Ο Νιλ Στράους νόμιζε ότι οι πρώην συνάδελφοί του θα ήταν εξοργισμένοι μαζί του γιατί είχε ξεμπροστιάσει τα πονηρά τους τεχνάσματα, όμως το βιβλίο αποτέλεσε μεγάλη διαφήμιση για τη κοινότητα των PUA, και όλοι του έδιναν συγχαρητήρια. Αργότερα, ο Μυστήριος ανέλαβε παρουσιαστής ενός ριάλιτυ σόου για να μεταμορφώσει παρθένους άνδρες σε γυναικοκατακτητές ενώ σήμερα χρεώνει 3,750 δολάρια σε όποιον θέλει να παρακολουθήσει τα τριήμερα σεμινάριά του. Tελικά οι PUA έγιναν τόσο μόδα που ακόμα και ο Μπιλ Κλίντον εμφανίστηκε στο περυσινό αμερικανικό καρναβάλι με την αμφίεση του Μυστήριου. Που οφείλεται όμως το φαινόμενο των PUA που τα τελευταία χρόνια έγινε σχεδόν μόδα στις ΗΠΑ και την Βρετανία; Για κάποιους, η τάση ενός άνδρα να αλλάζει συνεχώς ερωτικούς συντρόφους είναι παθολιγική ενώ γι άλλους δεν είναι τίποτα άλλο από την εκδήλωση της ανδρικής φύσης που ρυθμίζεται από ένα πανάρχαιο φαινόμενο το οποίο συναντάται σε πολλά αρσενικά: To φαινόμενο Κούλιτζ (Coolidge effect).
