Η συσκευή Verisante Aura
Μια νέα φορητή συσκευή, που δημιουργήθηκε από επιστήμονες του British Columbia Cancer Agency, υπόσχεται πως μπορεί να παρέχει άμεση πληροφόρηση για τη μοριακή δομή ενός σπίλου (ελιάς) του σώματος. Την άδεια για την παραγωγή της συσκευής έχει ήδη εξασφαλίσει η εταιρεία ιατρικού εξοπλισμού Verisante Technology. Η συσκευή αυτή, που έχει ονομαστεί Verisante Aura, τοποθετείται πάνω από μια ελιά και δουλεύει με φασματοσκοπία Raman, μια τεχνική που χρησιμοποιείται για την αναλυτική εξέταση μορίων. Η συσκευή έχει έτοιμα τα αποτελέσματα της διάγνωσης μέσα σε δευτερόλεπτα. Επειτα από τις πρώτες επιτυχείς δοκιμές, η Verisante σχεδιάζει να ζητήσει την έγκριση της Αμερικανικής Διεύθυνσης Τροφίμων και Φαρμάκων μέσα στο 2011.
Η προσδοκώμενη διάρκεια ζωής για τους ασθενείς που δεν εντοπίσουν εγκαίρως το μελάνωμα, είναι λιγότερη από ένα χρόνο, και τα περιστατικά αυξάνονται συνεχώς. Οι πρόσφατες εκτιμήσεις λένε πως ένας στους 58 Αμερικανούς θα προσβληθεί από μελάνωμα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Το 1935, η συχνότητα ήταν ένας στους 1.500.
Οι εργασίες για τη νέα συσκευή ξεκίνησαν το 2000, όταν οι δερματολόγοι της BCCA εξέταζαν το κατά πόσο συγκεκριμένες δερματικές ασθένειες μπορούν να εντοπιστούν από τα μοναδικά φασματικά χαρακτηριστικά τους.
«Σκεφτήκαμε πως, επειδή η μετατόπιση του φάσματος Raman είναι μια άμεση απεικόνιση των εστιασμένων μορίων και επειδή διαφορετικοί δερματικοί όγκοι έχουν διαφορετικά μόρια σε διαφορετικές συγκεντρώσεις, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μία εύστοχη μέθοδο διάγνωσης», λέει ο συν-εφευρέτης της συσκευής Ντέιβιντ ΜακΛίν, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια. Ακόμα και εάν το μελάνωμα φαίνεται καλοήθες στο γυμνό μάτι, η φασματοσκοπία Raman θα το εντοπίσει.
«Η συσκευή συγκρίνει τη φασματική ταυτότητα μιας ελιάς με άλλες, που βρίσκονται σε μία βάση δεδομένων και οι οποίες συμπεριλαμβάνουν παραδείγματα μελανώματος και άλλων δερματικών ασθενειών. Θα βοηθήσει τους δερματολόγους να αποφασίσουν εάν πρέπει να προχωρήσουν σε βιοψία ή όχι και στην πορεία θα χρησιμοποιηθεί από άλλους ιατρούς σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ειδικευμένοι δερματολόγοι», εξηγεί ο ΜακΛίν.
Ενας κίνδυνος που οι ελεγκτικές επιτροπές δεν πρόκειται να αγνοήσουν, πάντως, είναι αυτός της λανθασμένης αρνητικής διάγνωσης, δηλαδή η συσκευή να θεωρήσει καλοήθη μια ελιά που θα εξελιχθεί σε μελάνωμα. Αλλος ένας φόβος είναι πως κάποιοι δερματολόγοι ίσως χρησιμοποιήσουν τη συσκευή για να διαγνώσουν εάν η ελιά είναι μελάνωμα, αντί να τη χρησιμοποιήσουν για να αποφασίσουν εάν χρειάζεται να γίνει βιοψία. Αλλες εταιρείες που θέλουν να εμπορευματοποιήσουν αντίστοιχες τεχνολογίες για τον εντοπισμό μελανώματος, όπως η αμερικανική MelaSciences, η οποία χρησιμοποιεί σάρωση με υπέρυθρες ακτίνες, ήδη προσπαθούν να βρουν λύση με αυστηρούς ελέγχους.
«Οποια και αν είναι η απόφαση των αμερικανικών και καναδικών ελεγκτικών αρχών, η ανάγκη για τέτοιου είδους συσκευές είναι άμεση» λέει ο Ντάρεν Ρίγκελ, καθηγητής δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Δερματολογίας. «Η διάγνωση του μελανώματος μπορεί ορισμένες φορές να είναι κάτι υποκειμενικό», εξηγεί ο Ρίγκελ. «Και ενώ είναι σχετικά εύκολο με μία ελιά, τι γίνεται όταν κάποιος έχει πολλές, πώς αποφασίζεις σε ποιες θα γίνει βιοψία;»
