Το πάχος τείνει να προτιμά την κοιλιά ή την περιφέρεια, και αυτό που το «κατευθύνει» φαίνεται να είναι μια πρωτεΐνη που αποκαλείται 11BetaSHD1. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το αν ο σωματότυπός σας θα ανήκει στην κατηγορία «μήλο» ή στην κατηγορία «αχλάδι» είναι τελικά ζήτημα χημείας.
Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Diabetes», αφού μελέτησαν την επίδραση της πρωτεΐνης 11BetaHSD1 στον τρόπο με τον οποίο αποθηκεύεται το λίπος σε ποντικούς στους οποίους χορηγήθηκε τροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά επί τέσσερις εβδομάδες. Διαπίστωσαν ότι τα επίπεδά της πρωτεΐνης 11BetaHSD1 ήταν υψηλότερα στους ποντικούς που αποθήκευσαν το λίπος γύρω από τον θώρακα και στην κοιλιά (στον σωματότυπο που οι ειδικοί ονομάζουν «μήλο») ενώ σε εκείνους που συσσώρευσαν το λίπος στην περιφέρεια (στα «αχλάδια») ήταν πιο χαμηλά.
Το πλεονάζον λίπος που συσσωρεύεται στον θώρακα και την κοιλιά συνδέεται με τον κίνδυνο καρδιοπαθειών. Το γιατί δεν είναι σαφές. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι αυτό το λίπος μεταβολίζεται πιο γρήγορα με αποτέλεσμα να κυκλοφορεί στο αίμα και να ανταγωνίζεται ως καύσιμο τη γλυκόζη. Αντιθέτως το πλεονάζον λίπος που συγκεντρώνεται στην περιφέρεια και τους γοφούς θεωρείται πιο «ασφαλές» γιατί είναι πιο σταθερό.
Η πρωτεΐνη 11BetaSHD1 αποτελεί ήδη αντικείμενο ερευνών με στόχο την ανάπτυξη φαρμάκων για την απώλεια βάρους καθώς είναι γνωστό ότι αυξάνει τα επίπεδα ορμονών που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα νέα ευρήματα θα βοηθήσουν αυτή την προσπάθεια.
Ο Νικ Μόρτον του Κέντρου Καρδιαγγειακής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου δήλωσε: «Η μελέτη αυτή ανοίγει νέους δρόμους έρευνας και μας δίνει μια πολύ καλύτερη ιδέα του γιατί κάποιο λίπος γίνεται ανθυγιεινό μέσα στο σώμα ενώ κάποιο άλλο αποθηκεύεται με ασφάλεια για να χρησιμοποιηθεί ως ενέργεια».
