Ένα διαιτολόγιο χαµηλό σε θερµίδες επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης, σύµφωνα µε μια έρευνα του πανεπιστηµίου Saint Louis των ΗΠΑ. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, µειώνοντας την ηµερήσια θερµιδική µας πρόσληψη κατά 300 ή 500 θερµίδες, η φθορά στους ανθρώπινους ιστούς µπορεί να είναι µικρότερη από την αναµενόµενη. Η μείωση των θερμίδων φαίνεται πως παρατείνει τη ζωή, όχι απλώς επειδή μειώνεται η παχυσαρκία αλλά επειδή συμβαίνουν διάφορες μεταβολικές αλλαγές. Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι ένα διαιτολόγιο που κινείται στα κατώτερα φυσιολογικά όρια πιθανόν να επηρεάζει την έκκριση των ορµονών του θυρεοειδούς, που µε τη σειρά τους επηρεάζουν το µεταβολισµό αλλά και τη διαδικασία της γήρανσης.Οι σχετικές παρατηρήσεις έγιναν για πρώτη φορά πριν από 70 περίπου χρόνια από τoν βιοχημικό και γεροντολόγο Clive McCay του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, ο οποίος παρατήρησε ότι η δραστική μείωση των θερμίδων μπορεί να αυξήσει κατά το ένα τρίτο τη διάρκεια ζωής των τρωκτικών. Ένας από τους λόγους ήταν ότι η μείωση των θερμίδων προστατεύει και από διάφορους καρκίνους.
Σε ορισμένες πρόσφατες μελέτες διαπιστώθηκε ότι με την περιορισμένη λήψη τροφής, τα φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού πολλαπλασιάστηκαν πιο αργά, ενώ τα καρκινικά κύτταρα καταστράφηκαν. Το δε Ινστιτούτο Γήρανσης των ΗΠΑ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ισορροπημένη έλλειψη θερμίδων μπορεί να αποτελέσει μία πιθανή στρατηγική για την παράταση της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής.
Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί, ότι μία δίαιτα δια βίου με λιγότερες από 1.600 θερμίδες ημερησίως μπορεί να έχει πολλές παρενέργειες, όπως μειωμένη σεξουαλικότητα, υπερβολική ευαισθησία στις αλλαγές της θερμοκρασίας, τάση για κατάθλιψη, δυσκοιλιότητα, μείωση της άμυνας του οργανισμού, κ.λ.π. Γι’ αυτό και τέτοιου είδους συνταγές για μακροζωία δεν μπορούν να συσταθούν ακόμα χωρίς επιφυλάξεις, ενώ σίγουρα απαγορεύονται στα άτομα κάτω των 20 ετών, τα οποία λόγω ανάπτυξης μπορούν να υποστούν βλάβες.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι οποιαδήποτε αλλαγή διατροφής θα πρέπει να γίνεται σταδιακά, η μείωση του βάρους να είναι προοδευτική και σε κάθε περίπτωση να διασφαλίζεται η επιθυμητή πρόσληψη θερμίδων, κυρίως με σύνθετους υδατάνθρακες από δημητριακά ολικής αλέσεως και με φρούτα και λαχανικά. Τέλος, η μείωση της τροφής δεν πρέπει να μειώσει τη πρόσληψη βιταμινών και άλλων απαραίτητων θρεπτικών στοιχείων.
