Ομάδα ερευνητών εντόπισε οκτώ γονιδιακές παραλλαγές που ελέγχουν τους ρυθμούς της γήρανσης και πιθανολόγησε ότι η ορμόνη DHEAS είναι ζωτικής σημασίας για τη μακροζωία. Οι γενετικές αυτές παραλλαγές ρυθμίζουν την παραγωγή μιας ζωτικής σημασίας ορμόνης η οποία σχετίζεται με την μακροζωία καθώς και με την αποφυγή εμφάνισης ασθενειών του γήρατος. Το νέο εύρημα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «PLoS Genetics» μαρτυρεί ότι ο κατάλληλος χειρισμός των οκτώ γονιδίων της μακροζωίας θα μπορούσε να βάλει «φρένο» στη διαδικασία της γήρανσης και σε όσα αυτή συνεπάγεται για τον οργανισμό.
Τα γονίδια που εντοπίστηκαν ελέγχουν τα επίπεδα της στεροειδούς ορμόνης θειϊκή διυδροεπιανδροστερόνη (DHEAS), που είναι ζωτικής σημασίας για πολλές από τις λειτουργίες του. Τα επίπεδα της DHEAS φθάνουν στο μέγιστο σημείο τους στα μέσα της δεκαετίας των 20 και μειώνονται με την πάροδο του χρόνου. Όταν ένα άτομο φθάσει τα 85 έτη, τα επίπεδα της ορμόνης βρίσκονται μόλις στο 5% σε σύγκριση με τα ανώτατα. Μελέτες έχουν ήδη δείξει σύνδεση μεταξύ της πτώσης των επιπέδων της DHEAS και της εμφάνισης ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2 και το λέμφωμα. Συγχρόνως τα χαμηλά επίπεδα της ορμόνης έχουν σχετισθεί με τη μείωση του προσδόκιμου ζωής.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα επίπεδα της DHEAS καθώς και 2,5 εκατομμύρια γενετικές παραλλαγές σε 14.846 άτομα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εντοπίστηκαν οκτώ κοινά γονίδια τα οποία ελέγχουν τις συγκεντρώσεις της DHEAS. Ορισμένα από αυτά τα γονίδια συνδέονται με τη γήρανση καθώς και με ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου 2 και το λέμφωμα. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα ευρήματά τους παρέχουν τις πρώτες γενετικές ενδείξεις σχετικά με το ότι η DHEAS μπορεί να αποτελεί το «κλειδί» της γήρανσης και των ασθενειών του γήρατος.
Σημειώνεται ότι τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν συμπληρώματα της ορμόνης DHEAS. Όπως ανέφερε ο Γκουανγζού Ζάι από το King’s College του Λονδίνου ο οποίος ήταν εκ των συγγραφέων της μελέτης, αν και θεωρητικά η λήψη συμπληρώματος της DHEAS θα μπορούσε να επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης, στην πράξη είναι πολύ νωρίς για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα εάν πράγματι μια τέτοια τακτική θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική. «Ελπίζεται πάντως ότι μέσω του κατάλληλου χειρισμού των γονιδίων ή της εφαρμογής γονιδιακής θεραπείας θα μπορέσουμε να επιβραδύνουμε τη διαδικασία της γήρανσης και την επίδρασή της στην εμφάνιση ασθενειών».
Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει τώρα να εξετάσει καλύτερα τη λειτουργία καθενός από τα γονίδια που εντόπισε προκειμένου να ανακαλύψει περισσότερα για τη δράση τους. Σύμφωνα με τον δρα Ζάι απώτερος στόχος είναι να αναπτυχθούν τεχνολογίες κατάλληλου χειρισμού των γονιδίων προκειμένου να επιτευχθεί η αύξηση των επιπέδων της DHEAS στον οργανισμό.
