Μετά την επιδημία του κοκκύτη στη Καλιφόρνια το 2010, τη μεγαλύτερη από το 1947, οι αμερικανικές αρχές και οι γιατροί εντείνουν τις προσπάθειες για να καταπολεμήσουν την καχυποψία κυρίως των νέων γονέων απέναντι στα εμβόλια, η οποία οδηγεί σε μια ανησυχητική μείωση των εμβολιασμών. “Η επιδημία αυτή στην Καλιφόρνια έχει μια επίδραση σχεδόν σε όλες τις ΗΠΑ καθώς αποτελεί πλέον ένα σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας σε όλη τη χώρα”, εξηγεί ο δρ Ντέιβιντ Ουίτ, του “Μόνιμου Ιατρικού Κέντρου” στο Σαν Ράφαελ της Καλιφόρνιας, κατά το συνέδριο για τις μεταδοτικές νόσους που διεξήχθη στο Σικάγο (Ιλινόι). Ένδεκα βρέφη πέθαναν στην Καλιφόρνια και τουλάχιστον 8.000 άνθρωποι ασθένησαν. Ο δρ Ουίτ παρουσίασε μια έρευνα για την επιδημία.
Η μελέτη διεξήχθη στην κομητεία Μάρεν στο βόρειο Σαν Φρανσίσκο, όπου το ποσοστό του μη εμβολιασμού κατά του κοκκύτη και άλλων παιδικών ασθενειών είναι ιδιαίτερα υψηλό.”Αυτή η κομητεία όπου εργάζομαι έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανθρώπων που αντιτίθενται στον εμβολιασμό, βάσει των πεποιθήσεών τους.
Η έρευνα έδειξε ότι η επιδημία — που εμμένει αλλά με μικρότερο εύρος — προσέβαλε τα παιδιά ηλικίας οκτώ έως 12 ετών, για τα οποία η Καλιφόρνια κατέστησε στο εξής υποχρεωτικό τον εμβολιασμό ή μια υπόμνηση προς την κατεύθυνση αυτή.Ωστόσο η Πολιτεία αυτή διατηρεί το σύστημα των εξαιρέσεων, αυτό που ελάχιστες Πολιτείες επιτρέπουν.
Ο δρ Ουίτ παρατήρησε επίσης ότι η προστασία του αντικοκκυτικού εμβολίου δεν διαρκεί ύστερα από τρία χρόνια, δηλαδή έχει μικρότερη διάρκεια από αυτή που πιστευόταν, κάτι που ίσως απαιτήσει ένα ακόμη εμβολιασμό πριν από την ηλικία των 12 ή 13 ετών και που θα μπορούσε να συμβάλει στην επιδημία.Ωστόσο τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να εξεταστούν εκτενέστερα για να επιβεβαιωθούν.Ο γιατρός αυτός έκρινε επίσης ότι οι ενήλικες θα πρέπει να εμβολιάζονται κατά του κοκκύτη για να προστατεύουν καλύτερα τα βρέφη, τα οποία διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από μια σοβαρή λοίμωξη καθώς είναι πολύ μικρά για να εμβολιαστούν.
Οι εξαιρέσεις από τον εμβολιασμό στην Καλιφόρνια αφορούν σχεδόν το 10% των Καλιφορνέζων που δεν προστατεύονται κατά του κοκκύτη και άλλων παιδικών ασθενειών, σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα. Δεδομένου ότι ένα εμβόλιο δεν είναι ποτέ δραστικό σε ποσοστό 100%, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ανθρώπων που δεν προστατεύονται, τόσο μικρότερη είναι η προστασία του συνόλου του πληθυσμού από το εμβόλιο.”Νομίζω ότι έχουμε έναν πληθυσμό που κινδυνεύει και ότι θα καταφέρουμε εκ νέου να τον προστατεύσουμε όταν οι γονείς θα θελήσουν ενεργά να εμβολιάσουν τα παιδιά τους”.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην Καλιφόρνια. Έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για την Ποιότητα της Ασφάλισης, δείχνει ότι το ποσοστό του εμβολιασμού των παιδιών ηλικίας δύο ετών που καλύπτονται από ιδιωτική ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μειώθηκε κατά σχεδόν 4% το 2009 στις ΗΠΑ.
Ο δρ Πολ Χάουαρντ, ο διευθυντής του Κέντρου του Ινστιτούτου του Μανχάταν για την ιατρική πρόοδο, εξηγεί ότι αυτή η “υστερία κατά του εμβολίου” παραπέμπει εν μέρει σε μια βρετανική μελέτη του 1974 που είχε αποδειχτεί εσφαλμένη, καθώς επικαλείτο μια σχέση μεταξύ του αντικοκκυτικού εμβολίου και σπάνιων εγκεφαλικών ασθενειών.
Στις ΗΠΑ τα ποσοστά εμβολιασμού διατηρήθηκαν έως το 1982, τη χρονιά της προβολής ενός ντοκιμαντέρ της δημοσιογράφου του δικτύου NBC Λία Τόμσον, υπό τον τίτλο Εμβόλιο Ρουλέτα”, που έσπειρε το φόβο στον κόσμο, παρατηρεί ο Πολ Χάουαρντ.
Το ντοκιμαντέρ, χωρίς επιστημονική βάση σύμφωνα με τον Χάουαρντ, επηρέασε τον κόσμο και ήταν αιτία για τη διενέργεια ερευνών του αμερικανικού Κογκρέσου και ενεργειών στη δικαιοσύνη κατά της φαρμακοβιομηχανίας. Ορισμένα εμβόλια είχαν επίσης κατηγορηθεί ότι συντείνουν στον αυτισμό, κάτι που διαψεύτηκε σύμφωνα με τις έρευνες.
