Η Εύβοια είναι ένας κοντινός και όμορφος προορισμός για μονοήμερες εκδρομές αλλά και για ολιγοήμερα ταξίδια. Η πρωτεύουσά της η Χαλκίδα, είναι ελκυστικός προορισμός και δεν είναι λίγες οι φορές που την έχουμε επισκεφθεί αυθημερόν για να κάνουμε μια βόλτα στην προκυμαία της ή για να δούμε τα νερά του Ευρίπου να αλλάζουν κατεύθυνση. Μια όμορφη πολιτεία με νησιωτικά και ηπειρωτικά στοιχεία που ελκύει τους επισκέπτες όχι μόνο με την ομορφιά της αλλά και με το παλιρροιακό φαινόμενο του Ευρίπου που είναι η εναλλαγή της ροής του νερού ανά έξι ώρες. Ένα φαινόμενο που πολλοί ειδικοί επιστήμονες από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα προσπάθησαν να ερμηνεύσουν.
Πόσοι όμως από τους επισκέπτες αυτού του νησιού γνωρίζουν τους Μεσαιωνικούς Πύργους και τα Κάστρα του;
Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, θα μας αποκαλύψει μια άγνωστη πτυχή της Εύβοιας. Ερειπωμένα μνημεία του Μεσαίωνα, που στέκουν ακόμα όρθια φλυαρούν σιωπηλά και μας διηγούνται ιστορίες γεμάτες θρύλους και ιππότες.
Η περιήγηση στη μεσαιωνική Εύβοια ξεκινά από το χωριό Φύλλα, στην καρδιά του Ληλάντιου πεδίου. Filla ονομαζόταν το βαρονικό φραγκοκάστελλο του 13ου αιώνα, έδρα του θρυλικού Λικάριου.
Κάποτε τα νερά του ποταμού Λήλα διέτρεχαν την πεδιάδα που ήταν η πιο εύφορη και γνωστότερη στην Εύβοια. Εδώ, στο Ληλάντιο πεδίο έγινε και ο πόλεμος μεταξύ των δύο κυρίαρχων πόλεων της Χαλκίδας και της Ερέτριας. Νικητές ήταν οι Χαλκιδείς και από τότε απέκτησαν μεγάλη φήμη. Στη συνέχεια Φράγκοι, Ενετοί και Λομβαρδοί ήθελαν να οχυρώσουν την πλούσια Εύβοια και γι’ αυτό έφτιαχναν κάστρα σε στρατηγικά επιλεγμένες τοποθεσίες, αλλά και ψηλούς ορθογώνιους πύργους με πατώματα και πολεμίστρες. Σκοπός τους ήταν να επιβλέπουν την περιοχή για να μπορούν να αμύνονται καλύτερα, αλλά και να μεταδίδουν πληροφορίες με φωτιές στις επάλξεις. Αυτός ο τύπος πύργων – οι φρυκτωρίες- που βρίσκονται διάσπαρτοι σε ολόκληρο το νησί ανήκει σε μία κατηγορία αμυντικών οικοδομημάτων η οποία αναπτύχθηκε τον 11ο αιώνα στην μεσαιωνική Ευρώπη.
Το Κάστρο στο χωριό Φύλλα, έχει τη δική του ιστορία. Μια ιστορία αγάπης ενός ιππότη με μία αρχόντισσα του τόπου. Είναι η ιστορία ενός φτωχού, ριψοκίνδυνου Λομβαρδού ιππότη του Λικάριου που ερωτεύτηκε τη Φελίζα, χήρα ενός άρχοντα της περιοχής. Ο Λικάριος παντρεύτηκε κρυφά τη Φελίζα, όμως οι ευγενείς συγγενείς της είχαν αντιρρήσεις.
Ο Λικάριος περήφανος και θυμωμένος, αποτραβήχτηκε στην Κάρυστο, παίρνοντας μαζί του τη Φελίζα. Εκεί έφτιαξε έναν μικρό στρατό και έκανε επιδρομές στις γύρω περιοχές.
Με αυτό τον τρόπο έφτασε μέχρι τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο , τον τότε αυτοκράτορα του Βυζαντίου και του πρότεινε να του δώσει στρατό για να υποτάξει την Εύβοια, όπως κι έγινε. Ο Λικάριος κατέκτησε την Εύβοια και από τους Ωραιούς έφτασε μέχρι το κάστρο της Καρύστου.
Στο διάστημα αυτό τα ίχνη της Φελίζας χάνονται, κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε η όμορφη αρχόντισσα. Ο Λικάριος στη συνέχεια παντρεύεται μια Ελληνίδα μετά από προτροπή του αυτοκράτορα, αλλά απομονώνεται στο σπίτι του στο Κάστρο πάνω από το χωριό Φύλλα.
Περνώντας από την Κάρυστο θα δείτε το κόκκινο Κάστρο της αλλά και το μικρό παραθαλάσσιο. Ανάμεσα στα χωριά Βρύση και Επισκοπή βρίσκεται το κάστρο της Κούπας, ενώ το Ριζόκαστρο βρίσκεται κοντά στο Αλιβέρι. Το Κάστρο Φούρκα ή Καράμπαμπα θα το βρείτε απέναντι από τη Χαλκίδα στις ακτές της Βοιωτίας.
Καθώς θα αναζητάτε τα μεσαιωνικά κάστρα της Εύβοιας ακολουθώντας τα χνάρια μιας πανάρχαιας κληρονομιάς, απολαύστε και τη μαγευτική φύση της που εναλλάσσεται ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα.
