Οι πρόγονοί μας που ζωγράφιζαν άλογα με βούλες στα σπήλαια πριν δεκάδες χιλιάδες χρόνια, δεν τα φαντάζονταν, αλλά τα είχαν δει ολοζώντανα μπροστά τους, σύμφωνα με νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, που αποκάλυψε τα πρώτα στοιχεία, με βάση γενετικές αναλύσεις. Πράγματι, υπήρχαν τέτοιες ποικιλίες διάστικτων, σαν λεοπαρδάλεις, αλόγων εκείνες τις προϊστορικές εποχές.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ‘Αρνε Λούντβιχ και τη Μελανί Πρόβοστ του Τμήματος Εξελικτικής Γενετικής του Ινστιτούτου Ζωολογικών Ερευνών Λάϊμπνιτς και του Τμήματος Φυσικών Επιστημών του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ηλεκτρονικό περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παλαιολιθικοί δημιουργοί των σπηλαιογραφιών δεν ήσαν συμβολιστές ή ευφάνταστοι, αλλά νατουραλιστές.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν οστά και δόντια από 31 άλογα, που βρέθηκαν στην Ευρώπη και τη Σιβηρία και τα οποία χρονολογούνται έως πριν από 35.000 χρόνια. Όπως διαπιστώθηκε, έξι από αυτά τα απολιθώματα έχουν κοινό ένα γονίδιο που σχετίζεται με τις βούλες τύπου λεοπάρδαλης, τις οποίες έχουν μερικές φορές και τα σύγχρονα άλογα. Το γονίδιο αυτό προκαλεί μετάλλαξη που ευθύνεται για άσπρες και μαύρες βούλες πάνω στο δέρμα των αλόγων. Έως σήμερα, υπήρχαν ενδείξεις DNA για την ύπαρξη μόνο μονοχρωματικών αλόγων στο μακρινό παρελθόν, κυρίως καφέ και μαύρων.
Κλασική ανακάλυψη θεωρούνται οι σπηλαιογραφίες λευκών αλόγων με μαύρες βούλες που βρέθηκαν στο Πες-Μερλ της Γαλλίας και χρονολογούνται προ 25.000 ετών, γύρω από τα οποία έχει ξεσπάσει διαμάχη κατά πόσον παραπέμπουν σε αφηρημένη και συμβολική τέχνη. Τα νέα γενετικά στοιχεία, όμως, δείχνουν ότι μάλλον οι πρόγονοί μας ζωγράφιζαν απλώς αυτό που έβλεπαν γύρω τους.
Συνολικά, έχουν ανακαλυφθεί περισσότερα από 100 σπήλαια, όπου απεικονίζονται τουλάχιστον 4.000 ζώα, σχεδόν όλα στη νότια Γαλλία και τη βόρεια Ισπανία. Οι αρχαιότερες (πριν από 32.000 χρόνια) είναι οι ζωγραφιές στο σπήλαιο Σοβέ της Γαλλίας, ενώ πιο γνωστές είναι οι πιο πρόσφατες σπηλαιογραφίες στα σπήλαια Λασκό της Γαλλίας και Αλταμίρα της Ισπανίας.
Τα άλογα ήταν τα πιο κοινά μεγάλα θηλαστικά που τριγύριζαν στην Ευρώπη πριν από 25.000 χρόνια και αποτελούσαν μέρος της διατροφής των ανθρώπων, πράγμα που, κατά τους ερευνητές, εξηγεί γιατί περίπου το 30% των σπηλαιογραφιών απεικονίζουν αυτό το ζώο (τα περισσότερα απεικονιζόμενα άλογα είναι μονόχρωμα, αλλά ένα μικρό μέρος τους είναι διάστικτα σαν λεοπαρδάλεις). Η εξημέρωση των ζώων εκτιμάται ότι συνέβη πριν από περίπου 4.600 χρόνια μεταξύ της σημερινής Ουκρανίας και του Καζακστάν.
