Η σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι μια αυτοάνοσο ασθένεια. Ο τρόπος για να αντιμετωπιστεί ένα αυτοάνοσο νόσημα είναι να μπει «φρένο» στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος το οποίο λανθασμένα επιτίθεται στους υγιείς ιστούς του. Χρησιμοποιώντας αυτόν ακριβώς τον τρόπο ειδικοί του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ στη Γερμανία κατάφεραν να αναστρέψουν τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας σε ποντίκια.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση εμφανίζεται όταν η μυελίνη, το περίβλημα των νευρικών ινών που τους επιτρέπει να έχουν καλύτερη αγωγιμότητα, δέχεται επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι ότι εμφανίζονται προβλήματα στην επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων, γεγονός το οποίο οδηγεί σε μυϊκή αδυναμία, προβλήματα όρασης και παράλυση.
Προκειμένου να σταματήσουν τη λανθασμένη επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος οι ερευνητές από το Φράιμπουργκ με επικεφαλής τον Μάρκο Πιντς χορήγησαν σε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικώς ώστε να εμφανίζουν συμπτώματα πολλαπλής σκλήρυνσης, RNA το οποίο προκαλούσε την παραγωγή της πρωτεΐνης ιντερφερόνης-β.
Μετά την έγχυση τα πειραματόζωα εμφάνισαν «ταχεία» βελτίωση των συμπτωμάτων τους – παρουσίασαν μείωση στη μυϊκή αδυναμία και στην παράλυση της ουράς τους μέσα σε διάστημα 48 ωρών. Η αύξηση των επιπέδων της ιντερφερόνης-β φάνηκε να επιβραδύνει την ανάπτυξη των Τ- κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη σκλήρυνση κατά πλάκας, σημειώνουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nature Neuroscience».
Προσθέτουν ότι σήμερα οκτώ στους 10 ασθενείς που λαμβάνουν ενέσεις ιντερφερόνης- β για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας αναπτύσσουν κάποια στιγμή αντισώματα ενάντια στη θεραπεία μειώνοντας την αποτελεσματικότητά της. Ωθώντας το ανοσοποιητικό σύστημα να παραγάγει τη δική του ιντερφερόνη –β οι γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν τον σκόπελο της παραγωγής αντισωμάτων και να προσφέρουν μια αποτελεσματικότερη θεραπευτική προσέγγιση για την ασθένεια.
