«Η Πιερία, η Γη των Μουσών και των Θεών διεκδικεί και μπορεί να υπερηφανευτεί ότι δικαιούται δωδεκάμηνη τουριστική περίοδο» είναι η αγαπημένη φράση του πρόεδρου του τοπικού Επιμελητηρίου, Ηλία Χατζηχριστοδούλου. Την επαναλαμβάνει δύο και τρεις φορές στο λόγο του, στο Επιμελητήριο, όπου μας υποδέχεται και μας καλωσορίζει. Για δυόμισι ημέρες θα μοιραστούμε μαζί του και με άλλους προσκεκλημένους την εμπειρία των επαγγελματιών του τουριστικού κλάδου, των ξενοδόχων και των εστιατόρων και θα απολαύσουμε τις ομορφιές του νομού.
“Η Πιερία συνδυάζει βουνό και θάλασσα, αρχαία μνημεία, εξαιρετική προσβασιμότητα από ξηρά και θάλασσα, καταλύματα για όλα τα βαλάντια. Είναι ένας τόπος ευλογημένος. Έχει τόσα πολλά, σε τόσο μικρή απόσταση, για να δει ο τουρίστας, ο περιηγητής, ο αθλητής, ο επισκέπτης” μας λέει ο κ. Χατζηχριστοδούλου.
Απέμενε μόνο να μας δείξει το τοπικό Επιμελητήριο την Πιερία, όπως τη ζουν οι τοπικοί επιχειρηματίες, οι κάτοικοι, οι χιλιάδες επισκέπτες της κάθε χρόνο, για να δούμε με τα μάτια μας «και όχι από κάποιο έντυπο που επιδέχεται τεχνική επεξεργασία» τις ομορφιές του νομού.
Με ένα σύγχρονο τουριστικό λεωφορείο ξεκίνησε το οδοιπορικό μας για τη «Γη των Μουσών και των Θεών». Σε έκταση μικρότερη από εκατό χιλιόμετρα φιλοξενούνται ανεκτίμητοι θησαυροί της ιστορίας, του πολιτισμού και της φύσης. Τόσοι πολλοί, που θα ήθελε κάποιος πάνω από μία εβδομάδα για να τους επισκεφθεί με άνεση χρόνου. Ακόμη και μια σύντομη αναφορά στους κυριότερους “σταθμούς” απαιτεί χρόνο και πολύ δημοσιογραφικό μελάνι…
Ο Όλυμπος των Θεών
Ο Όλυμπος, το “ολόλαμπρο βουνό” είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο, ως η “κατοικία” των αρχαίων Δώδεκα θεών και μάλλον το τοπίο δικαιώνει απόλυτα τον χαρακτηρισμό του.
Με 2917 μέτρα υψόμετρο, δεσπόζει πάνω από τις αμμουδερές ακτές της Πιερίας και φιλοξενεί στις κορυφές του μόνιμα χιόνι και στις πλαγιές του πάνω από χίλια είδη τοπικής χλωρίδας και σπάνια πανίδα. Έχει ανακηρυχθεί “εθνικός δρυμός” και “μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς”.
Το Λιτόχωρο, η τελευταία κωμόπολη στο δρόμο προς το βουνό απλώνεται στους πρόποδες του. Είναι η «Γη των Μουσών» και το ορμητήριο των έμπειρων ορειβατικών ομάδων της περιοχής και όσων τολμούν να επαναλάβουν το εγχείρημα του Χρήστου Κάκκαλου, του πρώτου Έλληνα ορειβάτη που πάτησε, το 1913, μαζί με δύο Ελβετούς ορειβάτες στο “σπίτι” του Δία, στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα.
Από εκεί περνά το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, ιδιαίτερα γνωστό στους πεζοπόρους. Επίσης, από εκεί ξεκινά η ανάβαση για τα καταφύγια του Ολύμπου, τα «Κρεβάτια», το «Σταυρό», το «Σπήλιος Αγαπητός» (Ζολώτας) το «Χρήστος Κάκκαλος» το «Γιόσος Αποστολίδης».
Το βαθύ Φαράγγι του Ενιπέα απέχει με τα πόδια από το Λιτόχωρο μόλις δέκα λεπτά. Η «καρδιά» του Ολύμπου ασκεί ιδιαίτερη γοητεία στους πεζοπόρους, προσφέροντάς τους μια μαγευτική πεζοπορία, μιάμισης ώρας, μέσα στους εντυπωσιακούς κατακόρυφους βράχους του. Κρυστάλλινες πηγές διατρέχουν όλη τη διαδρομή προς το φαράγγι, μέσα σε μια μοναδική βλάστηση από αρωματικούς θάμνους πεύκα και έλατα. Αναμφίβολα, οι Εννέα Μούσες λούζονταν στα νερά των πηγών αυτών, κρυμμένες από τα βλέμματα των θνητών, μέσα στο καταπράσινο μυστηριακό τους καταφύγιο…
Η κουζίνα των τοπικών επιχειρήσεων εστίασης του Λιτοχώρου εκπλήσσει με την ποικιλία της, από παραδοσιακές τοπικές γεύσεις μέχρι και μαγειρεμένες “γκουρμέ” συνταγές, και συνοδεύεται από εξαιρετικά κρασιά της περιοχής, βραβευμένα διεθνώς για την ποιότητα τους.
Ίσως ακουστεί παράξενο, αλλά το ορεινό Λιτόχωρο φημίζεται για τη σπουδαία … ναυτική του παράδοση, που χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Άλλωστε, το αρχαίο Δίον, στην κοιλάδα του Λιτοχώρου- σήμερα σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από την ακτή- στους αρχαίους χρόνους ήταν σπουδαίο λιμάνι και διέθετε και τελωνείο. Πάνω από διακόσια καΐκια ελλιμενίζονταν στο Θερμαϊκό Κόλπο και ανήκαν σε καπεταναίους του Λιτοχώρου. Τρεις «εφοπλιστικές» ενώσεις από οικογένειες του Λιτοχώρου ιδρύθηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20 αιώνα, ενώ οι καπεταναίοι και οι ναυτικοί του πήραν μέρος στην Επανάσταση του 1821.
Μάλιστα, το Λιτόχωρο διαθέτει Ναυτικό Μουσείο, το οποίο διευθύνει ο Νίκος Βλαχόπουλος, απόγονος ενός από τους φημισμένους καπεταναίους. Στους χώρους του φιλοξενούνται σημαντικά εκθέματα από τη ναυτική ιστορία του χωριού.
Οροσειρά Πιερίων – Ελατοχώρι
Η «καρδιά» της χιονοσκέπαστης οροσειράς των Πιερίων, που εκτείνεται απέναντι από τον Όλυμπο, είναι το Ελατοχώρι. «Σκαρφαλωμένο» σε υψόμετρο 800 μέτρων, το παλιό χωριό είναι δημοφιλέστατος προορισμός για τους χιονοδρόμους. Το υπερσύγχρονο χιονοδρομικό του κέντρο διαθέτει οκτώ πίστες, για τους πιο απαιτητικούς σκιέρ, αλλά και για τους νεότερους στο άθλημα, ακόμη και για τα παιδιά. Είναι πλήρως εξοπλισμένο, ενώ παρέχεται- σε φθηνές τιμές- εξοπλισμός για σκι, σνόουμπορντ, έλκηθρο και όλα τα αθλήματα του χιονιού. Για τους αρχάριους παραδίδονται δωρεάν μαθήματα, ενώ όσοι δεν αντέχουν τις … συγκινήσεις μπορούν να απολαύσουν τον καφέ ή το ποτό τους στη ζεστασιά του σαλέ.
Το υπερσύγχρονο λιφτ του χρειάζεται περί το τέταρτο της ώρας για να ανεβάσει τους αθλητές στην κορυφή, προσφέροντας ανοιχτό ορίζοντα με θέα μια εκπληκτική χλωρίδα χιονισμένων ελάτων και δασικών δέντρων.
Στο παλιό και νέο χωριό και τη γύρω περιοχή, περισσότερα από χίλια κρεβάτια παρέχονται από τους τοπικούς επιχειρηματίες του κλάδου για τη φιλοξενία των επισκεπτών, τους οποίους φροντίζουν να … γλυκάνουν με το «Ναπολέοντα», ένα γλυκό από κρέμα και παντεσπάνι, που σερβίρεται ύστερα από κάθε γεύμα.
Στο περίφημο λαογραφικό του μουσείο, μικρό σε έκταση, αλλά πολύ πλούσιο σε εκθέματα συναντά κανείς αργαλειούς, παλιές ραπτομηχανές, οικιακά σκεύη των αρχών του 20 αι., όμορφα χειροποίητα πλεκτά και χαλιά, παραδοσιακές στολές, την “πυροστιά” και τον “σοφά” γύρω από τον οποίο ζούσε όλη η οικογένεια.
Ο Παλαιός Παντελεήμονας
Από το περίφημο Κάστρο του Πλαταμώνα, σε απόσταση μόλις επτά χιλιόμετρα από την εθνική οδό και σε υψόμετρο εξακόσια μέτρα, βρίσκεται ο Παλιός Παντελεήμονας, ένα χωριό πλήρως αναπαλαιωμένο και ανακατασκευασμένο, με παραδοσιακούς ξενώνες και δωμάτια.
“Εδώ, δεν έγιναν λάθη” λέει ο Γιάννης Χαρίσης, μέλος της Ομοσπονδίας Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Πιερίας, Ημαθίας και Πέλλας. Ένα παρεπόμενο του “Καλλικράτη” ήταν ότι οι ιδιοκτήτες δωματίων αναγκάζονται πλέον και οι ίδιοι να εντάξουν τους τοπικούς συλλόγους τους σε ευρύτερες ενώσεις για να αντιμετωπίσουν ενιαία το τουριστικό πακέτο.
“Το χωριό του Παλιού Παντελεήμονα ανακατασκευάστηκε πέτρα- πέτρα, με πολλή φροντίδα και με την επιστημονική συνδρομή ειδικών. Προσέχθηκε μέχρι το τελευταίο πλακόστρωτο και για το λόγο αυτό αποδίδει στο σύνολο του τον παραδοσιακό τρόπο ζωής του προηγούμενου αιώνα, την εμπειρία μιας άλλης εποχής” συνεχίζει ο κ. Χαρίσης.
Ο Π. Παντελεήμονας έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία “Ματωμένα Χώματα”. Αργότερα γυρίστηκαν σκηνές και από το “Αλαλούμ”. Το έρημο χωριό μέσα σε λίγο διάστημα μεταμορφώθηκε σε προορισμό υψηλής τουριστικής αξίας.
Η θέα από ψηλά, στον κάμπο και στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, κόβει την ανάσα. Στην πλατεία του χωριού, κάτω από βαθύσκιωτα πλατάνια, μπορεί να απολαύσει ο επισκέπτης όλες τις εκδοχές της παραδοσιακής κουζίνας, ψητά, σαλάτες εποχής, πίτες, φρούτα και τοπικά γλυκά, φροντισμένα από το πρώτο πιάτο μέχρι και το επιδόρπιο.
Οι ακτές του Ολύμπου
Όσο για τις παραλίες της Πιερίας, μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα τους εξασφαλίζουν ήδη μεγάλη επισκεψιμότητα. Τα καταγάλανα νερά είναι δεδομένα για όλο το Αιγαίο, αλλά όχι και η “βελούδινη” ακτογραμμή μήκους ογδόντα χιλιομέτρων, που επενδύεται στο μεγαλύτερο τμήμα της από ψιλή αμμουδιά.
Τα πλατάνια και οι λεύκες “ακουμπούν” την άμμο, ενώ ακόμη και στα λιγοστά μέρη, κυρίως της βόρειας Πιερίας, όπου υπάρχουν βότσαλα, οι ακτές είναι αξιοποιημένες με ποιότητα και σεβασμό στο περιβάλλον.
Μια σειρά από κάμπινγκ, πάνω από τετρακόσιες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και τριπλάσιες επιχειρήσεις ξενώνων και δωματίων σε όλη την ακτογραμμή, αλλά και στα ορεινά του Ολύμπου και των Πιερίων- τα ορεινά σημεία δεν απέχουν από τη θάλασσα πάνω από είκοσι λεπτά με το αυτοκίνητο- παρέχουν 23.000 κλίνες και όλες τις ανέσεις στον επισκέπτη, Έλληνα ή ξένο. Για το λόγο αυτό και η Πιερία είναι μέσα στους διεθνείς προορισμούς, που είναι επισκέψιμοι όλο τον χρόνο.
Ο δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης προέρχεται από τον κλάδο του τουρισμού και θεωρεί ότι η μοναδικότητα της περιοχής έγκειται στην προσβασιμότητα του πλήθους όλων των τουριστικών της σημείων και των αξιοθέατων της.
“Διασχίζεται από την Εθνική Οδό, που περνά από όλες τις παραλίες της Πιερίας, διαθέτει σιδηροδρομικό δίκτυο και προαστιακό, σπουδαία μνημεία (Δίον, Πύδνα, Λείβηθρα) και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη Θεσσαλονίκη και το αεροδρόμιο της. Ταυτόχρονα, ελάχιστες περιοχές συνδυάζουν βουνό και θάλασσα σε τόσο μήκος και σε τόσο μικρή απόσταση μεταξύ τους” τονίζει ο κ. Χιονίδης.
Η “άλλη” Πιερία
Λιγότερο γνωστό είναι ένα άλλο τμήμα του νομού, που θα ήταν μάλλον άδικο να παραλείψουμε. Η Βόρεια Πιερία η Μεθώνη και ο Μακρύγιαλος έχουν λιγότερο έντονη τουριστική ζωή, αλλά αποτελούν μια εναλλακτική πρόταση, κυρίως για την ιδιαίτερη φύση τους.
Σε μικρή απόσταση από το Δέλτα του Αξιού και του Λουδία φιλοξενεί κάποιες εποχές του χρόνου, μεταναστευτικά πουλιά, αγριόπαπιες και φλαμίγκος.
Σε ένα γραφικό λιμανάκι, με βαθιά νερά, δένουν τα ψαροκάικα της περιοχής, ενώ σε απόσταση αναπνοής από τα σπάνια αρχαιολογικά ευρήματα της αρχαίας Πύδνας απλώνονται οι αλυκές που προσφέρουν, εκτός από το αλάτι τους, ένα μαγευτικό θέαμα στον περιηγητή.
Σπουδαία είναι τα μύδια του Θερμαϊκού, που προέρχονται από τις μυδοκαλλιέργειες και εξάγονται στο σύνολό τους στη Β. Ευρώπη.
Οι άνθρωποι της Πιερίας
Ο πρόεδρος του συλλόγου Ενοικιαζόμενων Δωματίων Λεπτοκαρυάς Νίκος Ζντάνης έζησε πάνω από δεκαπέντε χρόνια σε μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, το Σίδνεϊ.
“Θα το σκεφτόμουν να ξαναγυρίσω στην Ελλάδα, εάν δεν ήμουν από εδώ. Αυτό που έχει η Πιερία δεν το βρίσκει εύκολα κανείς, πουθενά αλλού” μας λέει.
“Αυτό που έχει…”. Δύσκολο να πεις, τι της λείπει. Αλλά, πέρα και πάνω απ’ όλα, είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι και οι επιχειρηματίες της, που δίνουν υπεραξία στον τόπο τους. Τον αγαπούν, χωρίς ίχνος τοπικισμού, αφού οι ίδιοι είναι οι περισσότεροι πολυταξιδεμένοι, κοσμοπολίτες. Για αυτό αγαπούν και τους επισκέπτες του. Είναι σε όλες τις συναναστροφές τους, ζεστοί, φιλόξενοι, πολύ ανοιχτοί, ομιλητικοί, εξυπηρετικοί.
Προκαλεί εντύπωση, πως ιδιοκτήτες υπερπολυτελών ξενοδοχείων, βραβευμένων στην Ευρώπη, καθώς και παρασκευαστές προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας, με διακρίσεις στο εξωτερικό, κυκλοφορούν μέσα στις μονάδες τους και ανταλλάσσουν επισκέψεις μεταξύ τους, φέρονται απλά, συνομιλούν με όλους τους επισκέπτες και εξυπηρετούν προσωπικά τους πελάτες τους.
“Ξέρετε, όλα τα ξενοδοχεία της Πιερίας, ακόμη και εκείνα των πέντε αστέρων ανήκουν σε οικογενειακές επιχειρήσεις. Δεν υπάρχουν πολυεθνικές, οι μονάδες μας δεν είναι απρόσωπες” λέει η πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Πιερίας Αφροδίτη Λέινα.
“Οι ιδιοκτήτες είναι άνθρωποι που εργάστηκαν σκληρά για να τα δημιουργήσουν, με πολύ κόπο και αγώνα, υπήρξαν πελάτες άλλων και γνωρίζουν τι χρειάζεται ο επισκέπτης για να νιώσει άνετα και ζεστά. Ακόμη και το προσωπικό είναι γνωστοί, φίλοι, συνεργάτες από την τοπική κοινωνία. Είναι όλοι δεμένοι μεταξύ τους” συμπληρώνει.
Η κ. Αφροδίτη Λέινα είναι υπόδειγμα του κατοίκου της Πιερίας, που επιστρέφει στη γη του έπειτα από πολύχρονη απουσία στο εξωτερικό. Αν για πολλούς κατοίκους μεγάλων πόλεων η επιστροφή στην περιφέρεια σημαίνει μια επιλογή ανάγκης μέσα στην κρίση, για τους Πιεριώτες δεν ισχύει το ίδιο. Επιστρέφουν γιατί ακόμη και όταν είχαν αναγκαστεί να φύγουν το έκαναν με βαριά καρδιά. Η κ. Λέινα με διπλωματικές σπουδές στην Ουάσιγκτον προτίμησε να εγκαταλείψει μια διεθνή καριέρα για να διαχειριστεί με τα αδέλφια της τα δυο οικογενειακά ξενοδοχεία τη αλυσίδας “LITO” στο Λιτώχορο και στην Πλάκα Λιτοχώρου. Όπως λέει, παρά τις δυσκολίες, δεν το έχει μετανιώσει ούτε στιγμή…
Οι τοπικοί επιχειρηματίες, όχι μόνο παραμένουν στον τόπο τους, αλλά δεν διστάζουν, παρά την οικονομική κρίση, να επεκταθούν και το καταφέρνουν με επιτυχία. Το “Mediterranean Village” χτίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια και είναι το τέταρτο ξενοδοχείο του ομίλου του αρχιτέκτονα Βασίλη Λάμπρου, από την Πιερία. Όχι, μόνο δεν κάμφθηκε από τη συγκυρία, αλλά το νεόδμητο υπερπολυτελές ξενοδοχείο του “δουλεύει κυρίως με Γερμανούς τουρίστες έξι μήνες το χρόνο, με πληρότητα περίπου 90% και άλλους έξι μήνες με εκδηλώσεις και γκρουπ”.
Όπως μας πληροφορεί ο διευθυντής του Δημήτρης Τρυγώνης, το ξενοδοχείο έχει καταχωρηθεί από το διεθνούς κύρους και φήμης tour operator “Rewe”, ως 1 από τα 100 καλύτερα ξενοδοχεία στον κόσμο και τιμήθηκε σε ειδική εκδήλωση στο Βερολίνο. Βαθμολογία 99,2 % από αξιολογήσεις πελατών, την καλύτερη σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώνει μέχρι τώρα και το άλλο ξενοδοχείο του ομίλου, το “Mediterranean Princess”.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που μέσα στην οικονομική κρίση, τοπικοί επιχειρηματίες συνεχίζουν επενδύουν τα τελευταία χρόνια σε ξενοδοχειακές μονάδες εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες λειτουργούν με πληρότητα περισσότερους μήνες του χρόνου.
Οικογενειακή επιχείρηση είναι και το πρόσφατα βραβευμένο από τη φημισμένη γερμανική ταξιδιωτική ιστοσελίδα www.holidaycheck.de, ως ένα από τα 99 καλύτερα ξενοδοχεία της Ευρώπης, το “Ποσειδών Παλλάς” στη Λεπτοκαρυά. Το ξενοδοχείο συμμετείχε στον διεθνή διαγωνισμό “Top Hotel 2012” και θα παραλάβει τη διάκριση στις 7.3.2012, στην Έκθεση του Βερολίνου.
Ο ιδιοκτήτης του Γεώργιος Τζόβας θεωρεί ότι πρέπει να αξιοποιηθεί περισσότερο ο Όλυμπος για να γίνει ακόμη πιο προσβάσιμος, επισκέψιμος. “Από αυτό ζούμε, ας μη λένε λοιπόν κάποιοι ότι επειδή θέλουμε ένα τελεφερίκ ή ένα θεματικό πάρκο, θα καταστραφεί” μας λέει.
Οι αρχαιότητες των Μακεδόνων
Από τους πιο ενδιαφέροντες πολιτιστικούς προορισμούς, που αφήνουμε σκόπιμα για το τέλος, για να ολοκληρωθεί η εικόνα του νομού, είναι οι αρχαιότητες του.
Ιερό κέντρο λατρείας των Μακεδόνων στην αρχαιότητα, όπου διοργανώνονταν από την εποχή του βασιλιά Αρχέλαου, αθλητικοί γυμνικοί και σκηνικοί αγώνες προς τιμήν του Ολύμπιου Διός, γνώρισε μια σημαντική περίοδο ακμής στους ρωμαϊκούς και πρωτοχριστιανικούς χρόνους, προτού καταστραφεί από σεισμούς.
Υπήρξε ο χώρος, όπου έκαναν θυσίες και σπονδές ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, πριν από τη μεγάλη εκστρατεία στην Ανατολή. Ο χώρος, όπου ο Αλέξανδρος αφιέρωσε μετά τη νίκη του στον Γρανικό (334 π.Χ.) στο ιερό του Δία, σύμπλεγμα 25 χάλκινων ιππέων, έργο του γλύπτη Λύσσιπου.
Η πόλη του Δία, ανακαλύφθηκε από την αρχαιολογική σκαπάνη το 1928 και ανασκάφηκε εκτεταμένα από τα μέσα της δεκαετίας ’70 από τον αρχαιολόγο του ΑΠΘ Δημήτρη Παντερμαλή και τους συνεργάτες του.
Στο Θέατρο του Δίου- που βρίσκεται στην ίδια θέση με το αρχαίο Θέατρο, στο οποίο ο Ευριπίδης παρουσίασε τις δύο τραγωδίες του “Αρχέλαος” και “Βάκχες”- φιλοξενείται κάθε χρόνο το Διεθνές Φεστιβάλ Ολύμπου, με μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, που ελκύουν χιλιάδες επισκέπτες.
Στο Μουσείο του Δίου μπορεί κανείς να δει σχεδόν άθικτα τα αγάλματα του Υψίστου Διός, της Αιγύπτιας Θεάς Ίσιδος που λατρεύονταν στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους και εξαιρετικά συμπλέγματα γλυπτικής των δύο εποχών.
Μια σημαντική αρχαία μαρτυρία, ανάμεσα στις εκατοντάδες μαρμάρινες επιτύμβιες στήλες και επιγραφές, είναι σκαλισμένη σε μάρμαρο. Πρόκειται για την επιστολή του Φιλίππου του Ε’, προτελευταίου βασιλιά της αρχαίας Μακεδονικής Δυναστείας προς “τις αρχές και τους πολίτες” του αρχαίου Δίου, με την οποία τους υποδεικνύει το σεβασμό των νόμων και τους μεταβιβάζει τη θέληση του.
“Είναι γραμμένη, όπως και όλες οι επιγραφές, τα αναθήματα και οι επιτύμβιες στήλες προς τους νεκρούς, στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Ο βασιλιάς των αρχαίων Μακεδόνων απευθύνεται προς το λαό του στη μόνη κοινή γλώσσα που γνωρίζουν και μιλούν, ο ίδιος και οι υπήκοοι του, οι αρχαίοι Μακεδόνες. Δείτε αυτήν την επιγραφή: “ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ / ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ “. Δείτε τα ονόματα με τα πατρώνυμα στις επιτύμβιες στήλες. «Τους νεκρούς ξέρετε, τους τιμά κανείς στη γλώσσα του» αναφέρει, με νόημα, ο ξεναγός Τάσος Παπαδόπουλος.
Άλλοι τόποι της ανασκαφής είναι το Ωδείο, οι Μεγάλες Θέρμες (αρχαία λουτρά), ο ναός του Υψίστου Διός, η Έπαυλη του Διονύσου. Στο κέντρο της ανακαλύφθηκαν ανάμεσα σε αρχαίους κίονες και ιερά, τα θεμέλια μιας ιδιαίτερα επιβλητικής σε έκταση παλαιοχριστιανικής βασιλικής εκκλησίας, του 4ου μ.Χ. αι.
Ο άλλος σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, η Πύδνα, βρίσκεται στη βόρεια Πιερία. Ήταν το κέντρο δύο διάσημων μαχών της αρχαιότητας. Η πρώτη, το 316 π.Χ., ήταν αποτέλεσμα μιας ενδοδυναστικής διαμάχης των Μακεδόνων διεκδικητών του θρόνου και ανέδειξε νικητή τον Κάσσανδρο, που ίδρυσε τη Θεσσαλονίκη. Η δεύτερη και η πιο αιματηρή ήταν η σύγκρουση των Ρωμαίων του Αιμίλιου Παύλου με τον τελευταίο βασιλιά της Μακεδονικής Δυναστείας Περσέα, το 168 π.Χ. που οδήγησε στην κατάληψη και στον εκρωμαϊσμό της Μακεδονίας. Σημαντικά ευρήματα αυτής της περιόδου φιλοξενούνται στο Μουσείο του Δίου.
Το Κάστρο του Πλαταμώνα είναι ακόμη ένα επιβλητικό μνημείο της αρχαίας κληρονομιάς. Η ιστορία του διαπερνά πάνω από μιάμιση χιλιετία και χτίστηκε διαδοχικά στη θέση του αρχαίου Ηρακλείου, σε βυζαντινά προτειχίσματα του 6ου αι. από διάφορους κατακτητές (Φράγκους, Ενετούς, Οθωμανούς). Σημαντικές ανασκαφές ανέδειξαν διάφορα στρώματα κοινωνικής ζωής σε πολλές ιστορικές περιόδους, ενώ μέχρι και τους Οθωμανικούς χρόνους κατοικούνταν από οικογένειες, πέριξ του επιβλητικού πεντάγωνου πύργου του. Είναι πλήρως αναστηλωμένο και επισκέψιμο.
Τέλος, τα αρχαία Λείβηθρα, μια ανασκαφή που βρίσκεται σε εξέλιξη, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Κάστρο του Πλαταμώνα και θεωρείται η ιδιαίτερη πατρίδα του Ορφέα, που με τη θεϊκή λύρα του μάγευε ανθρώπους και ζώα. Ο μύθος αναφέρει ότι, όταν οι Μαινάδες του Ελικώνα δολοφόνησαν τον Ορφέα, ξέπλυναν τα ματωμένα χέρια τους στον ποταμό Βαφύρα, που χάνεται κάτω από το έδαφος για να ξανααναδυθεί και πάλι στην επιφάνεια στο χώρο του αρχαίου Δίου….
Ολόκληρη η περιοχή της Πιερίας είναι ένας μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας, αρχαιοτήτων, συγκέντρωσης ορεινού και θαλάσσιου αθλητισμού, περιηγήσεων και γευσιγνωσίας.
Επίπεδες ακρογιαλιές, πυκνά δάση από καστανιές και δάφνες που πλαγιάζουν δίπλα στο κύμα, όπου η μυρωδιά των αρωματικών φυτών σμίγει με την δροσερή αναπνοή του Αιγαίου.
Πολλοί επισκέπτες της προέρχονται από τη βόρεια Ευρώπη και από τα Βαλκάνια και κάθε χρόνο την προτιμούν για προορισμό, συγκρίνοντας τα πλεονεκτήματα φύσης, τοπίου, αξιοθέατων, αλλά και τις “money for value” τιμές των τουριστικών της επιχειρήσεων.
“Αξίζει”, λοιπόν, η Πιερία, όπως λένε οι επιχειρηματίες και οι κάτοικοι της, την προσοχή και το βλέμμα του παγκόσμιου τουριστικού κοινού και τους δώδεκα μήνες του χρόνου.
