Υπάρχουν διάφορες ενοχλητικές καταστάσεις για κάποιον που ταξιδεύει στο αεροπλάνο, στο τρένο ή στο λεωφορείο, που ρεμβάζει σε ένα παγκάκι πάρκου ή δίπλα στην ακρογιαλιά, όμως λίγες μπορούν να συγκριθούν με τον εκνευρισμό που είναι σε θέση να του προκαλέσει ο ήχος ενός μωρού, το οποίο κλαίει κάπου κοντά, όπως επιβεβαίωσε μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μόρτεν Κρίνγκελμπαχ, ερευνητή του Τμήματος Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και καθηγητή του δανικού πανεπιστημίου του ‘Ααρχους, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο παιδιατρικό περιοδικό “Acta Paediatrica”, έκαναν πειράματα με 40 εθελοντές, τους οποίους υπέβαλαν σε μια ποικιλία διαφορετικών ήχων, προκειμένου να ελέγξουν και να αξιολογήσουν τις αντιδράσεις τους σε κάθε έναν από αυτούς.
Η έρευνα έδειξε ότι, από όλους τους ήχους, οι εθελοντές αντιδρούσαν πιο γρήγορα και έντονα όταν άκουγαν το κλάμα μωρού. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η υπερευαισθησία και υπεραντίδραση απέναντι στο παιδικό κλάμα έχει μια πιθανή εξελικτική ερμηνεία, καθώς από την εποχή των μακρινών προγόνων του ανθρώπου αναπτύχθηκε σταδιακά ένας μηχανισμός εγρήγορσης κάθε φορά που ένα μωρό, μέσω του κλάματός του, φαινόταν να μεταδίδει το μήνυμα ότι χρειάζεται κάτι.
Έτσι, σήμερα πια, ενστικτωδώς και αυτομάτως το κλάμα του μωρού ενεργοποιεί στο σώμα του ενήλικου μια κατάσταση αναστάτωσης, με συνέπεια να μην μπορεί να αγνοήσει -ακόμα και να το ήθελε- αυτό το κλάμα. Όπως τα πειράματα έδειξαν και όπως όλοι λίγο-πολύ ξέρουν από προσωπική εμπειρία, ακόμα και όταν κάποιος περιτριγυρίζεται από διάφορους θορύβους, εάν ένα μωρό κλαίει κάπου κοντά, τότε η ακοή του, θέλοντας και μη, εστιάζεται κυρίως σε αυτόν ακριβώς τον θόρυβο, επειδή ο ενήλικας είναι βιολογικά προγραμματισμένος να ανταποκρίνεται σε ένα τέτοιο <<σήμα>>.
Αντίθετα, άλλους θορύβους, τεχνητούς ή φυσικούς, ακόμα και αν είναι αντικειμενικά πιο έντονοι και ενοχλητικοί, ίσως κάποιος μπορεί πιο εύκολα να τους αγνοεί και να αποστρέφει αλλού την προσοχή του, κάτι που αντίθετα είναι πολύ πιο δύσκολο στην περίπτωση του κλάματος ενός θορυβώδους μωρού.
<<Λίγοι ήχοι προκαλούν τέτοια ενστικτώδη αντίδραση όπως το κλάμα του μωρού>>, ανέφερε ο Κρίνγκελμπαχ. <<Γι’ αυτό, για παράδειγμα, είναι σχεδόν αδύνατο να αγνοήσει κανείς ένα μωρό που κλαίει μέσα σε ένα αεροπλάνο, με όλη τη δυσφορία που αυτό μπορεί να προκαλεί, παρόλο που ολόγυρα μπορεί να υπάρχουν πολλοί άλλοι θόρυβοι και περισπασμοί>>.
