Ο πόλεμος της Τροίας για μια …γυναίκα έγινε! Το στερεότυπο είναι η γυναίκα να αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου και ο άνδρας να πολεμάει για την κατάκτησή της. Και φαίνεται ότι η ρίζα της βίας στην κοινωνία είναι το σεξουαλικό ένστικτο του αρσενικού – ή τουλάχιστον αυτό λέει μια μελέτη της εξελικτικής ψυχολογίας. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ανέλυσαν στοιχεία από διάφορες έρευνες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό που η κλασική ψυχιατρική ονομάζει «ανδρικό ορμέμφυτο» – το σεξουαλικό ένστικτο του άνδρα– ευθύνεται για τις βίαιες αντιπαραθέσεις που διχάζουν την κοινωνία: από τη βία στα γήπεδα ως τις θρησκευτικές διαμάχες και τους πολέμους των κρατών.
Το σεξουαλικό ένστικτο του άνδρα
Στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Philosophical Transactions of the Royal Society B», οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το «ένστικτο του άνδρα πολεμιστή» αποτέλεσε μια επιτυχημένη στρατηγική επιβίωσης που το ανθρώπινο είδος υιοθέτησε από τα πρώτα βήματά του επάνω στη Γη.
Το βίαιο αυτό ένστικτο, όπως εξηγούν, βοηθούσε τους άνδρες να επικρατήσουν έναντι των ανταγωνιστών τους και να κατακτήσουν το ταίρι που θα εξασφάλιζε τη διαιώνιση των γονιδίων τους. Εξ αιτίας του επεδείκνυαν αφοσίωση στη «φυλή» και αντιμετώπιζαν με επιθετικότητα τα «ξένα» αρσενικά, με έναν τρόπο ανάλογο με αυτόν με τον οποίο οι χιμπατζήδες περιφρουρούν το έδαφός τους.
Αντίθετα, οι γυναίκες είχαν πάντοτε μια πολύ λιγότερο «φιλοπόλεμη» στάση: σε περίπτωση αντιπαράθεσης προτιμούσαν να λύνουν τις συγκρούσεις ειρηνικά, προτάσσοντας την προστασία των παιδιών τους.
Βία «γραμμένη» στα γονίδια
Η στρατηγική της βίας αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένη για την επιβίωση ώστε, όπως υποστηρίζουν κάποιες από τις μελέτες που αναλύθηκαν, πέρασε στα γονίδια μέσω της φυσικής επιλογής. Ετσι οι άνδρες κατέληξαν να είναι από τη φύση τους «φτιαγμένοι» για να είναι φιλοπόλεμοι και έτοιμοι για καβγά με τον κάθε πιθανό αντίπαλο. Σήμερα όμως που οι συνθήκες έχουν αλλάξει, αυτή η αρχέγονη «συνταγή επιτυχίας» δεν φαίνεται πια να λειτουργεί τόσο καλά.
«Η τάση αυτή δεν είναι ίσως τόσο λειτουργική στη σύγχρονη εποχή και μάλιστα συχνά είναι αντιπαραγωγική» σημειώνουν οι ειδικοί, προσθέτοντας ότι στο πέρασμα των χρόνων έχει οδηγήσει, σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε πολέμους μεταξύ κρατών και αυτοκρατοριών και, σε μικρότερη, σε αντιπαραθέσεις όπως τα επεισόδια μεταξύ των χούλιγκαν στα γήπεδα ή οι συγκρούσεις μεταξύ συμμοριών.
Σε αυτήν αποδίδεται και η αποτυχία να εξαλειφθεί η αντιπαλότητα από όλες τις κοινωνίες και όλους τους πολιτισμούς. «Ενας λόγος είναι ίσως η δυσκολία που έχουμε στο να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας η οποία έχει εξελιχθεί με αυτόν τον τρόπο επί χιλιετίες» τόνισε ο καθηγητής Μαρκ φαν Φουχτ, επικεφαλής της μελέτης. «Η ανάλυσή μας δείχνει ότι ο ανθρώπινος ψυχισμός έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να διαιωνίζει τη σύγκρουση με τους “απ΄έξω”».
