Πώς φλερτάρουν τα ποντίκια!

Τα οικιακά ποντίκια (Mus musclulus) είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι εκπέμπουν ήχους πέρα από τις δυνατότητες του ανθρώπινου αφτιού. Μέχρι σήμερα, όμως, οι ζωολόγοι πίστευαν ότι επρόκειτο απλώς για τσιρίδες υπερήχων. Η ηχογράφηση των ήχων και η αναπαραγωγή τους σε χαμηλή ταχύτητα αποκαλύπτει τώρα ότι πρόκειται για περίπλοκα φωνήματα με αρκετά από τα χαρακτηριστικά των τραγουδιών που χρησιμοποιούν στις ερωτοτροπίες τους τα πουλιά. Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Physiology & Behavior.

Στην πρώτη από τις δύο μελέτες που παρουσιάζουν ερευνητές του Κτηνιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης, o Δρ Ντάστιν Πεν και οι συνεργάτες του έπιασαν άγρια οικιακά ποντίκια και τα μετέφεραν στο εργαστήριο. Εκεί, διαπίστωσαν ότι τα αρσενικά οικιακά ποντίκια αρχίζουν να τραγουδούν στο φάσμα των υπερήχων όταν μυριστούν κάποιο θηλυκό, και ότι τα τραγούδια αυτά δείχνουν να έλκουν τα θηλυκά.

Σε δεύτερη φάση, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λογισμικό ψηφιακού ήχου για να αναλύσουν τα φασματικά χαρακτηριστικά των καντάδων. Η ανάλυση έδειξε ότι τα τραγούδια των αρσενικών περιέχουν «υπογραφές» ή «ηχητικά αποτυπώματα», τα οποία διαφέρουν από το ένα ποντίκι στο άλλο.

Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα τραγούδια αρσενικών ποντικών που προέρχονται από τους ίδιους γονείς παρουσιάζουν ομοιότητες μεταξύ τους, οι οποίες γίνονται αντιληπτές από τα θηλυκά και τους επιτρέπουν να αποφεύγουν το ζευγάρωμα με τα αδέλφια τους.

Το ενδιαφέρον είναι ότι, όταν το πείραμα επαναλήφθηκε με ποντίκια εργαστηρίου, στα οποία η αιμομιξία είναι πολύ συχνή, τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, καθώς τα αρσενικά εξέπεμπαν ήχους με λιγότερες συλλαβές υψηλής συχνότητας.

Η παρατήρηση αυτή δείχνει να επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι οι φωνητικές ικανότητες εξαρτώνται και από γενετικούς παράγοντες. Οι ερευνητές στη Βιέννη σκοπεύουν τώρα να συνεχίσουν τη μελέτη προκειμένου να δουν κατά πόσο τα θηλυκά ποντίκια δείχνουν προτίμηση στα αρσενικά με το πιο πλούσιο, ή περίπλοκο, ρεπερτόριο. «Φαίνεται ότι τα οικιακά ποντίκια θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα νέο ζωικό μοντέλο για τη μελέτη του τραγουδιού στα ζώα» σχολιάζει ο Δρ Πεν.

Δείτε επίσης