Η κολύμβηση είναι κατάλληλη για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας ή αναπηρίας, και είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για όσους έχουν αρθρίτιδα ή γόνατα και ισχία εκφυλισμένα από δεκαετίες δραστηριοτήτων που τους ασκούν πιέσεις. Συμβάλλει επίσης στη διατήρηση με το πέρασμα του χρόνου της φυσικής κατάστασης, της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας, του μυϊκού τόνου και της ευλυγισίας. Όταν μάλιστα γίνεται με μεγάλη ταχύτητα, βοηθεί τις αρτηρίες να διατηρηθούν πιο ελαστικές και με λιγότερες στενώσεις.
Σε μελέτες με ηλικιωμένους κολυμβητές, ο δρ Τζόελ Στέιγκερ, αναπληρωτής διευθυντής στο Τμήμα Κινησιολογίας του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, έχει ανακαλύψει πως η κολύμβηση τούς βοηθεί να διατηρήσουν καλύτερες εγκεφαλικές λειτουργίες – ένα όφελος ιδιαίτερα σημαντικό, δεδομένης της συνεχούς γήρανσης του πληθυσμού.
Όπως εξήγησε η κυρία Σερ, εθελόντρια στις μελέτες του δρος Στέιγκερ, «οι κολυμβητές φαίνεται ότι διαθέτουν υψηλότερη πυκνότητα κυττάρων και περισσότερες συνδέσεις μεταξύ τους στην παρεγκεφαλίδα – ένα τμήμα του εγκεφάλου που παίζει ρόλο στην στάση του σώματος και στην ισορροπία. Μάλιστα οι καλύτεροι κολυμβητές παρουσιάζουν πολύ μικρή έκπτωση στην ταχύτητα με την οποία λέει ο εγκέφαλος στους μυς τι να κάνουν».
Τον πρώτο καιρό, εξάλλου, που κολυμπάει κανείς, μπορεί να χάσει βάρος, αλλά όταν γίνει δεινός κολυμβητής η απώλεια βάρους σταματάει, αν και οι θερμίδες που καίγονται συμβάλλουν στην διατήρηση του υπάρχοντος σωματικού βάρους.
Μπορεί, πάντως, η ζυγαριά να μην δείχνει πια λιγότερα κιλά, αλλά μελέτες έχουν αποδείξει πως όσο πιο πολύ κολυμπάει κανείς, τόσο καλύτερο μυϊκό τόνο έχει και τόσο λιγότερο σωματικό λίπος.
