Τα παιδιά που γεννιούνται από πατέρες μεγάλης ηλικίας παίρνουν ως δώρο τη γενετική προδιάθεση για μακροζωία. Το γεγονός οφείλεται σε αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο DNA των σπερματοζωαρίων με την πάροδο του χρόνου, και οι οποίες κληροδοτούνται στην επόμενη γενιά. Το εύρημα προέκυψε από ανάλυση του DNA 1779 νεαρών ατόμων που ζούσαν στις Φιλιππίνες. Η ανάλυση διενεργήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern και δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης Proceedings of the National Academy of Sciences.
Τελομερή και μακροζωία
Σύμφωνα με το άρθρο, τα παιδιά που γεννήθηκαν από μεγαλύτερους σε ηλικία πατέρες έφεραν μακρύτερα τελομερή. Τα τελομερή είναι δομές στα άκρα των χρωμοσωμάτων οι οποίες προστατεύουν την ακεραιότητά τους. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τα τελομερή ως το αντίστοιχο των πλαστικών ταινιών που προστατεύουν τα άκρα των κορδονιών. Με την πάροδο του χρόνου τα τελομερή κονταίνουν και όταν αγγίξουν ένα κατώτατο όριο μήκους, το κύτταρο που τα φέρει πεθαίνει. Για τον λόγο αυτό τα τελομερή θεωρούνται ως το ρολόι που μετρά το χρόνο του κυττάρου και κατ΄ επέκταση της ζωής μας.
Όμως η σμίκρυνση των τελομερών δεν είναι μονόδρομος για όλα τα κύτταρα. Από αυτήν όχι μόνο εξαιρούνται τα σπερματοζωάρια, αλλά, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, σε αυτά συμβαίνει επιμήκυνση των τελομερών με την πάροδο του χρόνου.
Ετσι, όσο αργότερα γίνει κανείς πατέρας, τόσο μακρύτερα τελομερή θα έχει κληροδοτήσει στο παιδί του. Αν δε κάποιο παιδί είχε την τύχη να έχει και παππού που αποφάσισε να γίνει πατέρας σε μεγάλη ηλικία, τότε τα τελομερή των κυττάρων του εμφανίζονται ακόμη περισσότερο μακριά και οι πιθανότητές του για μακροβιότητα είναι επαυξημένες.
