Η ποσότητα ψαριού που καταναλώνει μια γυναίκα κατά την εγκυμοσύνη ενδέχεται να επηρεάζει τις πιθανότητες που αντιμετωπίζει το παιδί της να εμφανίσει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder)– μια αναπτυξιακή διαταραχή η οποία εκτιμάται ότι «πλήττει» ως και το 5% των παιδιών σχολικής ηλικίας δείχνοντας ιδιαίτερη «προτίμηση» στα αγόρια.
Όπως προκύπτει από μελέτη ειδικών της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, μια διατροφή που περιέχει δύο φορές την εβδομάδα ψάρι συνδέεται με μείωση κατά 60% της εμφάνισης συμπτωμάτων της Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.Εκτιμάται ότι το θετικό αποτέλεσμα προέρχεται από τα ω3 λιπαρά (ωμέγα-3).
Ωστόσο, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine», το είδος του ψαριού που καταναλώνεται είναι άκρως σημαντικό για την πρόληψη της Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Και αυτό διότι τα υψηλά επίπεδα υδραργύρου τα οποία περιέχονται σε ορισμένα ψάρια όπως ο τόνος και ο ξιφίας σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης συμπτωμάτων της διαταραχής όπως τα προβλήματα συγκέντρωσης, το να αφαιρείται εύκολα το παιδί ή να μην μπορεί να μείνει για πολλή ώρα σε μια θέση.
«Σε κάθε περίπτωση το σημαντικότερο μήνυμα προς τις εγκύους είναι να καταναλώνουν ψάρια» ανέφερε η επίκουρη καθηγήτρια Σάρον Σαγκίβ που ήταν και κύρια συγγραφέας της νέας μελέτης. Η ειδικός προσέθεσε ότι οι έγκυοι θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση μεγάλων ψαριών όπως ο τόνος, ο καρχαρίας και ο ξιφίας, τα οποία περιέχουν και τα υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου. Συνέστησε στις εγκύους να προτιμούν ψάρια όπως ο σολομός και η σαρδέλλες που περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες σε ω3 λιπαρά.
Σημειώνεται ότι προηγούμενες μελέτες που διερευνούσαν τη σύνδεση μεταξύ υδραργύρου και Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας είχαν δώσει αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Ψάρια και υδράργυρος
Στη νέα μελέτη οι ερευνητές παρακολούθησαν 788 παιδιά που γεννήθηκαν στη Μασαχουσέτη μεταξύ του 1993 και του 1998. Ζήτησαν από τις μητέρες τους να κρατούν ημερολόγιο σχετικά με τη διατροφή τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ενώ έλαβαν και δείγματα τριχών από τα μαλλιά των γυναικών αμέσως μετά τη γέννα προκειμένου να μετρήσουν τα επίπεδα υδραργύρου στον οργανισμό τους.
Στη συνέχεια όταν τα παιδιά ήταν οκτώ ετών κατά μέσο όρο οι ερευνητές ζήτησαν από τους δασκάλους τους να αξιολογήσουν τη συμπεριφορά τους προκειμένου να φανεί πόσα από αυτά παρουσίαζαν σημάδια Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Αφού ελήφθησαν υπόψη όλες αυτές οι πληροφορίες οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα μικρογραμμάριο υδραργύρου ανά γραμμάριο τριχών του κεφαλιού της μητέρας – περίπου οκτώ φορές μεγαλύτερη αναλογία σε σύγκριση με τη μέση ποσότητα υδραργύρου που έχει εντοπιστεί στα μαλλιά άλλων γυναικών ίδιας ηλικίας – συνδεόταν με αύξηση κατά 60% του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας στο παιδί που θα φέρει στον κόσμο.
Πρέπει ωστόσο να υπογραμμιστεί ότι δεν φάνηκε να υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας στο παιδί όταν η ποσότητα υδραργύρου στα μαλλιά της μητέρας του κατά την εγκυμοσύνη ήταν κάτω από ένα μικρογραμμάριο ανά γραμμάριο τριχών.
Την ίδια στιγμή τα παιδιά των οποίων οι μητέρες κατανάλωναν κατά την εγκυμοσύνη δύο ή περισσότερες μερίδες ψαριών που δεν ήταν επιβαρυμένα με υδράργυρο εβδομαδιαίως αντιμετώπιζαν 60% μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης συμπτωμάτων παρορμητικής ή υπερκινητικής συμπεριφοράς.
