Το ψάρι τοξότης (Archer Fish), γνωστό ως Toxotes jaculatrix, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: μαζεύει στο στόμα του νερό και στη συνέχεια το εκτοξεύει υπό μορφή μικρού πίδακα εξαιρετικά μεγάλης πίεσης, στοχεύοντας έντομα που κάθονται σε φύλλα πάνω από το νερό. Ιταλοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου έλυσαν το μυστήριο των μικρών «τοξοτών» καθώς βρήκαν τον τρόπο με τον οποίο εκτοξεύουν το υδάτινο «βέλος» τους. Διαπίστωσαν ότι τα ψαράκια δημιουργούν τους ισχυρούς πίδακες, όχι με τη βοήθεια των μυών τους, αλλά εκμεταλλευόμενα τη δυναμική του νερού.
Συγκεκριμένα, χάρη στην τεχνική υδάτινης επίθεσης τα ψάρια-«τοξότες» μπορούν να ρίξουν «βολές» ακριβείας σε απόσταση που αγγίζει τα δύο μέτρα! Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν τον μηχανισμό του… «νεροπίστολου» που χρησιμοποιούν, έψαχναν κάποιο συγκεκριμένο όργανο που να παίζει τον ρόλο του καταπέλτη νερού.
Προηγούμενες μελέτες ωστόσο είχαν απορρίψει το ενδεχόμενο αυτό. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ιταλών επιστημόνων , τελικά το μυστικό φαίνεται να κρύβεται στον τρόπο με τον οποίο τα ψαράκια διαχειρίζονται το νερό κατά την εκτόξευσή του, με αποτέλεσμα ο πίδακας που δημιουργείται να αναπτύσσει ταχύτητα ενώ ταξιδεύει από το στόμα του ψαριού προς τον αέρα.
Το υδάτινο «βέλος» σε… αργή κίνηση
Η ανακάλυψη των ειδικών έγινε με τη βοήθεια βιντεοσκόπησης υψηλής ταχύτητας. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «PLoS ONE» οι πίδακες νερού δημιουργούνται όταν το ψάρι-«τοξότης» πιέζει τη γλώσσα του σε αυλακώσεις που έχει στο στόμα του, σχηματίζοντας μια κάννη όπλου και στη συνέχεια κλείνει τα βράγχια του με δύναμη εξωθώντας το νερό με πίεση.
«Ο πίδακας νερού ταξιδεύει στον αέρα, με αυξανόμενη ταχύτητα και σχηματίζει μια μεγάλη σταγόνα» εξηγεί ο καθηγητής Αλμπέρτο Βαϊλάτι. «Η ενέργεια συγκεντρώνεται στην κορυφή του πίδακα για μέγιστη αποτελεσματικότητα όταν θα φτάσει στη λεία του» προσθέτει ο ειδικός.
