Ο κύριος λόγος που μια δίαιτα αποτυγχάνει μακροπρόθεσμα είναι ότι τα άτομα που την ακολουθούν δεν είναι σωστά προετοιμασμένα για της τελευταία φάση της δίαιτας: τη συντήρηση. Είναι γνωστό ότι το πιο δύσκολο δεν είναι κάποιος να πάρει την απόφαση να μειώσει το φαγητό και να επιτύχει απώλεια λίγων κιλών μέσα σε δύο-τέσσερις μήνες, όσο να διατηρήσει στη συνέχεια το μειωμένο σωματικό βάρος του.
Φαίνεται λοιπόν ότι πριν κάποιος αρχίσει δίαιτα πρέπει να μπει σε μια διαδικασία, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως περίοδος προσαργής, για να έχει η δίαιτα καλύτερο αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα. Η αξία της διαδικασίας προσαργμογής είναι μεγαλύτερη όσο η δίαιτα γίνεται πιο αυστηρή.
Προσαρμογές
Αυτό τουλάχιστον έδειξε μία μελέτη, στην οποία οι γυναίκες που πέρασαν πρώτα από μία περίοδο προσαρμογής διαρκείας 2 μηνών, κατόρθωσαν να αδυνατίσουν αλλά και να διατηρήσουν το μειωμένο τους βάρος για έναν έτος, δίχως δίαιτα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το κλειδί για αυτή την επιτυχία ήταν το ότι οι γυναίκες αυτές έκαναν μικρές, γρήγορες προσαρμογές στις διατροφικές τους συνήθειες πριν αρχίσουν αυστηρή δίαιτα.
Όπως γράφουν στην «Επιθεώρηση Συμβουλευτικής & Κλινικής Ψυχολογίας» (JCCP) ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επιστράτευσαν 267 υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες, οι οποίες είτε άρχισαν αμέσως δίαιτα είτε πέρασαν πρώτα οκτώ εβδομάδες μαθαίνοντας «τεχνικές συντήρησης» και μετά άρχισαν δίαιτα. Οι εθελόντριες της δεύτερης ομάδας έπρεπε, μεταξύ άλλων, να ζυγίζονται καθημερινά για να βλέπουν πως οι διαφορετικές διατροφικές συνήθειες επηρέαζαν το σωματικό βάρος τους.
Και οι δύο ομάδες ολοκλήρωσαν ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος διαρκείας 20 εβδομάδων, το οποίο συμπεριελάμβανε και γυμναστική. Η μέση απώλεια βάρους και στις δύο ομάδες ήταν περίπου 9 κιλά (το σχεδόν 9% του αρχικού σωματικού βάρους). Όμως, ύστερα από έναν έτος, οι εθελόντριες που είχαν κάνει πρώτα την «πρόβα», είχαν ξαναπάρει κατά μέσον όρο μόλις 1,5 κιλό έναντι των 3,5 που είχαν πάρει όσες άρχισαν αμέσως δίαιτα χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια εξοικείωση με τις τεχνικές συντήρησης.
Τεχνικές συντήρησης
«Αυτές οι οκτώ εβδομάδες ήταν σαν μία πρακτική άσκηση», δήλωσε η δρ Μικαέλα Κίρναν, ερευνήτρια στο Κέντρο Έρευνας της Πρόληψης της Ιατρικής Σχολής του Στάνφορντ. «Διαπιστώσαμε ότι αφ’ ενός δεν εμπόδιζαν διόλου την προσπάθεια αδυνατίσματος, αφ’ ετέρου καθιστούσαν πιο επιτυχημένη τη φάση της διατήρησης του νέου βάρους».
Και συνέχισε: «Το να χάσει κάποιος πολλά κιλά απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και συγκέντρωση στον στόχο του, και οι περισσότεροι δεν αντέχουν μακροπρόθεσμα την πίεση. Η μέθοδος που δοκιμάσαμε τους διδάσκει πως να κάνουν μικρές, γρήγορες προσαρμογές, οι οποίες τους βοηθούν να διατηρήσουν το νέο βάρος δίχως ιδιαίτερο κόπο».
Οι προσαρμογές συμπεριελάμβαναν να αναζητήσουν και να εντάξουν στο διαιτολόγιό τους λίγων λιπαρών ή λίγων θερμίδων εκδοχές των αγαπημένων τους τροφίμων, που να τους αρέσουν εξίσου με τα παχυντικά, ούτως ώστε να μην αισθανθούν στέρηση όταν αρχίσουν τη δίαιτα.
Έμαθαν επίσης να απολαμβάνουν σποραδικά μικρή ποσότητα από τις αγαπημένες τους παχυντικές λιχουδιές (λ.χ. ένα κομματάκι σοκολάτα, μία φορά την εβδομάδα), να ζυγίζονται καθημερινά την ίδια ώρα ούτως ώστε να μάθουν σταδιακά πως επηρεάζεται το σωματικό βάρος τους από τις κρίσεις πολυφαγίας και την κατακράτηση υγρών και να κάνουν μικρούς περιπάτους των 10 λεπτών, δύο ή τρεις φορές την ημέρα.