To γονίδιο Arih2 κλειδί για τα αυτοάνοσα νοσήματα

Ένα γονίδιο που ονομάζεται Arih2 (ariadne homolog 2) παίζει όχι μόνο κεντρικό ρόλο για τη βιωσιμότητα των εμβρύων αλλά φαίνεται ότι αποτελεί «ρυθμιστή» και σε ό,τι αφορά το ανοσοποιητικό σύστημα καθώς και την απόκρισή του σε χρόνιες ασθένειες όπως η ηπατίτιδα και το ΑΙDS ή σε αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Το γονίδιο Arih2 (οι μελέτες έχουν διεξαχθεί μόνο σε ποντίκια προς το παρόν) ελπίζεται ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στόχος για να αναπτυχθούν φάρμακα για τη θεραπεία ασθενειών που σήμερα χαρακτηρίζονται ανίατες, και αφορούν κυρίως τα αυτοάνοσα νοσήματα.

«Διακόπτης» για το ανοσοποιητικό σύστημα το Arih2

Ο Μαρκ Πελεγκρίνι από το Ινστιτούτο Ιατρικής Ερευνας Walter and Eliza Hall στην Αυστραλία, επικεφαλής νέας μελέτης σχετικά με το Arih2 η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Immunology» εξήγησε ότι το γονίδιο λειτουργεί ως «διακόπτης» που «ανάβει» και «σβήνει» το ανοσοποιητικό σύστημα.

«Όταν το γονίδιο είναι ενεργό, τότε μειώνεται η ανοσολογική απόκριση. Όταν αντιθέτως είναι ανενεργό τότε έχουμε έντονη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος». Ο ερευνητής προσέθεσε ότι το συγκεκριμένο γονίδιο «είναι ίσως ένα από τα ελάχιστα που μπορούν πράγματι να στοχευθούν και να οδηγήσουν σύντομα σε φάρμακα».

Σημειώνεται ότι το Arih2 εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε δροσόφιλες, ωστόσο τράβηξε το ενδιαφέρον του δρος Πελεγκρίνι και της ομάδας του καθώς φαινόταν ότι συνδέεται άμεσα με το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η δράση του γονιδίου Arih2

Στη νέα μελέτη τους οι ειδικοί από την Αυστραλία περιγράφουν πώς έμβρυα ποντικών πέθαναν όταν το γονίδιο Arih2 αποσιωπήθηκε. Στη συνέχεια οι ερευνητές αποσιώπησαν το γονίδιο και σε ενήλικα ποντίκια και παρατήρησαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων εμφάνισε μεγαλύτερη απόκριση για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο σύντομα η ανοσολογική απόκριση ετέθη εκτός ελέγχου με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα να αρχίσει να επιτίθεται λανθασμένα σε υγιή κύτταρα, στο δέρμα και σε άλλα όργανα.

«Τα ποντίκια επιβίωσαν χωρίς σοβαρά προβλήματα επί έξι εβδομάδες. Μετά όμως ανέπτυξαν υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος η οποία τελικώς οδήγησε σε επίθεση ενάντια στο ίδιο το σώμα» εξήγησε ο δρ Πελεγκρίνι.

Ο ερευνητής συμπλήρωσε πως ελπίζει ότι και άλλες ομάδες θα μελετήσουν περαιτέρω το γονίδιο και θα το χρησιμοποιήσουν ως φαρμακευτικό στόχο για την αντιμετώπιση πολλών και διαφορετικών ασθενειών.

«Το γονίδιο Arih2 μοιάζει με επιταχυντή. Στις μολυσματικές ασθένειες στόχος είναι να «βάλουμε φρένο» στο Arih2 ενώ στα αυτοάνοσα νοσήματα  σκοπός είναι να ωθήσουμε αυτόν τον «επιταχυντή» ώστε να… δουλέψει πιο σκληρά για να σταματήσει την υπεραπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος. Και αυτό διότι όσο πιο ενεργό είναι το γονίδιο Arih2 τόσο μικρότερη είναι η ανοσολογική απόκριση. Αντίθετα, όσο πιο ‘τεμπέλικο’ είναι το γονίδιο, τόσο πιο μεγάλη είναι η ανοσολογική απόκριση» κατέληξε ο δρ Πελεγκρίνι.

Δείτε επίσης