Η πιο σοφή ίσως ρήση των αρχαίων Ελλήνων είναι το “παν μέτρον άριστον”. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να εφαρμόζεται πλήρως όσον αφορά την υγεία και η νέα είδηση το αποδεικνύει: η υπερβολική άσκηση όχι μόνο δεν προσθέτει χρόνια στη ζωή, αλλά κόβει κιόλας, διότι εξαντλεί πρόωρα την καρδιά. Η άσκηση πρέπει να είναι συχνή αλλά ήπια σε ένταση για να κάνει καλό στην καρδιά. Το συμπέρασμα προέρχεται από την συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων μελετών για την υγεία δρομέων.
Την μελέτη πραγματοποίησαν οι αμερικανοί καρδιολόγοι Τζέιμς Ο’Κίφι και Καρλ Λέιβι, που είναι και οι ίδιοι δρομείς. Ο δρ Ο’Κίφι είναι καρδιολόγος στο Ίδρυμα Καρδιάς Saint Luke’s Mid America στο Κάνσας και ο δρ Λέιβι στο Καρδιολογικό & Αγγειακό Ίδρυμα John Ochsner στη Νέα Ορλεάνη.
Ποια είναι η άριστη ποσότητα άσκησης
Όπως γράφουν σε άρθρο τους στην επιθεώρηση «Heart», αν και η συχνή, ήπιας εντάσεως άσκηση όπως το τζόκινγκ, είναι ωφέλιμη, υπάρχει κίνδυνος να το παρακάνει κανείς – και τότε, οι συνέπειες είναι ολέθριες. «Η συχνή, ήπια σε ένταση φυσική δραστηριότητα προσθέτει χρόνια στη ζωή, καθώς και ζωή στα χρόνια, σημειώνουν. «Αντιθέτως, αν κάποιος τρέχει πολύ γρήγορα, πολύ μακριά και επί πολλά χρόνια, μπορεί να επιταχύνει την πορεία του προς τον τερματισμό της ζωής».
Οι δύο ειδικοί συνιστούν σε όποιον θέλει να αποκομίσει το μέγιστο όφελος από την άσκηση, να μην υπερβαίνει τα 30-50 λεπτά γυμναστικής την ημέρα. Επιπλέον, συνιστούν να τρέχει συχνότερα από 2 έως 5 μέρες την εβδομάδα, ενώ λένε πως η συμμετοχή σε μαραθώνιο αγώνα πρέπει να γίνεται σποραδικά και όχι συστηματικά.
Προειδοποιούν ακόμα πως όποιος γυμνάζεται πολύ σκληρά επί 1 ή 2 ώρες μπορεί να βλάψει την καρδιά του, προκαλώντας διάταση, ρήξεις και ουλές στον καρδιακό ιστό και αυξάνοντας τον κίνδυνο για εμφάνιση επικίνδυνων αλλαγών στον καρδιακό ρυθμό.
Τις συστάσεις τους υποστηρίζουν δύο νέες μελέτες, οι οποίες παρουσιάσθηκαν προσφάτως σε ιατρικά συνέδρια. Στην πρώτη συμμετείχαν περισσότεροι από 50.000 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν επί τρεις δεκαετίες οι ερευνητές. Οι 14.000 από αυτούς ήταν δρομείς – και είχαν κατά 19% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν στη διάρκεια της μελέτης. Ωστόσο, το όφελος στην επιβίωση περιοριζόταν μόνον σε όσους διήνυαν τρέχοντας 5 έως 20 μίλια (8 έως 32 χιλιόμετρα) την εβδομάδα.
Άσκηση και μακροζωία
Όσοι έτρεχαν περισσότερο από αυτό, δεν έζησαν περισσότερο απ’ ό,τι όσοι έκαναν καθιστική ζωή.
Η ίδια μελέτη έδειξε πως το γρήγορο τρέξιμο δεν παρέχει κάποιο πρόσθετο όφελος σε σύγκριση με το τρέξιμο με χαλαρό ρυθμό (με μια ταχύτητα 9,6 έως 11,2 χιλιομέτρων την ώρα). Παρομοίως, το τρέξιμο 2 έως 5 ημέρες την εβδομάδα απεδείχθη καλύτερο απ’ ό,τι το καθημερινό τζόγκινγκ.
Η δεύτερη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 20.000 εθελοντές, έδειξε πως το τζόκινγκ με αργό ρυθμό προσθέτει τα περισσότερα χρόνια στη ζωή.
Οι δύο καρδιολόγοι καταλήγουν στην ανάλυσή τους: “Οι μοναδικές και ισχυρές επιδράσεις της άσκησης αποκομίζονται μόνον όταν αυτή γίνεται με ήπια ένταση. Εάν κάποιος θέλει να αγωνισθεί στο μαραθώνιο ή το τρίαλθο των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο το 2016, προφανώς θα πρέπει να γυμνάζεται σκληρά κάθε μέρα και επί πολλές ώρες. Εάν όμως θέλει να είναι ζωντανός και καλά για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2052, προτιμότερο είναι να γυμνάζεται με χαμηλότερη ένταση».