Παλαιότερα οι ερευνητές θεωρούσαν κύρια «ένοχη» τη διατροφή για την ακμή και κυρίως τις τροφές που είναι πλούσιες σε ζάχαρη. Ωστόσο μελέτες που είχαν πραγματοποιηθεί από τη δεκαετία του 1960 και έπειτα, είχαν «αθωώσει» τη διατροφή σε ό,τι αφορούσε την ακμή.
Τώρα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης προχώρησαν σε μετα-ανάλυση μελετών που είχαν διεξαχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι άτομα που ακολουθούσαν διατροφή με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και φορτίο καθώς επίσης πλούσια σε γαλακτοκομικά προϊόντα, αντιμετώπιζαν μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσουν ακμή λόγω των ορμονικών διαταραχών που προκαλούσαν τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους. Με άλλα λόγια, η παλιά άποψη ότι η ζάχαρη μπορεί να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ακμή, φαίνεται πως είχε βάση.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα αποτελέσματα μελετών που πραγματοποιήθηκαν από το 1960 μέχρι το 2012. Μέσω της συλλογής των στοιχείων κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια διατροφή υψηλού γλυκαιμικού δείκτη και φορτίου σε συνδυασμό με τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν τους «πρωταγωνιστές» στην εκρηκτική σχέση ανάμεσα στη διατροφή και στην εμφάνιση της ακμής.
Ακμή και διατροφή
«Η αλλαγή ως προς τη στάση των ειδικών απέναντι στη διατροφή, παρατηρήθηκε επειδή δύο από τις μεγαλύτερες μελέτες που αναφέρονται στην επιστημονική βιβλιογραφία απορρίπτουν τον συσχετισμό ανάμεσα στη διατροφή και στην ακμή» εξηγεί η δρ Τζένιφερ Μπέρις.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics», τα ευρήματα που προκύπτουν από την μεγαλύτερη μετα-ανάλυση που έχει γίνει μέχρι σήμερα για το συγκεκριμένο θέμα, υπογραμμίζουν ότι η συνεργασία δερματολόγων και διατροφολόγων θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες πιο αποτελεσματικές θεραπείες κατά της ακμής.
«Η επιστημονική κοινότητα δεν θα πρέπει να απορρίψει την πιθανότητα αντιμετώπισης της ακμής μέσω της διατροφής» υποστηρίζει η δρ Μπέρις. «Ο κάθε ασθενής με ακμή αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση και για τον λόγο αυτόν οι διατροφικές οδηγίες που ακολουθεί οφείλουν να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του» τονίζει η ίδια.
Η έρευνα έχει δείξει επίσης ότι η ακμή μπορεί να πυροδοτείται και από τα καλλυντικά προσώπου καθώς και από το στρες.
Η ακμή αποτελεί μια πολυπαραγοντική δερματική νόσο, η οποία οφείλεται στην υπερπαραγωγή σμήγματος από τους σμηγματογόνους αδένες λόγω ορμονικών διαταραχών (υπερπαραγωγή ανδρογόνων – τεστοστερόνης) που με τη σειρά της οδηγεί στην απόφραξη των πόρων του δέρματος.
Οι πιο ήπιες και κοινές μορφές ακμής, με κύρια συμπτώματα τους ανοιχτούς και κλειστούς φαγέσωρες (μπιμπίκια) που υποχωρούν μετά την εφηβεία συγκαταλέγονται στις μη φλεγμονώδεις μορφές.
Οι πιο βαριές περιπτώσεις ακμής που δύσκολα υποχωρούν και έχουν ως κύρια συμπτώματα φλύκταινες, οζίδια ή κύστες και μπορεί να οδηγήσουν σε ουλές, κατατάσσονται στις φλεγμονώδεις μορφές της ακμής.
