Μετά τη μόδα του pilates, της zumba και του spinning, ο χορός στο στύλο, το γνωστό πλέον pole dancing, φαίνεται να κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς. Και όχι άδικα αφού συνδυάζει την άσκηση, το χορό και την αισθησιακή κίνηση.
Το pole dancing περιλαμβάνει στοιχεία από διάφορα είδη χορού, το μπαλέτο, τις ασκήσεις εδάφους και την ακροβατική γυμναστική.
Έντονη άσκηση
Γίνεται με τη χρήση ειδικού στύλου, με δυνατότητα spinning και περιλαμβάνει συνδυασμό βηματισμών στο έδαφος και τεχνικών στον ίδιο το στύλο.
Κάθε μάθημα περιλαμβάνει καλή προθέρμανση, τεχνικές, συνδυασμούς, αποθεραπεία και διατάσεις.
Μυϊκή ενδυνάμωση σε όλο το σώμα, ευελιξία και ευλυγισία και τόνωση είναι τα βασικά οφέλη. Τα αποτελέσματα είναι ορατά άμεσα στο σώμα, ως σύσφιξη, μείωση κυτταρίτιδας και χάσιμο πόντων ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η αυτοπεποίθηση και βελτιώνεται η φυσική κατάσταση.
Το pole dancing συνήθως περιλαμβάνει κάποια γυρίσματα, μερικές έλξεις, μερικές χορευτικές κινήσεις, ανοίγματα και στηρίξεις. Αυτός ο συνδυασμός των επιπέδων έντασης σημαίνει ότι ο χορός μπορεί να χαρακτηριστεί ως έντονη προπόνηση. Είναι μια ισομετρική και ισοτονική προπόνηση.
Κάποιος που επιθυμεί να το δοκιμάσει το pole dancing ξεκινά από το μηδέν, όποια κι αν είναι η ηλικία του, ή το σωματικό του βάρος. Όσο εξελίσσεται το πρόγραμμα, αυξάνονται και οι απαιτήσεις σε κάποιες δεξιότητες, ωστόσο ο καθένας επιλέγει μέχρι ποιο επίπεδο επιθυμεί να προχωρήσει.
Η ιστορία
Η ιστορία του pole dancing ξεκινάει πριν από δύο χιλιάδες χρόνια με γυναίκες που χόρευαν για γυναίκες, σε ένα ινδικό άθλημα που ονομαζόταν Mallakhamb. Στην Κίνα γινόταν συνήθως σε δύο στύλους ύψους 6 μέτρων, όπου οι άνδρες μεταπηδoύσαν εκτελώντας κινήσεις που “αψηφούν” την βαρύτητα.
Στή Δύση, ο χορός στο στύλο πρωτοεμφανίστηκε περίπου το 1920 στην ακμή της αμερικάνικης “κατάθλιψης” της εποχής. Οι θίασοι πήγαιναν από πόλη σε πόλη διασκεδάζοντας τα πλήθη και περιελάμβαναν εμφανίσεις γυναικών που χόρευαν επιδεικτικά σε μια μικρή σκηνή μπροστά σε πλήθος “ενθουσιασμένων” ανδρών. Αυτό έγινε γνωστό ως χορός σε στύλο.
Ο χορός άρχισε να εμφανίζεται από τις σκηνές εκείνες σε διάφορα μπαρ την δεκαετία του 1950. Αργότερα, στην δεκαετία του 1980, τον ασπάστηκαν οι γυναίκες στα στριπτιζάδικα.
Μετά το 1990, η Fawnia Mondey Dietrich, ξεκίνησε να διδάσκει αυτό το χορό σε κάθε ενδιαφερόμενη γυναίκα παρουσιάζοντας το πρώτο DVD εκμάθησης της τέχνης, ως αθλητική και χορευτική δραστηριότητα.
Σήμερα το pole dancing διεκδικεί μία θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο αισθησιασμός που υπάρχει στο pole dancing, ενισχύει το αίσθημα της θηλυκότητας σε μία γυναίκα, στοιχείο κομβικής σημασίας για την καλή ψυχολογία της σε κάθε ηλικία και κάθε φάση της ζωής της.
Η ταύτιση από ορισμένους του χορού στο στύλο με το στριπτίζ γίνεται εξαιτίας του ότι και στα δύο χρησιμοποιείται ένας στύλος.
Ωστόσο, το γεγονός ότι και κάποιες κοπέλες, που κάνουν στριπτίζ σε σε νυχτερινά μαγαζιά, κάνουν μαθήματα pole dancing γιατί θεωρούν ότι τις βοηθάει στη δουλειά τους, δεν σημαίνει ότι αυτός είναι ο ρόλος και ο στόχος του συγκεκριμένου χορού.
