Μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, στις ΗΠΑ, που θα δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο «Alcoholism: Clinical and Experimental Research» έδειξε ότι η αερόβια άσκηση προλαμβάνει ή ακόμα και επιδιορθώνει τις νευρολογικές βλάβες που προκαλούνται από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Όπως αναφέρουν οι Αμερικανοί ερευνητές, η αεροβική άσκηση θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο της «ασπίδας» της λευκής ουσίας του εγκεφάλου, στην περίπτωση ατόμων με ιστορικό χρόνιας υπερκατανάλωσης αλκοόλ.
Τα εντυπωσιακά ευρήματα έρχονται να υποστηρίξουν παλαιότερες μελέτες που είχαν επίσης δείξει ότι η αεροβική άσκηση μπορεί να επιβραδύνει τη νοητική φθορά και να περιορίσει τις νευρολογικές αλλαγές που σχετίζονται με τη φυσιολογική διαδικασία της γήρανσης και την εμφάνιση νευροεκφυλιστικών νοσημάτων.
Αερόβια άσκηση και αλκοόλ
Στη μελέτη έλαβαν μέρος 60 εθελοντές (37 άνδρες και 23 γυναίκες) με παρόμοιο κλινικό προφίλ ως προς την υγεία του εγκεφάλου τους, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία (MRI). Πριν το ξεκίνημα της μελέτης είχαν όλοι τους δηλώσει την ποσότητα του αλκοόλ που κατανάλωναν, τα επίπεδα αυτοελέγχου ως προς την κατανάλωσή του αλκοόλ καθώς το αν ακολουθούσαν πρόγραμμα αεροβικής άσκησης και με ποια συχνότητα.
Εξετάζοντας προσεκτικά τον συσχετισμό ανάμεσα στη αεροβική σωματική άσκηση, την κατανάλωση αλκοόλ και την επίδραση του ποτού σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η καταστρεπτική επίδραση του αλκοόλ στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων φάνηκε να συνδέεται με τα επίπεδα της αεροβικής άσκησης των εθελοντών.
«Η συχνή αεροβική άσκηση φάνηκε να βελτιώνει την ικανότητα της εκμάθησης, τη μνήμη και τον αυτοέλεγχο των εθελοντών» εξηγεί η δρ Χόλις Κάρολι, μια εκ των συγγραφέων της μελέτης. «Δεδομένου ότι η άσκηση έχει προστατευτική δράση ενάντια σε νευρολογικές και νοητικές βλάβες που οφείλονται στη διαδικασία της γήρανσης, είναι πολύ πιθανό να λειτουργεί και ενάντια στις βλάβες που προκαλούνται στη λευκή ουσία του εγκεφάλου από τη χρόνια υπερκατανάλωση αλκοόλ» αναφέρει η ίδια.
Από την πλευρά της η δρ Σούζαν Τάπερτ, καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Σαν Ντιέγκο, έσπευσε να σχολιάσει τα ευρήματα υποστηρίζοντας ότι «η “υγεία” της λευκής ουσίας όσων ασκούνταν λίγο αλλά έπιναν πολύ, φάνηκε να είναι χειρότερη συγκριτικά με τους υπόλοιπους».
«Κάτι τέτοιο, δείχνει ότι οι εθελοντές που εμφανίζουν εγκεφαλικές βλάβες θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθηθούν μέσω της άσκησης. Μελετώντας τα άτομα αυτά σε βάθος χρόνου θα μπορούσαμε να έχουμε σημαντικά στοιχεία γύρω από το κατά πόσο κάτι τέτοιο λειτουργεί πραγματικά».
