Σεροτονίνη, τρυπτοφάνη, υδατάνθρακες, ήλιος και κατάθλιψη

Η σεροτονίνη (serotonin) είναι ένας ισχυρός νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και μας προκαλεί χαλάρωση, ηρεμία και καλή διάθεση. Μας κάνει πιο αισιόδοξους και ευτυχισμένους. Η σεροτονίνη επηρεάζει την όρεξη, τον ύπνο, τη διάθεση για σεξ, την θερμοκρασία του σώματος και την διάθεση για επικοινωνία που έχει ο καθένας. Είναι επίσης σημαντική για το σωματικό μας βάρος. «Αδερφή» της σεροτονίνης είναι η ντοπαμίνη η οποία προκαλεί ευφορία και συγχρόνως διεγείρει την προσοχή και τη μάθηση και σχετίζεται με την κίνηση.

Αυτό που ανεβάζει τη σεροτονίνη στον εγκέφαλό μας είναι ο ήλιος, τα αθλήματα έντασης και ορισμένες τροφές που περιέχουν την ουσία (κυρίως μια διατροφή πλούσια σε καρύδια). Ο ανανάς και οι μπανάνες συγκαταλέγονται στις τροφές που περιέχουν σεροτονίνη. Ωστόσο η περιεκτικότητα των τροφών είναι μικρή και μετράται σε μg (εκατομμυριοστά του γραμμαρίου).

Ο εγκέφαλος αποτελείται από τρισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα που ονομάζονται νευρώνες. Tα νευρικά κύτταρα συνδέονται το ένα με το άλλο με συνάψεις αλλά ανάμεσα τους υπάρχει ένα μικρό χάσμα (περίπου 1/1.000 του χιλιοστού) το λεγόμενο συναπτικό χάσμα ή συναπτική σχισμή. Τα σήματα κινούνται μέσα σε νευρικά κύτταρα ως μικρό ηλεκτρικό φορτίο και οι νευροδιαβιβαστές απελευθερώνονται μέσω των συνάψεων, μεταφέροντας τα σήματα στα επόμενα νευρικά κύτταρα.

Σεροτονίνη και κατάθλιψη

Η σεροτονίνη επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Είναι υπεύθυνη για την καλή διάθεση, την ηρεμία και λογική σκέψη (έλλειψη σεροτονίνης προκαλεί κακή διάθεση και «στραβή» σκέψη). Όταν υπάρχει αυξημένη σεροτονινη στο σώμα αισθανόμαστε ήσυχοι και πλήρεις ενώ όταν υπάρχει έλλειψη σεροτονίνης έχουμε κατάθλιψη και τάση για επιθετική συμπεριφορά. Τέλος, η σεροτονίνη επηρεάζει την όρεξη (αυξάνει το αίσθημα κορεσμού), τον ύπνο, τη διάθεση για σεξ και την θερμοκρασία του σώματος.

Έχει αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η σεροτονίνη σχετίζεται με την εξωτερική συμπεριφορά: ρυθμίζει το θυμό, την επιθετικότητα και την επικοινωνία με τους άλλους. Όταν υπάρχει χρόνια έλλειψη σεροτονίνης παρουσιάζονται ορισμένες παθήσεις όπως κατάθλιψη, φόβος, διαταραχές της τροφής, διαταραχές του ύπνου, αδυναμία απόδοσης και ημικρανίες. Η σεροτονίνη ίσως να επηρεάζει ακόμα και τις σεξουαλικές προτιμήσεις (η έλλειψη σεροτονίνης κάνει τα ποντίκια αμφιφυλόφιλα).

Για τους παραπάνω λόγους, η σεροτονίνη έχει απασχολήσει τις φαρμακευτικές εταιρείες οι οποίες κατασκεύασαν χάπια σεροτονίνης. Εξάλλου η δράση πολλών αντικαταθλιπτικά χάπια στηρίζονται στην παραγωγή σεροτονινης.

Ήλιος, εποχική συναισθηματική κατάθλιψη και σεροτονίνη

Είναι γνωστό το φαινόμενο της χειμωνιάτικης κατάθλιψης, το σύνδρομο που αναφέρεται ως «εποχική συναισθηματική διαταραχή» (seasonal affective disorder ή SAD), το οποίο έναν στους χίλιους ανθρώπους στις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ, ενώ στις νότιες, όπου η μέρα διαρκεί περισσότερο, ο αριθμός τους είναι πολύ μικρότερος. Οι πάσχοντες από το σύνδρομο εποχικής συναισθηματικής διαταραχής είναι κατά τα άλλα υγιείς αλλά πέφτουν σε κατάθλιψη το φθινόπωρο και το χειμώνα και συχνά περνάνε φάση ύφεσης το καλοκαίρι και την άνοιξη. Στα συμπτώματα της διαταραχής αυτής θα πρέπει να προστεθεί και η τάση για ασυνήθιστα μακρύ ύπνο τις χειμωνιάτικες νύ­χτες, που συνεχίζεται για 10 ή και περισσότερες ώρες.

Είναι καλά γνωστό ότι η διάθεσή μας σχετίζεται με τον ήλιο. Πράγματι, τον χειμώνα είμαστε λιγότερο χαρούμενοι. Τις συννεφιασμένες ημέρες και μεγάλες νύχτες πέφτει η διάθεση και η ενέργειά μας. Το 1898 ο διάσημος Βρετανός εξερευνητής, ο Cook, έγραφε στο ημερολόγιο του στην Αρκτική: «Ο χειμώνας και το σκοτάδι άρχισαν σιγά σιγά αλλά σταθερά να μας εκνευρίζουν. Δεν είναι δύσκολο να διαβάσει κανείς στα πρόσωπα των συντρόφων μου τις σκέψεις και την κακοκεφιά τους… Η μαύρη κουρτίνα που έπεσε στον εξωτερικό κόσμο, εδώ στις παγωμένες ερημιές, κατεβαίνει και στον εσωτερικό κόσμο της ψυχής μας».

Πρώτος που συνδύασε την κατάθλιψη με το φως του ήλιου ήταν ο ψυχίατρος P. S. Mueller στο Εθνικό Ινστιτούτο Διανοητικής Υγείας (NIMH) στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Μια 29άχρονη ασθενής του, που παρουσίαζε έντονο το φαινόμενο της χειμωνιάτικης κατάθλιψης, έτυχε να ταξιδέψει στην ηλιόλουστη Τζαμάικα το χειμώνα. Εκεί, η μέρα είναι ίση με τη νύχτα και βασιλεύει η αιώνια άνοιξη. Ύστερα από λίγες ημέρες παραμονής της, τα δυσάρεστα συμπτώματα γιατρεύτηκαν από μόνα τους. Ο Mueller, τότε, υπέθεσε ότι το ηλιακό φως έπαιζε ρόλο στην διάθεση. Την υπόθεση του επιβεβαίωσε η αισθητή βελτίωση ασθενών, που υποβλήθηκαν σε φωτοθεραπεία με τεχνητό φως, ανάλογο με το ηλιακό, επί μία εβδομάδα.

Η εποχιακή συναισθηματική διαταραχή οφείλεται στην πτώση της σεροτονίνης που παρατηρείται κατά τους μήνες με μειωμένη ηλιοφάνεια. Δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητό με ποιο τρόπο το ηλιακό φως και η φωτοθεραπεία προκαλούν τις θετικές επιδράσεις τους. Όμως η αύξηση της παραγωγής της σεροτονίνης είναι ένα από τα αποτελέσματα της δράσης του φωτός που φαίνεται ότι βελτιώνει τη ψυχική και συναισθηματική κατάσταση. Η παραγωγή της σεροτονίνης στον εγκέφαλο είναι χαμηλότερη κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο ρυθμός παραγωγής της είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη διάρκεια και ένταση της ηλιοφάνειας.

Εγκεφαλογραφήματα που έχουν γίνει σε διαφορετικές εποχές του χρόνου έχουν αποκαλύψει διακυμάνσεις στη συγκέντρωση μιας πρωτεΐνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά της σεροτονίνης από το ένα κύτταρο στο άλλο. Όλα τα ευρήματα, επιβεβαιώνουν ότι η λιακάδα ισοδυναμεί με ευτυχία. Άνθρωποι που ζουν σε περιοχές με περισσότερο ήλιο είναι πιο εξωστρεφείς και αισιόδοξοι απ΄ ό,τι οι κάτοικοι του πλανήτη που ζουν σε περιοχές με λιγότερο ήλιο. Σ’ ορισμένες περιοχές της Νορβηγίας, όπου μεταξύ Νοεμβρίου και Ια­νουαρίου ο ήλιος εξαφανίζεται από τον ορίζοντα, παρατηρείται σε πολ­λούς ανθρώπους αϋπνία, κατάθλιψη, αύξηση βάρους, επιθετικότητα. Στο νότιο ημισφαίριο τα φαινόμενα αυτά εμφανίζονται τον Ιούνιο και τον Ιού­λιο, μήνες που συμπίπτουν με το δικό τους χειμώνα. Δεν υπάρχει αμφιβο­λία ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, που δεν επιτρέπει στους ανθρώπους των πόλεων να βγαίνουν και να περπατάνε στη λιακάδα, επιδεινώνει τα φαινόμενα αυτά, ιδιαίτερα σ’ όσους ζουν στις βόρειες χώρες.

Σεροτονίνη, τρυπτοφάνη και υδατάνθρακες

Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον οργανισμό από το απαραίτητο αμινοξύ τρυπτοφάνη (όπως και η μελατονίνη). Απαραίτητο αμινοξύ σημαίνει ότι δεν το παράγει το σώμα μα και άρα θα πρέπει απαραιτήτως να ληφθεί από τη διατροφή. Η έρευνα βοηθά να εξηγηθεί γιατί ορισμένοι άνθρωποι γίνονται επιθετικοί όταν πεινούν. Η τρυπτοφάνη που χρειάζεται ο οργανισμός για να παράσχει σεροτονίνη αποκτιέται μόνο από τη διατροφή. Πράγματι, ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι η ελλιπής πρόσληψη τρυπτοφάνης μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, αϋπνία και ανησυχία, μειωμένη κριτική ικανότητα ακόμα και βία.

Η πηγή της τρυπτοφάνης είναι τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα όπως κρέας, ψάρι, όσπρια, γαλακτοκομικά προϊόντα, ξηροί καρποί και αυγά. Ο λόγος που μερικές φορές τρελαινόμαστε για σοκολάτα ενδέχεται να είναι ότι περιέχει τρυπτοφάνη. Επιπρόσθετα, η μαύρη σοκολάτα εκτός από τρυπτοφάνη, περιέχει και σεροτονίνη. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές έχουμε την έντονη επιθυμία για σοκολάτα και νιώθουμε την εξάρτηση από αυτή. Τρώγοντας έστω και δύο κομμάτια σοκολάτας, αμέσως χαλαρώνουμε και νιώθουμε χαρούμενοι και ήρεμοι. (Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι το γιαούρτι περιέχει το αμινοξύ την τυροσίνη, είναι είναι βασικό στην παραγωγή ντοπαμίνης, νοραδρεναλίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών).

Η έλλειψη σεροτονίνης μπορεί να εξηγήσει τις λιγούρες που μερικές φορές εμφανίζονται για κατανάλωση υδατανθράκων. Σε ορισμένους ανθρώπους εμφανίζεται μια ακατάσχετη επιθυμία για σοκολάτες, γλυκά, κουλουράκια και άλλα ζυμαρικά. Πρόκειται για το «σύνδρομο των υδατανθράκων», όπως μερικές φορές ονομάζεται. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται επίσης με μια κατάσταση κατάθλιψης που εμφανίζεται σε ορισμένες γυ­ναίκες πριν από την περίοδο τους. Στα συμπτώματα περιλαμβάνο­νται: κατάθλιψη, λήθαργος και ανικανότητα για συγκέντρωση. Αυτά τα συμπτώματα συν­δυάζονται μερικές φορές με ισχυρή επιθυμία για φαγητό, που έχει ως επα­κόλουθο την αύξηση του βάρους.

Ένα γεύμα που περιέχει υδατάνθρακες (γλυκόζη) οδηγεί σε έκκριση ινσουλίνης, η οποία βοηθά στην ταχύτερη διείσδυση της τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο και αυτό καταπραΰνει τα συναισθήματα και την κακή διάθεση. Η σεροτονίνη βρίσκεται συνήθως στο αίμα σε μικρά ποσοστά. Ο ρυθμός μετατροπής της τρυπτοφάνης σε σεροτονί­νη επηρεάζεται από τη συμμετοχή των υδατανθράκων στη διατροφή. Οι υδατάνθρακες, και ειδικότερα η γλυκόζη, διεγείρουν την έκκριση της ινσουλίνης, μια αναβολική ορμόνη η οποία βάζει τη γλυκόζη και τα αμινοξέα στους ιστούς, π.χ. τους μυς. Το ποσοστό, όμως, ειδικά της τρυπτοφάνης στο αίμα δεν επηρεάζεται από την ινσουλίνη κι έτσι, εφόσον τα άλλα αμι­νοξέα οδηγούνται στους μυς από την ινσουλίνη, το ποσοστό της τρυπτοφάνης στο αίμα αυξάνεται, με την κατανάλωση υδατανθράκων. Έτσι αυξάνεται η ποσότητα της τρυπτοφανης που μεταφέρεται με το αίμα στον εγκέφαλο όπου μετατρέπεται σε σεροτονίνη. Μέσω αυτού του μηχανισμού ανεβαίνει η  στάθμη της σεροτονί­νης με την κατανάλωση υδατανθράκων. Η σεροτονινη ρυθμίζει ακόμα τη γενική διάθεση του οργανισμού και προκαλεί υπνηλία. Πλούσια σε υδατάνθρα­κες γεύματα δημιουργούν αισθήματα κόπωσης και υπνηλίας στους υγιείς ανθρώπους, αυξάνοντας το ποσοστό σε­ροτονίνης. Αυτό όμως δεν συμβαίνει σε όσους πάσχουν από έλλειψη σεροτονίνης.

Φάρμακα που ασκούν δράση ανάλογη με αυτή της σεροτονίνης, δη­μιουργούν παρόμοια αποτέλεσμα: μειώνουν την επιθυμία, όσων πάσχουν, να καταναλίσκουν συνεχώς υδατάνθρακες. Η φενφλουραμίνη, για παράδειγμα, διευκολύνει την έκκριση σεροτονίνης στις συνάψεις των νευρώνων του εγκεφάλου. Τα ίδια φάρμακα είναι δραστι­κά στην περίπτωση της χειμωνιάτικης κατάθλιψης και των ανωμαλιών της περιόδου. Ακόμα, είναι δραστικά και σε ελαφρότερες περιπτώσεις, όπως σε γυναίκες που το βάρος τους έχει ξεφύγει από το κανονικό ή παρουσιά­ζουν κατάθλιψη, είτε από κληρονομική προδιάθεση, είτε γιατί προέρχο­νται από οικογένειες αλκοολικών. Η φενφλουραμίνη και άλλα ανάλογα βοηθούν στη μείωση του βάρους, μειώνοντας την επιθυμία για κατανάλω­ση υδατανθράκων. Αντίθετα, φάρμακα που δεσμεύουν την παραγωγή σεροτονίνης παρουσιάζουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Όλα αυτά δείχνουν ότι η σεροτονίνη παίζει ρόλο ακόμα και στο αδυνάτισμα. Γι’ αυτό ίσως τον χειμώνα οι περισσότεροι άνθρωποι του βόρειου ημισφαιρίου αυξάνουν το σωματικό βάρος τους.

Τροφές που περιέχουν σεροτονίνη

Σεροτονίνη περιέχουν σε αξιόλογη ποσότητα μόνο σε ορισμένα είδη καρυδιών. Πιο μικρές ποσότητες περιέχουν τα φρούτα και τα λαχανικά. Επίσης, όπως είπαμε, η μαύρη σοκολάτα περιέχει τρυπτοφάνη και σεροτονίνη. Συνηθίζεται να λέγεται ότι η σοκολάτα αυξάνει την παραγωγή σεροτονίνης και μ’ αυτό τον τρόπο ανεβάζει την ψυχολογική διάθεση. Αλλά η σοκολάτα ανεβάζει τη διάθεση και λόγω άλλων διεγερτικών ουσιών όπως είναι η καφεΐνη και η θεοβρωμίνη. Να σημειωθεί ότι η βιταμίνη C είναι σημαντική διότι χρειάζεται για τη μετατροπή της τρυπροφάνης σε σεροτονίνη.

Τροφές µε υψηλή συγκέντρωση σε σεροτονίνη (µg ανά γραμμάριο)

Πρέπει τέλος, να επισημανθεί ότι καλή μεν η σεροτονίνη αλλά παν μέτρον άριστον. Τα άτομα που ακολουθούν αντικαταθλιπτική αγωγή υπάρχει περίπτωση να εμφανίσουν το λεγόμενο ”σύνδρομο σεροτονίνης ή σεροτονινεργικό σύνδρομο” λόγω υπερβολικής συσσώρευσης της ορμόνης στον οργανισμό τους ειδικά σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εμφανίζεται υψηλή αρτηριακή πίεση, ζάλη, αποπροσανατολισμός, σπασμοί, κράμπες και αυξημένη αίσθηση ζέστης. Οπότε δεν χρειάζεται να καταφεύγετε σε υπερβολές με την σεροτονίνη.