Η βορρελίωση είναι μια λοίμωξη που μεταδίδεται με τσίμπημα εντόμου. Η ασθένεια οφείλεται σε βακτήρια.
Η γνωστότερη μορφή βορρελίωσης στην Ευρώπη προκαλείται από τα τσιμπούρια και αναφέρεται ως νόσος του Lyme (Λάιμ). Σε αυτή την περίπτωση, το υπεύθυνο βακτήριο [Borrelia burgdorferi) που μεταφέρεται με τα τσιμπούρια, ενδημεί σε θηλαστικά και τρωκτικά των δασών και των αγρών.
Το βακτήριο εισέρχεται στο γαστρεντερικό σωλήνα των τσιμπουριών όταν τσιμπήσουν ζώα με τη συγκεκριμένη μόλυνση στο αίμα τους. Στο επόμενο τσίμπημα, τα τσιμπούρια μεταφέρουν από το στομάχι τους το βακτήριο της βορρέλιας στα θηλαστικά ή στους ανθρώπους που θα τσιμπήσουν. Τσιμπούρια με βορρέλια εμφανίζονται παγκοσμίως σε δασώδεις περιοχές.
Το βακτήριο μεταδίδεται ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες και καταλήγει μετά το τσίμπημα, μέσω του σάλιου του τσιμπουριού, στο κυκλοφορικό σύστημα των ανθρώπων.
Συμπτώματα
Η ασθένεια Λάιμ εφόσον δεν αντιμετωπιστεί θεραπευτικά εξελίσσεται σε τρία στάδια:
Στην 1η φάση, στο σημείο όπου δάγκωσε το τσιμπούρι αναπτύσσεται μια συμπαγής κόκκινη σκληρία από όπου εξαπλώνεται στη συνέχεια, μέσα σε ένα διάστημα 7 ημερών έως 6 εβδομάδων, μια δακτυλιοειδής κοκκινίλα που στο κέντρο της γίνεται υποκίτρινη. Αυτή η κοκκινίλα στο δέρμα εξαπλώνεται σαν δαντέλα.
Ταυτόχρονα, μπορεί να κάνουν την εμφάνιση τους συμπτώματα γρίπης, όπως πυρετός και πόνοι στα άκρα και τα κόκκαλα. Στα παιδιά πρήζονται οι λεμφαδένες στην περιοχή όπου τα έχει δαγκώσει το τσιμπούρι.
Τα συμπτώματα της νόσου Λάιμ εξαφανίζονται, εφόσον δεν αντιμετωπιστούν θεραπευτικά, ύστερα από 2 με 3 εβδομάδες, μπορεί όμως και να επιμείνουν για μήνες.
Στη 2η φάση, αρκετές εβδομάδες ως και μήνες μετά την 1η φάση, εμφανίζονται στο 10% ως 20% των περιπτώσεων φλεγμονές στον εγκέφαλο, στις αρθρώσεις, και στα νεύρα. Ακολούθως, μπορεί να εκδηλωθούν μηνιγγίτιδα, νευρική παράλυση (ως επί το πλείστον στο προσωπικό νεύρο με πάρεση των βλεφάρων και της γωνίας του στόματος) και φλεγμονή του μυοκαρδίου με καρδιακή αρρυθμία.
Η 3η φάση μιας ως τότε μη θεραπευμένης βορρελίωσης οδηγεί ύστερα από καιρό σε χρόνιους αρθριτικούς πόνους και χρόνιες επώδυνες διαταραχές αιμάτωσης στα δάχτυλα ποδιών και χεριών, τα οποία μπορεί τελικά να νεκρωθούν.
Πρόληψη
Ένας τρόπος προφύλαξης των παιδιών αλλά και των ενηλίκων από τα τσιμπούρια είναι τα ανοιχτόχρωμα μακρυμάνικα ρούχα όταν επισκέπτονται περιοχές όπου συνήθως υπάρχουν τσιμπούρια (δασώδεις περιοχές με υγρασία), ώστε να γίνεται εύκολα αντιληπτή μια ενδεχόμενη προσβολή από τα ζωύφια. Καλό θα είναι να φοράνε μακριά παντελόνια και να χώνουν τα μπατζάκια μέσα στις κάλτσες.
Επιπλέον προστασία παρέχουν ένας σκούφος ή ένα πλατύγυρο καπέλο. Καλό είναι επίσης να αποφεύγονται οι πυκνοί θάμνοι και τα χαμόκλαδα και να εξετάζεται επιμελώς το σώμα μετά την επιστροφή στο σπίτι από μια περιοχή με τσιμπούρια.
Να εξετάζετε ενδελεχώς κάθε δάγκωμα τσιμπουριού (ή καλύτερα το σημείο του τσιμπήματος) ακόμη και μετά την απομάκρυνση του τσιμπουριού. Εάν παρατηρηθεί μια κόκκινη φλεγμονώδης εστία ή δαχτυλίδι (1η φάση), θα πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως σε κάποιον γιατρό.
Δείτε το σωστό τρόπο αφαίρεσης των τσιμπουριών.
Αντιμετώπιση
O γιατρός θα κάνει τη διάγνωση της νόσου Λάιμ με μια ειδική εξέταση αίματος και θα την αντιμετωπίσει χορηγώντας αντιβιοτικά. Η θεραπεία αυτή είναι συνήθως αποτελεσματική στα παιδιά.
Στη 2η φάση της βορρελίωσης τα αντιβιοτικά θα πρέπει να χορηγηθούν συστηματικά, σε ενέσιμη μορφή, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η 3η φάση της νόσου παρουσιάζεται μετά την ενηλικίωση και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί επίσης με αντιβίωση.
