Βρογχίτιδα είναι φλεγμονή των βρόγχων. Οι βρόγχοι είναι οι διακλαδώσεις της τραχείας οι οποίες εκτείνονται μέσα στους πνεύμονες. Διακρίνεται στην οξεία βρογχίτιδα και την χρόνια βρογχίτιδα.
Η οξεία βρογχίτιδα είναι φλεγμονή της τραχείας και των βρόγχων, από ιό. Η χρόνια βρογχίτιδα είναι σοβαρότερη νόσος, προκαλείται από χρόνιο ερεθισμό και φλεγμονή του βλεννογόνου του βρογχικού δέντρου και συγκαταλέγεται στις χρόνιες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες.
Οξεία βρογχίτιδα
Η βρογχίτιδα στα παιδιά είναι κατά κανόνα μια απλή πάθηση των βλεννογόνων όλων των αεραγωγών από το φάρυγγα μέχρι την τραχεία και τους βρόγχους του πνεύμονα.
Η βρογχίτιδα προκαλείται σε ποσοστό 90% από ιούς. Οι ιοί μεταδίδονται, από άνθρωπο σε άνθρωπο, με μόλυνση από σταγονίδια που δημιουργούνται κατά το φτάρνισμα και το βήχα.
Η ιογενής βρογχίτιδα εκδηλώνεται 5 με 6 μέρες μετά τη μετάδοση, με ξηρό βήχα χωρίς βλέννη και συχνά με πόνους πίσω από το στέρνο. Ταυτόχρονα, μπορεί να παρουσιαστούν χαμηλός πυρετός και συμπτώματα κρυολογήματος, με συνάχι και αίσθημα φαγούρας στο λαιμό.
Μερικές μέρες αργότερα σχηματίζεται διάφανη ως υποκίτρινη παχύρρευστη βλέννη, που μπορεί, με το βήχα, να προκαλέσει πνιγμό ή εμετό. Η ασθένεια θα πρέπει να υποχωρήσει μέσα σε δυο εβδομάδες.
Το σημαντικότερο σε μια ιογενή βρογχίτιδα είναι ο άφθονος καθαρός αέρας. Κατά της παχύρρευστης βλέννης βοηθούν σιρόπια για το βήχα με φυτικά βλεννολυτικά συστατικά (όπως ο κισσός ή το θυμάρι). Για θεραπεία στο σπίτι ενδείκνυται επίσης και η εφαρμογή υπέρυθρης ακτινοβολίας (ως και 3 φορές ημερησίως).
Πέρα από αυτά, το παιδί σας μπορεί να κάνει δεκάλεπτα ατμόλουτρα του ρινικού συστήματος με αλατόνερο. Επιθέματα στήθους με λιωμένο χοιρινό λίπος ενισχύουν την αιμάτωση και διαλύουν με τη θερμότητα και την υγρασία τους τη βλέννα των βρόγχων.
Μια αντιβιοτική θεραπευτική αγωγή είναι απαραίτητη μόνο αν υπάρχει και βακτηριακή επιβάρυνση της βρογχίτιδας. Εφόσον ο αρχικός πυρετός διαρκέσει πάνω από 3 μέρες, θα το ξεκαθαρίσει ο γιατρός. Μερικές φορές κρίνεται αναγκαία η χρήση φαρμακευτικών βλεννολυτικών ώστε να βοηθηθεί το παιδί στο βήχα. Αντιβηχικά φάρμακα επιτρέπεται να χορηγηθούν μόνο στην αρχή της ασθένειας, όσο ακόμη δεν έχει σχηματιστεί κάποια βλέννα.
Αποφρακτική βρογχίτιδα
Η αποφρακτική βρογχίτιδα εκδηλώνεται ως ειδικός τύπος της οξείας βρογχίτιδας σε βρέφη και νήπια. Σε μια ιογενή λοίμωξη οι βλεννογόνοι των βρόγχων -οι οποίοι, έτσι και αλλιώς, είναι στενοί σε αυτή την ηλικία- πρήζονται έντονα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο εισπνεόμενος αέρας εκπνέεται πάρα πολύ δύσκολα. Έτσι ακούγεται ένα σφύριγμα κατά την εκπνοή (εκπνευστικός συριγμός]. Η παχύρρευστη βλέννη φράζει επιπλέον την τραχεία και γίνεται αισθητή σαν κροτάλισμα, ξηρός ρόγχος και «βράσιμο». Και τα δύο μπορεί να τα διαπιστώσει ο γιατρός κατά την ακρόα¬ση του πνεύμονα. Ένα παιδί με αποφρακτική βρογχίτιδα υποφέρει από δύσπνοια και παρουσιάζει νευρικότητα. Η επιδερμίδα μπορεί να μελανιάσει λόγω της έλλειψης οξυγόνου.
Και στην αποφρακτική βρογχίτιδα μπορούν να αντιμετωπιστούν θεραπευτικά μόνο τα συμπτώματα της ασθένειας, καθώς τα αίτια της είναι ως επί το πλείστον ιοί, εναντίον των οποίων τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να δράσουν αποτελεσματικά. Συνήθως, χορηγούνται β ρόγχο διασταλτικά φάρμακα ή διάλυμα που περιέχει 1% μαγειρικό αλάτι για εισπνοή. Σε ορισμένες περιπτώσεις συστήνονται εισπνεόμενα σκευάσματα κορτιζόνης με στόχο τον περιορισμό της φλεγμονής.
Σε παιδιά με υπερευαίσθητους βρόγχους, ο βήχας μπορεί να επιμένει και ύστερα από μια αποφρακτική βρογχίτιδα λόγω υπερβολικού ερεθισμού των βρογχικών βλεννογόνων, παρά τη θεραπεία, επί 4 ως 6 εβδομάδες.
Χρόνια βρογχίτιδα
Η χρόνια βρογχίτιδα αποτελεί μια ειδική μορφή βρογχίτιδας, όταν αυτή η ασθένεια υφίσταται συνεχώς για περισσότερο από 3 μήνες ή όταν επανεμφανίζεται συχνά. Πίσω από τη χρόνια βρογχίτιδα κρύβεται, κατά κανόνα, κάποια άλλη ασθένεια ως αιτία.
Προκαλείται συνήθως από βακτηριακές λοιμώξεις των παραρρινικών κοιλοτήτων (, αλλεργίες, ξένα σώματα στους βρόγχους, καθώς και το παθητικό κάπνισμα (όταν, για παράδειγμα, καπνίζουν στο σπίτι ή το αυτοκίνητο γονείς, παππούδες ή μεγαλύτερα αδέλφια). Χρόνια βρογχίτιδα εκδηλώνεται, επίσης, στην κυστική ίνωση ή σε κάποια εκ γενετής ή επίκτητη βρογχεκτασία.
Η χρόνια βρογχίτιδα αντιμετωπίζεται με την ίδια θεραπεία όπως η οξεία βρογχίτιδα. Πρέπει όμως πάντοτε να διερευνώνται τα αίτια της ασθένειας ώστε να αποφεύγονται κατά το δυνατόν ή να αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα.
