Μια μελέτη που έγινε από Βρετανούς επιστήμονες και δημοσιεύθηκε το επιστημονικό περιοδικό English Longitudinal Study of Aging, έδειξε ότι τα άτομα που γυμνάζονται συστηματικά, ακόμα και όταν έχουν αρχίσει την άσκηση σε μεγάλη ηλικία, μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο για διάφορες χρόνιες ασθένειες.
Όπως έδειξε η μελέτη η οποία βασίσθηκε σε 3.500 υγιείς ηλικιωμένους εθελοντές, κατά μέσο όρο 64 ετών, όσα άτομα αρχίζουν να ασκούνται έστω σε μεγάλη ηλικία, έχουν 3-4 φορές περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν την υγεία τους για την επόμενη δεκαετία. Και αυτό διότι μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο για έμφραγμα, εγκεφαλικό, διαβήτη τύπου 2, Αλτσχάιμερ και κατάθλιψη. Έχουν επίσης μειωμένες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κινητικές δυσκολίες που τους εμποδίζουν να διεκπεραιώσουν καθημερινές δραστηριότητες.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι έπειτα από οκτώ χρόνια παρακολούθησης, το 40% των εθελοντών εμφάνισε κάποια χρόνια ασθένεια, το 25% εμφάνισε κατάθλιψη, το 30% κάποιο είδος κινητικής ανικανότητας και στο 20% μειώθηκαν οι πνευματικές ικανότητες. Αλλά το 25% των εθελοντών δεν εμφάνισε κανένα από τα παραπάνω προβλήματα και οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στην ομάδα αυτή οι εθελοντές γυμνάζονταν συστηματικά για χρονικό διάστημα που κυμαινόταν από λίγα χρόνια έως πολλά. Ελάχιστα άτομα από την ομάδα των υγιών ηλικιωμένων δεν γυμνάζονταν καθόλου.
Άσκηση έστω κι αργά
Οι ερευνητές λένε ότι το ιδανικό είναι ακολουθεί κάποιος μια συστηματική άσκηση από την παιδική ηλικία, όμως τα οφέλη που παρέχει η άσκηση στην υγεία «δεν έχουν ηλικία». Η μελέτη έδειξε ότι ακόμα και τέσσερα χρόνια συνεχιζόμενης άσκησης η οποία άρχισε σε μεγάλη ηλικία μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη.
Αυτοί που ασκούνταν συστηματικά τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα είχαν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να μην εμφανίσουν προβλήματα υγείας από αυτούς που δεν γυμνάζονταν καθόλου. Ενώ αυτοί που γυμνάζονταν περισσότερο και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είχαν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι υγιείς. Τα οφέλη που αποκόμιζαν οι εθελοντές που ασκούνταν ίσχυαν ανεξάρτητα από άλλες παραμέτρους του τρόπου ζωής τους, όπως η διατροφή και το κάπνισμα.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η άσκηση δεν χρειάζεται να γίνεται σε γυμναστήριο. Κάποιοι από τους ηλικιωμένους εθελοντές έκαναν βάδην (περπάτημα με γρήγορο βήμα), άλλοι έτρεχαν, ενώ πολλοί ασχολούνταν με απαιτητικές χειρωνακτικές εργασίες (λ.χ. κηπουρική). Οι ειδικοί προτρέπουν όσα άτομα είναι μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας να βάλουν τη φυσική δραστηριότητα στη ζωή τους, θεωρώντας ότι άσκηση είναι για το καλύτερο φάρμακο.
