Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι υπάρχει καλό και κακό λίπος. Το κακό είναι το κορεσμένο λίπος το οποίο αυξάνει τη χοληστερίνη στο αίμα και το καλό είναι το ακόρεστο λίπος (πολυακόρεστο και μονοακόρεστο) το οποίο μειώνει τη χοληστερίνη. Να σημειωθεί πάντως ότι τα τρανς λιπαρά, (συνθετικά λίπη της βιομηχανίας τροφίμων) κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από το κορεσμένο λίπος γιατί ανεβάζουν την κακή χοληστερίνη και ρίχνουν την καλή χοληστερίνη.
Τώρα μια νέα μελέτη που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουψάλα και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Diabetes βρήκε ότι ο διαχωρισμός του λίπους σε καλό και καλό δεν αφορά μόνο τη χοληστερίνη και τις καρδιοπάθειες αλλά και την αύξηση του σωματικού λίπους. Τα πολυακόρεστα λίπη παχαίνουν λιγότερο από τα κορεσμένα λίπη έστω και αν καταναλώνονται οι ίδιες παραπανίσιες θερμίδες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι παραπανίσιες θερμίδες που προέρχονται από πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μετατρέπονται μεν σε σωματικό λίπος αλλά σε αρκετά μικρότερο βαθμό συγκριτικά με τις παραπανίσιες θερμίδες που προέρχονται από το κορεσμένο λίπος.
Τα άτομα που καταναλώνουν τροφές με κορεσμένα λιπαρά (όπως είναι το βούτυρο, τα περισσότερα τυριά, τα λιπαρά σημεία του κρέατος, τα γλυκά κλπ, τα οποία αυξάνουν το σπλαχνικό λίπος) παρουσιάζουν μεγαλύτερη συσσώρευση λίπους στο σώμα, και κυρίως κοντά στο συκώτι και στην περιοχή της κοιλιάς, από τα άτομα που καταναλώνουν τροφές με πολυακόρεστα λιπαρά.
Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που αποδεικνύει ότι η σύνθεση των λιπαρών οξέων που υπάρχουν στις τροφές όχι μόνο επηρεάζει τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα αλλά καθορίζει και σε ποιο σημείο του σώματος θα συσσωρευτεί το λίπος.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι το λίπος που συσσωρεύεται κοντά σε όργανα όπως το συκώτι (λιπαρό συκώτι) αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία νόσο.
Σπλαχνικό λίπος και μυική μάζα
Στη μελέτη συμμετείχαν 39 νέοι ενήλικες άνδρες και γυναίκες με φυσιολογικό βάρος που έτρωγαν 750 επιπλέον θερμίδες την ημέρα για επτά εβδομάδες.
Ο στόχος των ερευνητών ήταν να αυξήσουν οι συμμετέχοντες κατά 3% το αρχικό βάρος τους.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να τρώνε ένα επιπλέον μάφιν την ημέρα που περιείχε 750 θερμίδες. Οι μισοί από τους συμμετέχοντες κατανάλωναν ένα μάφιν με κορεσμένα λιπαρά (φτιαγμένο από φοινικέλαιο) και οι άλλοι μισοί ένα μάφιν με πολυακόρεστα λιπαρά (περιείχε ηλιέλαιο). Συνολικά, και οι δύο δίαιτες περιείχαν την ίδια ποσότητα πρωτεϊνών υδατανθράκων και λιπών.
Μετά από επτά εβδομάδες οι δύο ομάδες κέρδισαν παρόμοιο σωματικό βάρος αλλά αυτοί που κατανάλωσαν τα παραπανίσια κορεσμένα λιπαρά οξέα απέκτησαν περισσότερο λίπος στο συκώτι και στην κοιλιά (σπλαχνικό λίπος) σε σύγκριση με αυτούς που κατανάλωσαν τα παραπανίσια πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Η αύξηση του σωματικού λίπους και η κατανομή του στο σώμα μετρήθηκε χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία (MRI) πριν και μετά την αύξηση του βάρους, το ίδιο και η μυϊκή μάζα.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ενεργοποιούν ορισμένα γονίδια που ενισχύουν την αύξηση της μυϊκής μάζας αντί για την αύξηση του σωματικού λίπους.
