Αν οι αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν επαρκούν για τη μείωση στις επιθυμητές τιμές της χοληστερόλης (χοληστερίνης), και πιο συγκεκριμένα της χοληστερόλης χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL) («κακή» χοληστερίνη, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα υπολιπιδαιμικό φάρμακο. Τα φάρμακα αυτά περιλαμβάνουν, τις στατίνες, τις φιμπράτες, τις ρητίνες και τη νιασίνη.
Για να κάνει αυτή τη σύσταση, ο γιατρός ζυγίζει συχνά πολλές παραμέτρους, όπως τον τρόπο ζωής, την ηλικία, την κατάσταση της υγείας και τις παρενέργειες του φαρμάκου. Μετά την έναρξη της θεραπείας ο γιατρός θα παρακολουθεί τις τιμές των λιπιδίων στο αίμα με περιοδικές εξετάσεις αίματος, για να ελέγχει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και για να εξακριβώσει αν απαιτούνται επιπλέον μέτρα, όπως η αύξηση της δοσολογίας ή η αλλαγή του τύπου του φαρμάκου.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων είναι:
Στατίνες
Οι στατίνες παρεμβαίνουν στη σύνθεση της χοληστερίνης από το σώμα αναστέλλοντας μία ουσία που χρειάζεται το συκώτι σας, για να φτιάξει χοληστερόλη. Αυτό μειώνει τη χοληστερόλη στα κύτταρα του ήπατος, το οποίο τα αναγκάζει να αφαιρούν τη χοληστερόλη από το αίμα. Αυτά τα φάρμακα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στη μείωση της ολικής και της HDL χοληστερίνης. Οι στατίνες μπορεί επίσης να διευκολύνουν και την επαναρρόφηση των υπαρχόντων εναποθέσεων χοληστερόλης, το οποίο βοηθάει στην απελευθέρωση των φραγμένων αρτηριών.
Στατίνες είναι η φλουβαστατίνη (Lescol), η λοβαστατίνη (Mevacor), η συμβαστατίνη (Zocor), η πραβαστατίνη (Pravachol) και η ατορβαστατίνη (Lipitor). Αυτά τα φάρμακα είναι σε γενικές γραμμές ασφαλή και καλά ανεκτά. Ωστόσο, δεν συνιστώνται, αν έχετε κάποια σοβαρή ηπατική νόσο. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ανησυχίες για ορισμένες παρενέργειες των στατινών και κυρίως ότι μπορεί να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 2.
Ρητίνες δέσμευσης χολικών οξέων
Τα φάρμακα χολεστυραμίνη (Questran), κολεστιπόλη (Colestid) και κολεσεβελάμη (Welchol) μειώνουν τη χοληστερόλη, αφού ενώνονται με χολικά οξέα στην εντερική οδό, προκαλώντας την αύξηση της παραγωγής χολικών οξέων από το ήπαρ. Επειδή το ήπαρ χρησιμοποιεί χοληστερόλη, για να παράγει χολικό οξύ, η αυξημένη παραγωγή χολικού οξέος σημαίνει αυξημένη ανάγκη για χοληστερόλη από το ήπαρ. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι απομένει λιγότερη χοληστερόλη στο αίμα.
Όπως και όλα τα φάρμακα που προορίζονται για τον έλεγχο των λιπιδίων στο αίμα, πρέπει να χρησιμοποιούνται καθημερινά για μήνες και χρόνια, για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στην αθηροσκλήρωση. Αυτά τα φάρμακα τείνουν να προκαλούν δυσκοιλιότητα και φούσκωμα.
Νικοτινικό οξύ
Το νικοτινικό οξύ (νιασίνη) είναι ένα οξύ από το σύμπλεγμα της βιταμίνης Β. Όταν λαμβάνεται σε ποσότητες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που χρειάζονται για τη λειτουργία του ως βιταμίνης, γίνεται φάρμακο. Έχει καλό αποτέλεσμα στα τριγλυκερίδια, στην υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (HDL) και στην LDL χοληστερόλη. Είναι φθηνό, αλλά έχει το μειονέκτημα να προκαλεί ερυθρότητα στο πρόσωπο, αλλαγές στα αποτελέσματα των ηπατικών λειτουργιών και μια τάση για διαβήτη και ουρική αρθρίτιδα. Η λήψη ασπιρίνης 20 με 30 λεπτά πριν από τη λήψη νικοτινικού οξέος μπορεί να μειώσει την ερυθρίαση.
Φιμπράτες
Φιμπράτες είναι η γκεμφιπροζίλη (Lopid) και η φενοφιμπράτη (Tricor). Αυτά τα φάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά σε σχέση με το νικοτινικό οξύ και, όπως και το νικοτινικό οξύ, έχουν σημαντική επίδραση στη HDL χοληστερίνη και στα τριγλυκερίδια αλλά μικρή επίδραση στη LDL χοληστερίνη.
Οι παρενέργειες τους είναι γαστρεντερικές διαταραχές. Αυτά τα φάρμακα δεν πρέπει να λαμβάνονται σε γενικές γραμμές μαζί με στατίνες, καθώς ο συνδυασμός τους αυξάνει τον κίνδυνο φλεγμονής των μυών.
