Μία άρθρωση βγαίνει από τη θέση της, όταν οι άκρες των οστών πιέζονται πέρα από τις φυσιολογικές τους θέσεις. Ως αποτέλεσμα η άρθρωση δε λειτουργεί πλέον σωστά. Επιπλέον, τα εκτοπισμένα οστά μπορεί να τραυματίσουν την περιοχή της άρθρωσης και τους ιστούς γύρω από αυτήν, όπως τους μυς, τους συνδέσμους, τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία.
Σε μερικές περιπτώσεις το αίτιο της εξάρθρωσης είναι μια υποκείμενη πάθηση, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή ένας ελαττωματικός σύνδεσμος. Μερικά άτομα που παθαίνουν συνεχή εξαρθρήματα έχουν τέτοια συγγενή αδυναμία, που μπορεί να επιτρέπει σε μερικές αρθρώσεις να βγαίνουν από τη θέση τους ξαφνικά.
Σημεία και συμπτώματα
- Άρθρωση που βγαίνει από τη θέση της μετά από χτύπημα, πέσιμο ή κάποιο άλλο τραυματισμό.
- Πρήξιμο, έντονος πόνος και συχνά ακινησία της προσβεβλημένης άρθρωσης.
Διάγνωση
Όταν πάθετε εξάρθρωση, γίνεται δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κινήσετε την άρθρωση σας. Η προσπάθεια να την κινήσετε αυξάνει συνήθως τον πόνο. Συνήθως μπορεί να δείτε πρήξιμο και αλλαγή στην ευθυγράμμιση της άρθρωσης. Αν ο γιατρός υποψιάζεται εξάρθρημα, μία ακτινογραφία μπορεί να τον βοηθήσει να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να εξακριβώσει αν έχετε και κάποιο κάταγμα.
Πόσο σοβαρό είναι η εξάρθρωση;
Εξαρτάται από την άρθρωση που έχει επηρεαστεί. Ο σοβαρός τραυματισμός στο λαιμό ή στη μέση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση ενός σπονδύλου, που δημιουργεί κίνδυνο βλάβης στη σπονδυλική στήλη και παράλυση. Ένα σοβαρό εξάρθρημα του ώμου ή του ισχίου μπορεί να προκαλέσει πιθανή ζημιά στα νεύρα.
Σε πολλές περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να διορθώσει ένα απλό εξάρθρημα χωρίς εγχείρηση και χωρίς βλάβη στα γειτονικά νεύρα και ιστούς. Η άρθρωση ακινητοποιείται για ένα μικρό χρονικό διάστημα, συνήθως 2 εβδομάδες, για να αναρρώσει από τον τραυματισμό. Μερικά εξαρθρήματα απαιτούν εγχείρηση για την αποκατάσταση τους ή την ανάπλαση των τραυματισμένων συνδέσμων.
Αντιμετώπιση
Κάθε πιθανή εξάρθρωση πρέπει να εξετάζεται από γιατρό. Αν υποψιάζεστε ότι κάποιος έχει μετατόπιση σπονδύλου εξαιτίας κάποιου σοβαρού τραυματισμού στο λαιμό ή στη μέση, μη τον μετακινήσετε. Περιμένετε την άφιξη του προσωπικού των πρώτων βοηθειών.
Η εξάρθρωση απαιτεί συνήθως θεραπεία το συντομότερο δυνατό. Τα μετατοπισμένα οστά της άρθρωσης πρέπει να επιστρέψουν στη σωστή τους θέση με μία μέθοδο που ονομάζεται ανάταξη. Αν ο τραυματισμός παραμείνει χωρίς θεραπεία για περισσότερη από μισή ώρα, το αυξανόμενο πρήξιμο και ο πόνος δυσκολεύουν την αποκατάσταση του εξαρθρήματος.
Ακινητοποιήστε την προσβεβλημένη περιοχή και μεταφέρετε τον τραυματία στο γιατρό ή στα επείγοντα περιστατικά ενός νοσοκομείου. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το εξάρθρημα από άτομο με την κατάλληλη εκπαίδευση, γιατί οι ανεπιτυχείς προσπάθειες επανατοποθέτησης της άρθρωσης μπορεί να προκαλέσουν επιπλέον βλάβες στην άρθρωση και στη γειτονική περιοχή.
Ακινησία
Αφού η άρθρωση επιστρέψει στη φυσιολογική της θέση, μπορεί να είναι απαραίτητη η ακινητοποίηση της. Συνήθως χρησιμοποιείται νάρθηκας.
Αποκατάσταση
Η αποκατάσταση ξεκινά, μόλις έχει επιστρέψει η άρθρωση στη φυσιολογική της θέση, ακόμα και αν είναι μέσα σε γύψο. Η κίνηση διεγείρει τη ροή του αίματος στους γειτονικούς ιστούς και διευκολύνει τη διαδικασία της ανάρρωσης. Η κίνηση βοηθάει επίσης στη διατήρηση της μυϊκής δύναμης και περιορίζει την απώλεια μυϊκής μάζας και την εξασθένηση του οστού από την παρατεταμένη ακινησία. Επίσης, βοηθάει στην πρόληψη της δυσκαμψίας των αρθρώσεων που μπορεί να προκαλέσει η παρατεταμένη αχρηστία τους.
Ακολουθήστε τη συμβουλή του γιατρού σας για περιορισμό των φυσικών δραστηριοτήτων της συγκεκριμένης άρθρωσης. Η πρώιμη επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες αυξάνει τον κίνδυνο υποτροπής.
Φάρμακα
Ο γιατρός μπορεί να συστήσει κάποιο παυσίπονο για τη διαχείριση του πόνου.
Εξάρθρωση αγκώνα σε παιδιά
Το εξάρθρημα αγκώνα είναι συνηθισμένο στα παιδιά και συχνά δε γίνεται σωστή διάγνωση. Συμβαίνει συνήθως σε παιδιά κάτω των 5 ετών, όταν ο ενήλικος ή κάποιο άλλο παιδί τραβάει ή τινάζει το χέρι του παιδιού. Ο νεαρός αγκώνας εξαρθρώνεται εύκολα, γιατί δεν μπορεί να αντέξει το τράνταγμα.
Το παιδί πονάει συνήθως και έχει μειωμένη κινητικότητα στον αγκώνα. Μπορεί να χρειαστεί μία ακτινογραφία, για να αποκλειστούν άλλα προβλήματα. Όταν τα οστά επιστρέψουν στη φυσιολογική τους θέση, ο πόνος υποχωρεί.
