Είναι γνωστό ότι τα βρέφη αρρωσταίνουν συχνά από λοιμώξεις και αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία τους.
Οι μολυσματικές ασθένειες είναι υπαίτιες για το ένα τρίτο των θανάτων βρεφών παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας). Έτσι, κάθε φορά που ένα νέο μικρόβιο έρχεται στην επικαιρότητα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο πιο ευαίσθητος πληθυσμός είναι τα βρέφη και οι ηλικιωμένοι.
Τώρα, Αμερικανοί ερευνητές λένε πως ανακάλυψαν την αιτία των συχνών λοιμώξεων των μωρών: το ανοσοποιητικό τους σύστημα, αν και είναι ισχυρό, δεν έχει καλή “μνήμη” με αποτέλεσμα να υπάρχει αργοπορημένη ανοσία. Πρόκειται για νέο εύρημα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Immunology.
Eιδικοί του Κολεγίου Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Κορνέλ παρατήρησαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των νεαρών ποντικών ανταποκρινόταν στις λοιμώξεις με μεγαλύτερη ταχύτητα και ένταση σε σύγκριση με εκείνο των ενηλίκων, αλλά η ανοσία διαρκούσε πολύ λιγότερο χρόνο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ανακάλυψη αυτή θα οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικούς εμβολιασμούς για την ανοσοποίηση των παιδιών. Οι εμβολιασμοί προστατεύουν «μαθαίνοντας» στο ανοσοποιητικό σύστημα να θυμάται τα παθογόνα μικρόβια. Ωστόσο η ανοσία στα βρέφη «ξεθωριάζει» γρήγορα, με αποτέλεσμα να απαιτούνται επιπλέον δόσεις μετά τον πρώτο εμβολιασμό.
Αποτελεσματικότερα εμβόλια για τα μωρά
«Το τέλειο εμβόλιο θα ήταν εκείνο που θα μπορούσε να χορηγηθεί σε μία μόνο δόση μετά τη γέννηση και θα προκαλούσε μακροπρόθεσμη ανοσία», ανέφερε ο ανοσολόγος Μπράιαν Ραντ, επικεφαλής της μελέτης, και προσέθεσε: «Δεν υπάρχουν όμως τέτοια εμβόλια καθώς δεν έχουμε κατανοήσει για ποιον λόγο τα βρέφη χάνουν γρήγορα την ανοσία τους».
Σύμφωνα με τον Ραντ, το νέο εύρημα μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή του τρόπου με τον οποίον εμβολιάζονται τα μωρά με στόχο να ενισχυθεί η ανοσοποίησή τους στην αρχή της ζωής τους, η οποία θα έχει όμως και διάρκεια.
Η ανοσοποίηση του οργανισμού ενάντια στα παθογόνους μικρόβια εξαρτάται από τον σχηματισμό μνημονικών Τ κυττάρων τα οποία “θυμούνται” συγκεκριμένους εισβολείς και μπορούν γρήγορα να αποκριθούν σε περίπτωση μελλοντικών λοιμώξεων.
Οι ενήλικοι σχεδόν πάντα «γεννούν» μεγάλους αριθμούς αποτελεσματικών μνημονικών Τ κυττάρων κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης, εκ των οποίων ποσοστό της τάξεως του 10% παραμένει σε μια «δεξαμενή μακροπρόθεσμης μνήμης» ώστε να υπάρχει γρήγορη ανοσολογική απόκριση την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί ο ίδιος εισβολέας.
Ο Ραντ και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι τα μνημονικά Τ κύτταρα που παράγονταν στα νεογέννητα ποντίκια είχαν πολύ ταχύτερη και ισχυρότερη απόκριση στις λοιμώξεις σε σύγκριση με τα αντίστοιχα κύτταρα των ενηλίκων αλλά εμφάνιζαν ένα σημαντικό μειονέκτημα: πέθαιναν προτού φθάσουν στη «δεξαμενή της μνήμης».
«Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, όπως είδαμε, τα κύτταρα των νεογέννητων ζώων αποκρίνονταν πιο έντονα και γρήγορα στις λοιμώξεις σε σύγκριση με εκείνα των ενηλίκων. Είδαμε όμως ότι τα νεαρά αυτά κύτταρα ολοκληρώνουν ταχύτερα τον κύκλο ζωής τους και πεθαίνουν προτού μπορέσουν να δημιουργηθούν μνημονικά Τ κύτταρα τα οποία θυμούνται ό,τι έχουν μάθει», είπε ο Ραντ.
«Ετσι το ανοσοποιητικό σύστημα αναγκάζεται να ξεκινήσει τη διαδικασία της μάθησης ξανά και ξανά όταν προσβάλλεται από το ίδιο παθογόνο μικρόβιο αργότερα στη ζωή του ατόμου. Ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε τα νεογνικά κύτταρα να συμπεριφέρονται περισσότερο ως ενήλικα σε ό,τι αφορά την απόκρισή τους στις λοιμώξεις».
