Στην κατάσταση που ονομάζεται ραιβοποδία (varus forefoot) τα δάχτυλα του ποδιού γυρνούν προς τα μέσα.
Τα περισσότερα νεογνά έχουν ραιβό πόδι, ένα χαρακτηριστικό που έχει απομείνει από την εμβρυϊκή τους θέση εντός της μήτρας. Συνήθως κοιμούνται με τα δάχτυλα των ποδιών τους στραμμένα προς τα μέσα. Όταν ξεκινούν να περπατάνε, επίσης τα δάχτυλα των ποδιών τους συχνά γυρνούν προς τα μέσα, ώστε να κρατήσουν ισορροπία και να αντισταθμίσουν τις καταστάσεις όπως η πλατυποδία, το ραιβό γόνατο και το βλαισό γόνατο.
Η κατάσταση συνήθως επιλύεται μόνη της μέχρι την ηλικία των 5 ετών. Εάν επιμένει, ο παιδίατρος σας μπορεί να παρατηρήσει πώς στέκεται και περπατά το παιδί και να βγάλει ακτινογραφίες. Θα ελέγξει για την παρουσία ασθενειών που προκαλούν το ραιβό πόδι, όπως οι συγγενείς δυσπλασίες των οστών, στις οποίες τα οστά του μηρού, της κνήμης, των αστραγάλων ή της πατούσας γυρνούν προς τα μέσα.
Εάν το παιδί κάθεται ή κοιμάται με τα δάχτυλα του ποδιού στραμμένα προς τα μέσα, δεν προκαλεί περαιτέρω δυσμορφία, αλλά μπορεί να διαιωνίσει την κατάσταση. Εάν η πατούσα του βρέφους σας είναι εύκαμπτη, ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει να κάνετε ασκήσεις έκτασης. Εάν η πατούσα είναι άκαμπτη, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί ειδικά παπούτσια.
Αντιμετώπιση
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να κάθεται και να περπατάει με τα δάχτυλα των ποδιών του σε ευθεία θέση ή ελαφρώς γυρισμένα προς τα έξω. Βάλτε το παιδί σας να κάθεται με σταυρωμένα τα πόδια και όχι πάνω στα γόνατα με τα πόδια λυγισμένα και στραμμένα προς τα έξω.
Μία δομική δυσπλασία που μπορεί να είναι η αιτία γι’ αυτή την κατάσταση, αν και είναι σπάνια, μπορεί να αντιμετωπιστεί βάζοντας τα πόδια σε νάρθηκες και μετά σε ειδικά παπούτσια.
Σε παλαιότερες γενιές αυτές οι θεραπείες χρησιμοποιούνταν ευρέως. Σήμερα οι γιατροί έχουν διαπιστώσει ότι χωρίς διόρθωση αυτή η δυσπλασία συχνά επιλύεται μόνη της. Εάν αυτά τα μέτρα αποδειχθούν αναποτελεσματικά, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, αλλά ένας γιατρός σπάνια θα σας συστήσει εγχείρηση πριν την ηλικία των 9 ετών.