Ο εθισμός στο σεξ εξακολουθεί να αμφισβητείται ως κατάσταση από αρκετούς επιστήμονες όμως μια νέα μελέτη που αφορούσε 38 άνδρες οι οποίοι έβλεπαν ταινίες ενηλίκων βρήκε ότι κάποιων ο εγκέφαλος ενεργοποιούνταν με τον τρόπο των τοξικομανών που βλέπουν το ναρκωτικό τους.
Όμως αναφέρουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, η εγκεφαλική λειτουργία των πασχόντων από εθισμό στο σεξ έχει εκπληκτικές ομοιότητες με εκείνη των εθισμένων σε ουσίες.
Είναι η πρώτη μελέτη που ερεύνησε την παρορμητική σεξουαλική συμπεριφορά, όπως είναι ο επιστημονικός όρος αυτού του εθισμού.
Όπως γράφουν στο επιστημονικό περιοδικό PLoS One η νευροψυχίατρος Βάλερι Βουν, από το Ίδρυμα Συμπεριφορικής & Κλινικής Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου, και οι συνεργάτες της, οι 19 από τους άντρες που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν εμμονή με τις σεξουαλικές σκέψεις και συμπεριφορές, και τους ήταν αδύνατον να περάσουν μία μέρα δίχως να δουν πορνό.
Μάλιστα δύο από αυτούς είχαν χάσει τη δουλειά τους, επειδή έβλεπαν πορνό κατά τη διάρκεια της εργασίας τους και τέσσερις άλλοι είχαν δηλώσει πως το πορνό είναι η «διέξοδος» που είχαν για την εκτόνωση των ερωτικών φετίχ τους και για να μην απευθύνονται συνέχεια σε γραφεία συνοδών.
Οι ερευνητές υπέβαλλαν όλους του άνδρες σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) εγκεφάλου την ώρα που έβλεπαν ταινίες ενηλίκων. Η fMRI είναι μία μορφή μαγνητικής τομογραφίας που δεν καταγράφει τη δομή του εγκεφάλου, όπως η κλασική, αλλά τη λειτουργία του.
Όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές, στους άνδρες που έπασχαν από σεξουαλικό εθισμό, το πορνογραφικό υλικό προκαλούσε ενεργοποίηση και στα τρία κέντρα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ: στο κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, την ραχιαία πρόσθια αύλακα και την αμυγδαλή (ή αμυγδαλοειδές σώμα του εγκεφάλου). Οι περιοχές αυτές είναι γνωστό ότι παίζουν ρόλο στο αίσθημα επιβράβευσης, παρακίνησης αλλά και λαχτάρας για κάτι.
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν την άποψη ότι ο εθισμός αυτός είναι υπαρκτή διαταραχή και πρέπει ως τέτοια να αναγνωριστεί για να αναζητηθούν και ειδικές θεραπείες, λένε οι ερευνητές. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι πάσχοντες από εθισμό στο σεξ υποφέρουν», δήλωσε η Βουν. «Η συμπεριφορά τους έχει πολυεπίπεδες αρνητικές συνέπειες, ιδίως στην κοινωνική λειτουργία τους, και τους είναι αδύνατον να την ελέγξουν».
Ο εθισμός
Τους εθισμένους στο σεξ μπορεί να τους βρει κανείς σε όλες τις ηλικίες, στους ετεροφυλόφιλους ή στους ομοφυλόφιλους, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ακόμα και μεταξύ των γυναικών, αν και οι γυναίκες ασθενείς είναι αναλογικά λιγοστές. Η συχνότητα των εθισμένων στο σεξ είναι αυξημένη στους κύκλους της εξουσίας, όπου ο αγώνας για άριστες επιδόσεις ευνοούν τους εθισμούς.
Η Βουν εκτιμά ότι ένας στους 25 άνδρες πάσχει από αυτόν τον εθισμό, που είναι η ανεξέλεγκτη εμμονή με τις σεξουαλικές σκέψεις, αισθήματα και πράξεις, η οποία σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις συνοδεύεται από ικανότητα επίτευξης διέγερσης μόνο με ταινίες ενηλίκων και όχι με αληθινούς ερωτικούς συντρόφους. Οι ασθενείς έχουν στο ιστορικό τους μερικά χρόνια εθισμού με αυτές τις ταινίες στο διαδίκτυο και μετά «προχωρούν» στον εθισμό με αληθινό σεξ. Να σημειωθεί ότι στη μελέτη δεν συμμετείχαν γυναίκες.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του εθισμού είναι ότι οι πάσχοντες δεν έχουν εντονότερη ερωτική επιθυμία από τους υγιείς ανθρώπους, αλλά απλώς έχουν λαχτάρα να βλέπουν πορνό.
Οι πάσχοντες μπορεί να ξυπνήσουν το πρωί αποφασισμένοι να πάνε στην δουλειά τους και στην πορεία να μείνουν σπίτι για να δουν ταινίες ή στον δρόμο προς τη δουλειά να κάνουν σεξ επί πληρωμή. Ή μπορεί να φθάσουν στην δουλειά τους, αλλά το σεξ τους τριβελίζει το μυαλό σε σημείο που να μην μπορούν να εργασθούν, κάτι που τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.
«Οι πάσχοντες συχνά εκδηλώνουν αισθήματα ντροπής και ενοχών, αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να σταματήσουν άλλωστε οι θεραπευτικές επιλογές γι’ αυτούς είναι εξαιρετικά περιορισμένες», πρόσθεσε η Βουν. Και κατέληξε: «Η μελέτη μας αποδεικνύει ότι η αυτή η παρορμητική συμπεριφορά είναι αληθινή παθολογία – ένα πρόβλημα που δεν έχει καμία σχέση με την ανηθικότητα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται».
Οι διαφωνούντες λένε ότι το 70% ή ακόμα και το 100% όσων ταξινομούνται ως εθισμένοι πάσχουν από κάποια άλλη ψυχική διαταραχή. Προϋπάρχει δηλαδή κάποια άλλη ιατρική διάγνωση όπως κατάθλιψη, άγχος, διαταραχή προσωπικότητας κλπ. Τα συμπτώματα αυτού του εθισμούείναι στην ουσία συμπτώματα μιας άλλης υποκείμενης ψυχικής διαταραχής και άρα δεν υπάρχει λόγος να ξεχωρίσουμε αυτήν τη συμπεριφορά και να της δώσουμε όνομα.
