Τα ηλιοτρόπια δεν αντιδρούν μόνο στο φως αλλά χορεύουν σύμφωνα με τους βιορυθμούς τους. Ο χορός οφείλεται στον ασύμμετρο πολλαπλασιασμό των κυττάρων των βλαστών. Μεταξύ των φυτών που ακολουθούν τον ήλιο είναι ο ηλίανθος η σόγια, το βαμβάκι και η μηδική (αλφάλφα).
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις πειραματίστηκαν με τον ηλίανθο τον ετήσιο (Helianthus annuus), το πιο γνωστό από τα περίπου 25 είδη ηλίανθου (το φυτό δίνει τους γνωστούς ηλιόσπορους).
Οι ηλίανθοι αφέθηκαν να αναπτυχθούν για λίγες μέρες στη φύση, και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε θαλάμους με σταθερά φώτα που έμεναν μονίμως ανοιχτά. Για αρκετές μέρες, τα φυτά συνέχισαν να κινούνται από την ανατολή προς τη δύση και μετά πάλι πίσω στην ανατολή. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η κίνηση του ηλιοτρόπιου δεν οφείλεται μόνο στο λεγόμενο φωτοτροπισμό -την τάση των φυτών να αναπτύσσονται προς το φως- αλλά και στο βιολογικό του ρολόι.
Πώς όμως μπορεί ο ηλίανθος να κινείται;
Η έρευνα αποκάλυψε ότι το ηλιοτρόπιο γέρνει όταν τα κύτταρα στη μία πλευρά αναπτύσσονται ταχύτερα από ό,τι στην άλλη. Ο ταχύτερος πολλαπλασιασμός των κυττάρων στη δυτική πλευρά αναγκάζει το βλαστό να στραφεί ανατολικά και το αντίστροφο.
Παραμένει ωστόσο ασαφές πώς το βιολογικό ρολόι του φυτού επηρεάζει την ανάπτυξη με αυτόν τον ασύμμετρο τρόπο. «Με κάποιο τρόπο το ίδιο ρολόι στο ίδιο όργανο του φυτού έχει αντίθετες επιδράσεις στις απέναντι πλευρές του βλαστού.
Για τα ηλιοτρόπια, το πάρτι τελειώνει όταν ο βλαστός και η ταξιανθία ωριμάσουν, οπότε το φυτό απλά στέκεται όρθιο, συχνά στραμμένο προς την ανατολή.
