Mείωση του εγκεφαλικού όγκου προκαλούν τα αντιψυχωσικά φάρμακα σε βάθος χρόνου, στους πάσχοντες από σχιζοφρένεια, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ο PLoS One.
Πάντως, τα στοιχεία δεν εντοπίζουν αισθητή μείωση των νοητικών λειτουργιών αλλά ούτε και μεταβολή στα συμπτώματα των ασθενών εξαιτίας της προϊούσας αυτής εγκεφαλικής ατροφίας.
Οι ερευνητές από τα Τμήματα Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και του Πανεπιστημίου του Οούλου, με επικεφαλής τους Γκράχαμ Μάρεϊ και Γιούχα Βεϊτζόλα, συνέκριναν μέσω εγκεφαλικής απεικόνισης τους εγκεφάλους 33 ασθενών με σχιζοφρένεια, με τους εγκεφάλους υγιών 71 ατόμων που δεν έκαναν αντιψυχωσική φαρμακευτική θεραπεία, για μια περίοδο 9 ετών (από το 34ο έως το 43ο έτος της ηλικίας τους).
Η έρευνα έδειξε ότι ενώ στα υγιή άτομα η απώλεια του εγκεφαλικού όγκου συνέβαινε με μέσο ετήσιο ρυθμό 0,5%, για τους ασθενείς με σχιζοφρένεια που έπαιρναν αντιψυχωσικά φάρμακα, ο αντίστοιχος ρυθμός απώλειας ήταν 0,7% το χρόνο.
Η ατροφία
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος συρρικνώνεται φυσιολογικά με το πέρασμα του χρόνου, λόγω απώλειας εγκεφαλικών κυττάρων και νευρωνικών συνδέσεων. Αυτή η διαδικασία, που λέγεται ατροφία, αρχίζει μετά τα 30. Αλλα οι ασθενείς με σχιζοφρένεια εμφανίζουν ταχύτερη απώλεια εγκεφαλικού όγκου από ό,τι οι υγιείς άνθρωποι, για λόγους που δεν είναι ξεκάθαροι.
Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι μία αιτία γι’ αυτό είναι τα φάρμακα ή, καθώς όσο πιο αυξημένη ήταν η δόση των αντιψυχωσικών φαρμάκων, τόσο μεγαλύτερη η συρρίκνωση του εγκεφάλου των ασθενών. Παραμένει άγνωστος πάντως ο μηχανισμός γι’ αυτή την επίπτωση. Η μελέτη δείχνει ότι η αυξημένη συρρίκνωση του εγκεφαλικού ιστού συμβαίνει τόσο με τα παλαιότερης γενιάς αντιψυχωσικά, όσο και με τα νεότερα.
Από την άλλη όμως, δεν διαπιστώθηκε να εντείνονται τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας ή να υπάρχει έκπτωση των νοητικών – γνωσιακών λειτουργιών λόγω του αυξημένου ρυθμού συρρίκνωσης του εγκεφάλου των ασθενών. «Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς δεν πρέπει να ανησυχούν άδικα και συνεπώς δεν έχουν λόγο να σταματήσουν την φαρμακοθεραπεία τους», σχολιάζει ο Μάρεϊ.
