Βρετανική μελέτη αποκαλύπτει πως όσοι έχουν καρκίνο μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης περπατώντας για 30-60 λεπτά την ημέρα.
Τη μελέτη έδωσε στη δημοσιότητα το δίκτυο Walking for Health, στο οποίο συμμετέχουν ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Macmillan Cancer Support και το Ramblers, ο μεγαλύτερος οργανισμός για τα δικαιώματα των πεζών της Βρετανίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, 1,5 χιλιόμετρο περπάτημα την ημέρα μειώνει 40% τον κίνδυνο θανάτου στους πάσχοντες από καρκίνο του μαστού και 30% σε εκείνους με καρκίνο του προστάτη. Αντίστοιχα, για τους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου που περπατούν 4 χιλιόμετρα την ημέρα, ο κίνδυνος μειώνεται 50%.
Οι υπολογισμοί αφορούν περπάτημα με μέτρια ταχύτητα (5 χιλιόμετρα την ώρα) και ουσιαστικά σημαίνουν πως τα οφέλη αυτά παρέχονται με περίπου 30 έως 60 λεπτά περπάτημα την ημέρα.
Το περπάτημα μειώνει τις παρενέργειες της αντικαρκινικής θεραπείας
Επιπλέον,σύμφωνα με τη μελέτη, με το συστηματικό περπάτημα μπορεί επίσης να αμβλυνθούν παρενέργειες της αντικαρκινικής θεραπείας, όπως το οίδημα στο μπράτσο μετά την μαστεκτομή (λεμφικό οίδημα ή λεμφοίδημα), το άγχος, η κατάθλιψη, η κόπωση, η διαταραχή της κινητικότητας και οι αλλαγές στο σωματικό βάρος.
Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι μόνο το 20% των πασχόντων από καρκίνο περπατούν σε καθημερινή βάση την περίοδο της διάγωνσης και της θεραπείας τους.
«Τα ευρήματα μας αποδεικνύουν μία απλή αλήθεια: το περπάτημα μπορεί να σώσει ζωές», λέει ο Ciarán Devane, εκτελεστικός διευθυντής του Macmillan. «Είναι λάθος να κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά σε αυτή την αλήθεια. Η φυσική δραστηριότητα είναι μία θαυματουργή θεραπεία και οι επαγγελματίες της Υγείας πρέπει να την συνταγογραφούν στο πλαίσιο της θεραπείας του καρκίνου».
Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν πως ακριβώς βοηθεί τους ασθενείς με καρκίνο η συστηματική γυμναστική, αλλά ένας από τους παράγοντες μπορεί να είναι η ελάττωση του σωματικού βάρους, η οποία έχει ως αποτέλεσμα μείωση των ορμονών που παράγει το σωματικό λίπος και οι οποίες τροφοδοτούν τον καρκίνο.
Ένας άλλος παράγοντας είναι η διάσπαση των οιστρογόνων (είναι η ορμόνη του γυναικείου φύλου που όμως παράγει σε μικρές ποσότητες και το σώμα των ανδρών) σε «καλούς» μεταβολίτες, οι οποίοι ελαττώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ορισμένων καρκίνων.
