Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Annals of Internal Medicine, μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων είναι πιο αποτελεσματική για την απώλεια βάρους από μια δίαιτα χαμηλών λιπαρών, ενώ μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα.
Είναι γνωστό ότι οι δίαιτες με λίγους υδατάνθρακες είναι πιο αποτελεσματικές από άλλες στην απώλεια βάρους, τουλάχιστον βραχυχρόνια (μακροχρόνια ορισμένοι θεωρούν πως όλες οι δίαιτες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα αν και αυτό εξαρτάται κατά πόσο μπορεί κάποιος να τις ακολουθήσει). Πέρα όμως από την αποτελεσματικότητα της δίαιτας αυτής, κατά καιρούς, διάφοροι γιατροί έχουν διατυπώσει τον φόβο ότι μπορεί οι πολύ λίγοι υδατάνθρακες να επιβαρύνουν την υγεία της καρδιάς, επειδή σημαίνει ότι καταναλώνει κάποιος πολλά λιπαρά.
Η Λίντια Μπαζανο όμως από το Πανεπιστήμιο «Tulane» της Νέας Ορλεάνης λέει ότι η μελέτη της αποδεικνύει πως με κατάλληλη συμβουλευτική και εκπαίδευση οι άνθρωποι μπορούν να χάσουν περισσότερο βάρος και να μειώσουν τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, κάνοντας μια διατροφή με λίγους υδατάνθρακες. Επιπλέον, υπάρχουν επιστήμονες που λένε ότι το αυξημένο ¨ζάχαρο” και τα αυξημένα τριγλυκερίδια που προκαλούν οι υδατάνθρακες είναι χειρότερα από την αυξημένη χοληστερίνη που ενδέχεται να προκαλούν τα διατροφικά λίπη.
«Αν είσαι υπέρβαρος και συντρέχουν παράγοντες καρδιαγγειακού νοσήματος και δεν έχεις καταφέρει να χάσεις βάρος, τότε μια διατροφή με λίγους υδατάνθρακες αξίζει τον κόπο», λέει η Μπαζανο.
Οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες έγιναν δημοφιλείς μετά το 2004, όταν οι πρώτες μελέτες για τη δίαιτα Άτκινς έδειξαν ότι δεν ήταν η καρδιολογική καταστροφή που όλοι περίμεναν.
Οι λίγοι υδατάνθρακες κάνουν καλό και στην καρδιά
Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της ζήτησαν από 148 παχύσαρκους άνδρες και γυναίκες, 22-75 ετών, οι οποίοι δεν είχαν κάποιο καρδιακό νόσημα ή σακχαρώδη διαβήτη, να κάνουν για ένα έτος είτε μια διατροφή με λίγους υδατάνθρακες είτε μια διατροφή με λίγα λιπαρά. Τους ζήτησαν επίσης να μην αλλάξουν τα επίπεδα της σωματικής τους δραστηριότητας.
Οι εθελοντές συμμετείχαν σε τακτικές συνεδρίες όπου μάθαιναν να ελέγχουν το μέγεθος των μερίδων τους, να τρώνε υγιεινά και γενικά να κάνουν καλύτερη διατροφή.
Όσοι έκαναν διατροφή με λίγους υδατάνθρακες είχαν λάβει εντολή να μην τρώνε περισσότερα από 40 γραμμάρια την ημέρα αλλά όχι να περιορίσουν τις συνολικές ημερήσιες θερμίδες τους. Τα άτομα των λίγων λιπαρών έπρεπε να τα περιορίζουν τα λίπη στο 28% των συνολικών τους θερμίδων. Περίπου το 80% των συμμετεχόντων τήρησε αυτές τις εντολές.
Το πρωινό αυτών που ακολουθούσαν διατροφή με λίγους υδατάνθρακες περιείχε συνήθως αυγά ενώ το μεσημεριανό και το βραδινό περιείχε άσπρο ή κόκκινο κρέας μαζί με λαχανικά. Αυτή η διατροφή περιείχε 40-43% λίπος (το κορεσμένο λίπος ήταν 12%). Στην ομάδα των λίγων λιπαρών, το 55% των θερμίδων προέρχονταν από τους υδατάνθρακες και το 28% από τα λίπη (το κορεσμένο λίπος ήταν 7%).
Τελικά, τα άτομα που έκαναν δίαιτα με λίγους υδατάνθρακες έχασαν περισσότερο βάρος και σωματικό λίπος από τα άτομα που έκαναν δίαιτα με λίγα λιπαρά. Η διαφορά ήταν 3,6 κιλά μετά από ένα χρόνο. Να σημειωθεί ότι το αποτέλεσμα αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες και έδειξε ότι δεν υπάρχει διαφορά στην απώλεια βάρους μετά από ένα έτος, ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο είδη δίαιτας.
Οι ερευνητές δεν παρατήρησαν διαφορές στα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης ή της LDL χοληστερίνης, γεγονός που διαψεύδει εκείνους που υποστηρίζουν ότι μια διατροφή με λίγους υδατάνθρακες αυξάνει την χοληστερίνη. Τέλος, η ομάδα των λίγων υδατανθράκων είχε χαμηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα και χαμηλότερο σκορ στον δείκτη πρόγνωσης για έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο σε ορίζοντα δεκαετίας.
Να σημειωθεί ότι υπάρχει τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ μια αλλαγή σκέψης σχετικά με το ρόλο του λίπους στη διατροφή. Πολλοί τονίζουν ότι υπάρχουν και καλές λιπαρές τροφές όπως οι ξηροί καρποί και το αβοκάντο. Το μονοακόρεστο λίπος (αυτό που υπάρχει στο ελαιόλαδο) θεωρείται πλέον το καλύτερο είδος λίπους καθώς μειώνει τη χοληστερίνη. Το λίπος θεωρείται σωτήριο για τους διαβητικούς διότι δεν αυξάνει το “ζάχαρο” του αίματος. Μπορεί να έχει περισσότερες θερμίδες από τους υδατάνθρακες αλλά δεν θεωρείται πλέον πιο παχυντικό διότι οι τελευταίοι, και ειδικότερο οι απλοί υδατάνθρακες, οδηγούν σε υπερκατανάλωση θερμίδων.
