Μια 60χρονη ισραηλινή μουσικός, η Ναόμι Ελίσουβ, έπαιζε βιολί ενώ υποβαλλόταν σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο στο Ιατρικό Κέντρο Σουράσκι του Τελ Αβίβ, για να απαλλαχθεί από το τρέμουλο. Η εγχείρηση αφορούσε τοποθέτηση ηλεκτροδίου μέσω μικροσκοπικής τομής στο κρανίο.
Ο χειρουργός Γιτζάκ Φριντ, διευθυντής του τμήματος λειτουργικής νευροχειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο Σουράσκι του Τελ Αβίβ, δήλωσε ότι κατά την χειρουργική επέμβαση η ασθενής ήταν ξύπνια, ώστε να καθοριστεί με ακρίβεια το σημείο όπου θα έπρεπε να τοποθετηθεί το ηλεκτρόδιο στον εγκέφαλό της. «Πρέπει να τοποθετούνται με ακρίβεια χιλιοστού», διευκρίνισε ο χειρουργός.
Η Ναόμι Ελίσουβ έπαιζε βιολί για να διασφαλίσουν οι γιατροί ότι το ηλεκτρόδιο που τοποθέτησαν θα αντιμετώπιζε το τρέμουλο χωρίς να προκληθούν ανεπιθύμητες παρενέργειες.
«Αυτή ήταν η πρώτη φορά που χειρούργησα ασθενή ο οποίος έπαιζε μουσικό όργανο κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Είμαι ενθουσιασμένος που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια ιδιωτική συναυλία από μια ταλαντούχα και αξιόλογη μουσικό», αστειεύτηκε ο Γιτζάκ Φριντ.
Η Ναόμι Ελίσουβ ήταν βιολίστρια στην Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Λιθουανίας και την Ορχήστρα Δωματίου του Ισραήλ, όμως το τρέμουλο από το οποίο υπέφερε εδώ και 20 χρόνια την ανάγκασε να διακόψει την καριέρα της στη σκηνή και να αφοσιωθεί στη διδασκαλία. «Είναι κρίμα που έμαθα τόσο αργά για αυτήν την επέμβαση. Όμως τώρα, επιτέλους, επιστρέφω στη ζωή», είπε η ασθενής.
Η επέμβαση έγινε μέσω μικροσκοπικής τομής στο κρανίο, από την οποία εισήχθη στον εγκέφαλο της γυναίκας ένα ηλεκτρόδιο 1,3 χιλιοστών. Ο χειρουργός ενεργοποιούσε τα κέντρα κίνησης σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται θάλαμος και ζητούσε από την Ελίσουβ να του περιγράψει τα αποτελέσματα. Όταν ενεργοποιήθηκε το σωστό σημείο, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι το τρέμουλο εξαφανίστηκε και η ασθενής συνέχισε να παίζει Μότσαρτ «με μεγάλο πάθος, αλλά χωρίς να τρέμει».
«Το μεγαλύτερο πάθος μου ήταν το βιολί» είχε δηλώσει η Ναόμι Ελίσουβ προτού εισαχθεί στο χειρουργείο, προσθέτοντας: «Το τρέμουλο με εμπόδιζε να παίζω επαγγελματικά και αυτό ήταν πολύ δύσκολο για μένα, αφού έπαιζα βιολί όλη μου τη ζωή. Ανυπομονώ να επιστρέψω σε μια φυσιολογική ζωή. Θέλω να παίξω βιολί, να υπογράψω το όνομά μου και να πιω τσάι χωρίς να το χύνω».
