Τα πρόσωπα των ανθρώπων διαφέρουν μεταξύ τους περισσότερο από ό,τι διαφέρουν τα χέρια, τα πόδια ή άλλα μέρη του σώματός μας. Αυτό συμβαίνει πρώτον διότι είναι πιο περίπλοκο και δεύτερον γιατί οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο με την όραση, και όχι από την οσμή όπως άλλα ζώα, σύμφωνα με μια αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications.
Ποικιλομορφία χαρακτηριστικών
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ εξέτασαν την ποικιλομορφία του ανθρώπινου προσώπου σε μια βάση δεδομένων του αμερικανικού στρατού, στην οποία έχουν καταχωρηθεί ανατομικές μετρήσεις. Οι επιστήμονες εξέτασαν το εάν τα χαρακτηριστικά του προσώπου παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλία σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του υπόλοιπου σώματος. Πράγματι, οι παράμετροι της γεωμετρίας του προσώπου, για παράδειγμα η απόσταση του πιγουνιού από το μέτωπο, η απόσταση μεταξύ των ματιών και το πλάτος της μύτης, διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία σε σχέση με χαρακτηριστικά όπως το μήκος του πήχυ ή το ύψος της μέσης. Τα χαρακτηριστικά με τη μεγαλύτερη ποικιλία εντοπίζονται όλα στο τρίγωνο που σχηματίζουν τα μάτια με το στόμα.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι άνθρωποι με μακριά πόδια τείνουν να έχουν και μακριά χέρια, ενώ οι άνθρωποι με πλατιά μύτη ή μεγάλη απόσταση στα μάτια δεν έχουν και μεγάλη μύτη. Αυτό δείχνει ότι οι αναλογίες του προσώπου δεν είναι αντανάκλαση των αναλογιών του σώματος. Από αυτό, οι ερευνητές έβγαλαν το συμπέρασμα ότι η ποικιλομορφία του ανθρώπινου προσώπου έχει ενισχυθεί από την εξέλιξη.
Γεννημένοι για να αναγνωρίζουμε πρόσωπα
Ο Μάικλ Σίαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας λέει ότι πολλά ζώα αναγνωρίζουν το ένα το άλλο από την οσμή ή τη φωνή, καθιστώντας έτσι λιγότερο σημαντικά τα χαρακτηριστικά του προσώπου, ειδικά αν πρόκειται για νυχτόβια είδη.«Όμως οι άνθρωποι είναι εντυπωσιακά καλοί στο να αναγνωρίζουν πρόσωπα. Υπάρχει μάλιστα μια περιοχή του εγκεφάλου που ειδικεύεται σε αυτή τη λειτουργία», λέει ο ερευνητής.
«Η φυσική επιλογή έκανε τους ανθρώπους μοναδικούς και εύκολα αναγνωρίσιμους. Είναι ξεκάθαρα ωφέλιμο για εμένα να αναγνωρίζω τους άλλους, είναι όμως επίσης ωφέλιμο να είμαι κι εγώ εύκολα αναγνωρίσιμος. Σε διαφορετική περίπτωση, όλοι θα είχαμε πιο παρόμοια εμφάνιση», εξηγεί.
Τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαιώθηκαν με ανάλυση γενετικών δεδομένων από το «Πρόγραμμα των 1.000 γονιδιωμάτων», το οποίο έχει ολοκληρώσει τις αλληλουχίες περισσότερων από 1.000 ανθρώπων. Η ανάλυση έδειξε ότι τα γονίδια που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά του προσώπου παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλία από τα γονίδια άλλων ανατομικών χαρακτηριστικών όπως το ύψος.
