Οι αλλεργίες στα φιστίκια βρίσκονται σε άνοδο και επηρεάζουν τουλάχιστον 2 στα 100 παιδιά στις αναπτυγμένες χώρες. Επιπλέον, τα φιστίκια είναι η κυριότερη αιτία θανάτων από αλλεργική αντίδραση στις τροφές. Μερικές φορές, ακόμα και ίχνη φιστικιών που βρίσκονται σε διάφορα τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικό σοκ.
Τώρα, μια μελέτη βρήκε ότι τα ψημένα φιστίκια είναι πιθανότερο να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις απ’ ό,τι τα ωμά. Η μελέτη έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Allergy and Clinical Immunology.
Σε πειράματα που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες σε ποντίκια ανακάλυψαν ότι οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά το ψήσιμο των φιστικών προκαλούν χημικές αλλαγές οι οποίες μπορεί να ευαισθητοποιήσουν πολύ περισσότερο το ανοσοποιητικό σύστημα στις πρωτεΐνες του συγκεκριμένου ξηρού καρπού.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το εύρημα αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί οι αλλεργίες στα φιστίκια είναι πολύ πιο συχνές στη Δύση απ’ ό,τι στην Ανατολική Ασία, όπου τα φιστίκια κατά κανόνα καταναλώνονται ωμά, βραστά ή τηγανητά αλλά όχι ψημένα.
Ωμά και ψημένα φιστίκια
Στη μελέτη, μια ομάδα ποντικιών εκτέθηκε στις πρωτεΐνες φιστικιών που ήταν ωμά ή ψημένα – και η αντίδραση του ανοσοποιητικού τους συστήματος ήταν πολύ εντονότερη με τα ψημένα.
«Απ’ όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ένας πιθανός εκλυτικός παράγοντας της αλλεργίας στα φιστίκια», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Κουέντιν Σάτενταου, καθηγητής Ανοσολογίας στη Σχολή Παθολογοανατομίας Dunnτης Οξφόρδης.
«Ξέρουμε ότι τα παιδιά οικογενειών με αλλεργίες είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν αλλεργία στα φιστίκια, αλλά επειδή η έρευνά μας βρίσκεται σε αρχικά στάδια, θα ήταν πρόωρο να συστήσουμε να προτιμούν τα ωμά φιστίκια. Τα ευρήματά μας πρέπει να επιβεβαιωθούν από περαιτέρω έρευνες πριν προχωρήσουμε σε συστάσεις».
Να σημειωθεί ότι οι αλλεργίες στους ξηρούς καρπούς, και ιδιαίτερα στα φιστίκια είναι σχετικά συνηθισμένες. Η συχνότητα εμφάνισης τροφικής αλλεργίας στα παιδιά είναι σχεδόν διπλάσια από ότι στους ενήλικες. Θεραπεία μπορεί να υπάρξει μέσω σταδιακής απευαισθητοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος.
