Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν έναν βιοδείκτη του αίματος που αποκαλύπτει την ανάπτυξη του καρκίνου του παγκρέατος στην αρχή του, προτού η νόσος διαγνωστεί και τα πρώτα συμπτώματα εμφανιστούν.
Αν και είναι ακόμη νωρίς για την ανάπτυξη ενός διαγνωστικού τεστ, η ανακάλυψη ανοίγει τον δρόμο προς αυτήν την κατεύθυνση.
Οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Dana-Farber και των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ και ΜΙΤ, με επικεφαλής τον Μπράιαν Γουόλπιν, που δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο περιοδικό Nature Medicine, βρήκαν ότι πριν από τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος παρατηρείται μια μικρή αύξηση ορισμένων αμινοξέων.
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να φωτίσει το μηχανισμό μέσω του οποίου ο καρκίνος του παγκρέατος «πυροδοτεί» ως παρενέργεια τη συχνά θανατηφόρα μυϊκή καχεξία.
Οι περισσότεροι ασθενείς με παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα (η πιο συχνή μορφή παγκρεατικού καρκίνου) διαγιγνώσκονται αφότου η ασθένεια έχει πια φθάσει σε προχωρημένο στάδιο, με συνέπεια πολλοί να πεθαίνουν μέσα σε ένα χρόνο μετά τη διάγνωση. Για τον λόγο αυτόν οι γιατροί αναζητούν έναν τρόπο έγκαιρης διάγνωσης της πάθησης, ώστε να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Αμινοξέα λόγω διάσπασης μυϊκού ιστού
Οι ερευνητές εστίασαν σε αφανείς μεταβολικές αλλαγές που μπορεί να προκαλεί ο μη διαγνωσμένος παγκρεατικός καρκίνος. Ανέλυσαν δείγματα αίματος από 1.500 ανθρώπους ψάχνοντας για διαφορετικούς μεταβολίτες σε όσους είχαν τον συγκεκριμένο καρκίνο, σε σύγκριση με όσους ήταν υγιείς. Έτσι, εντόπισαν ορισμένα αμινοξέα σε όσους πρόκειται αργότερα να διαγνωστούν με τη νόσο.
Η έγκαιρη διάγνωση γίνεται τουλάχιστον δύο χρόνια πριν από τη διάγνωση του καρκίνου. Όπως ανέφερε ο Γουόλπιν, «τα ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτών των αμινοξέων οφείλεται στην παρουσία ενός πρώιμου παγκρεατικού όγκου».
Αυτό επιβεβαιώθηκε, σε επόμενο στάδιο, με πειράματα σε ποντίκια, όπου διαπιστώθηκε πως όσα είχαν πρώιμους όγκους στο πάγκρεας εμφάνιζαν στο αίμα τους υψηλότερα επίπεδα των συγκεκριμένων αμινοξέων. Αυτό οφείλεται στο ότι εξαιτίας του καρκίνου διασπάται ο μυϊκός ιστός, γεγονός που απελευθερώνει τα εν λόγω αμινοξέα στο αίμα.
Θα χρειαστούν πάντως μερικά χρόνια, έως ότου δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο τεστ έγκαιρης διάγνωσης της νόσου, κατάλληλο για κλινική εφαρμογή.
