Μια πολύ ενδιαφέρουσα και επιστημονικά άρτια μελέτη, που έκαναν Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο, διαπίστωσε ότι οι οικογενειακοί καυγάδες, όταν υπάρχει ιστορικό διαταραχής της διάθεσης, μπορούν να οδηγήσουν σε συσσώρευση κιλών.
Η αιτία είναι ότι το στρες που προκαλούν οι καυγάδες και οι εχθρότητες μεταξύ των συζύγων αλλάζει τον τρόπο που ο οργανισμός επεξεργάζεται τη προσλαμβανόμενη ενέργεια με αποτέλεσμα να αποθηκεύει περισσότερες θερμίδες.
Η επικεφαλής της έρευνας Jan Kiecold-Glaser, από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο, δήλωσε ότι τα ευρήματα αποκαλύπτουν τη σημασία που έχουν για τη παχυσαρκία τα προβλήματα ψυχικής υγείας.
Το εύρημα υποστηρίζει τα αποτελέσματα μιας προηγούμενης μελέτης της Kiecold-Glaser που βρήκε ότι οι γυναίκες οι οποίες έχουν στρες παίρνουν βάρος, διότι ο μεταβολισμός τους επιβραδύνεται καίγοντας 100 λιγότερες θερμίδες την ημέρα.
Να σημειωθεί ότι μια άλλη πρόσφατη μελέτη βρήκε πως όταν δεν υπάρχει συζυγική υποστήριξη, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξει κάποιος καρδιοπάθεια λόγω υψηλότερων επιπέδων ασβεστοποίησης στις αρτηρίες τους.
Το στρες κάνει το σώμα να καίει λιγότερες θερμίδες
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 43 υγιή ζευγάρια, ηλικίας 24-61 ετών, που ήταν παντρεμένα για τρία τουλάχιστον χρόνια. Στο πλαίσιο της μελέτης, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια σειρά από ερωτηματολόγια όπου καταγράφηκαν εκτιμήσεις της συζυγικής ικανοποίησης, παρελθούσες διαταραχές της διάθεσης και συμπτώματα κατάθλιψης.
Κατά τη διάρκεια των δύο ημερών της μελέτης, όλοι οι συμμετέχοντες έτρωγαν αυγά, λουκάνικα, αλμυρά μπισκότα και σάλτσες που περιείχαν 930 θερμίδες και 60 γραμμάρια λίπους. Το γεύμα σχεδιάστηκε για να μιμηθεί μια συνηθισμένη επιλογή fast-food, όπως είναι ένα Burger King με τυρί ή ένα Big Mac με πατάτες στα McDonald ‘s.
Δύο ώρες αργότερα, τα ζευγάρια κλήθηκαν να συζητήσουν μεταξύ τους και να προσπαθήσουν να βρουν λύση σε ένα θέμα που τους απασχολούσε, το οποίο οι ερευνητές είχαν προηγουμένως κρίνει ότι ήταν πιθανό να προκαλέσει σύγκρουση. Τέτοια θέματα ήταν τα οικονομικά, η επικοινωνία και τα πεθερικά. Οι ερευνητές αποχώρησαν από την αίθουσα κατά τη διάρκεια αυτών των βιντεοσκοπημένων συζητήσεων, και αργότερα τις κατέταξαν σε κατηγορίες ανάλογα με την εχθρότητα ή τη φιλικότητα που υπήρχε στη συζήτηση.
Μετά τα γεύματα, οι ενεργειακές δαπάνες των συμμετεχόντων -δηλαδή οι θερμίδες που καίγονταν από το σώμα τους- ελέγχθηκαν για 20 λεπτά την ώρα για τις επόμενες 7 ώρες. Η μέτρηση αυτή γίνεται με εξοπλισμό που μετράει τις καύσεις του σώματος μέσω του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου αέρα (το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα). Επίσης ελήφθησαν αρκετές φορές δείγματα αίματος μετά τα γεύματα για τη μέτρηση της γλυκόζης, της ινσουλίνης και των τριγλυκεριδίων.
Τα αποτελέσματα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι συμμετέχοντες με ιστορικό διαταραχής της διάθεσης και εχθρότητα στο γάμο τους έκαιγαν κατά μέσο όρο 31 λιγότερες θερμίδες την ώρα, σε σύγκριση με αυτούς που είχαν φιλικό γάμο. Είχαν επίσης κατά μέσο όρο 12% περισσότερη ινσουλίνη στο αίμα τους. Να σημειωθεί ότι η ινσουλίνη συμβάλλει στην αποθήκευση του λίπους, κι έτσι υψηλότερα επίπεδα αυτής της ορμόνης μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του σωματικού βάρους.
Η μείωση των θερμίδων που παρατηρήθηκε είναι τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να μεταφραστεί σε 5-6 παραπανίσια κιλά μέσα σε ένα χρόνο.
Η Kiecold-Glaser δήλωσε: «Τα ευρήματα δείχνουν όχι μόνο ότι το μακροχρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία, αλλά και ότι η θεραπεία της ψυχικής υγείας θα μπορούσε να ωφελήσει τη σωματική υγεία. Μάλιστα τα αποτελέσματα αυτά πιθανώς να υποτιμούν τους κινδύνους για την υγεία, επειδή οι επιπτώσεις αναλύθηκαν μόνο ύστερα από ένα γεύμα αλλά οι σύζυγοι τρώνε πάνω από μια φορά την ημέρα μαζί. Δυστυχώς, σε ένα γάμο με πρόβλημα επικοινωνίας, τα γεύματα παρέχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για συνεχείς διαφωνίες. Αυτό καταλήγει σε μια μακροχρόνια μεταβολική ζημιά που έχει αιτία την εχθρότητα και την κατάθλιψη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι τα παραπανίσια κιλά που έρχονται μαζί με τις δεκαετίες του γάμου».
